۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تهرانی، حسن سعید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حکیم، محسن' به 'حکیم، سید محسن'
جز (جایگزینی متن - 'حکیم، محسن' به 'حکیم، سید محسن') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] | | data-type="authorTeachers" |[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | ||
[[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] | [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
او با توصيه پدر و بر حسب ذوق درونى و استعداد ذاتى، علوم مقدماتى را در حوزه‌هاى علميه تهران آموخت. در سال 1342ق به قم هجرت كرد و در مكتب [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حائرى]] و حاج شيخ ابوالقاسم كبير حاضر شد. آن‌گاه راهى حوزه مقدسه نجف اشرف شد و از محضر علماى اين حوزه نيز بهره برد. اساتيد وى عبارتنداز: آيات عظام [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و [[حلی، حسین|حسين بن على بن حسين حلى]]. | او با توصيه پدر و بر حسب ذوق درونى و استعداد ذاتى، علوم مقدماتى را در حوزه‌هاى علميه تهران آموخت. در سال 1342ق به قم هجرت كرد و در مكتب [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حائرى]] و حاج شيخ ابوالقاسم كبير حاضر شد. آن‌گاه راهى حوزه مقدسه نجف اشرف شد و از محضر علماى اين حوزه نيز بهره برد. اساتيد وى عبارتنداز: آيات عظام [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و [[حلی، حسین|حسين بن على بن حسين حلى]]. | ||
در سال 1356ق و پس از رحلت [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حائرى]]، به تهران بازگشت و به اقامه نماز جماعت، تدريس و انجام وظايف دينى، شرعى و اجتماعى پرداخت. با بازگشت به تهران، براى جلوگيرى از تبليغات مسموم كه مغزهاى جوانان را در زمان رژيم طاغوت به سوى خود جلب مى‌كرد، مدرسه‌اى در كنار مسجد بنا كرد كه از سال 1386ق دوره‌هاى تحصيل در آن آغاز شد. او از بهترين مدرسان تهران و قم و اساتيدى چون حاج آقا نقوى و [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله سبحانى]] دعوت كرد تا طلاب جوان و نيروهاى دانشگاهى را با مبانى اسلام آشنا كنند. | در سال 1356ق و پس از رحلت [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حائرى]]، به تهران بازگشت و به اقامه نماز جماعت، تدريس و انجام وظايف دينى، شرعى و اجتماعى پرداخت. با بازگشت به تهران، براى جلوگيرى از تبليغات مسموم كه مغزهاى جوانان را در زمان رژيم طاغوت به سوى خود جلب مى‌كرد، مدرسه‌اى در كنار مسجد بنا كرد كه از سال 1386ق دوره‌هاى تحصيل در آن آغاز شد. او از بهترين مدرسان تهران و قم و اساتيدى چون حاج آقا نقوى و [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله سبحانى]] دعوت كرد تا طلاب جوان و نيروهاى دانشگاهى را با مبانى اسلام آشنا كنند. | ||