۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: آذر (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'حکیم، محسن' به 'حکیم، سید محسن') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] | ||
[[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] | [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | ||
[[خویی، سید ابوالقاسم|آيتاللَّه خويى]] | [[خویی، سید ابوالقاسم|آيتاللَّه خويى]] | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسی و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آنجا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آنجا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقرصدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] و بالاخص [[خویی، سید ابوالقاسم|آيتاللَّه خويى]]، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ایران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت. | وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسی و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آنجا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آنجا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقرصدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] و بالاخص [[خویی، سید ابوالقاسم|آيتاللَّه خويى]]، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ایران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت. | ||
وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزههاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود. | وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزههاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود. |
ویرایش