۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: دی (98)' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'بجنوردی، حسن' به 'بجنوردی، سید حسن') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# «لاضرر»، منطبق بر مورد خودش نیست، پس چگونه میتوان با آن برای غیر مورد مزبور استدلال کرد؛ | # «لاضرر»، منطبق بر مورد خودش نیست، پس چگونه میتوان با آن برای غیر مورد مزبور استدلال کرد؛ | ||
# «لاضرر» حکم را برمیدارد، نه اینکه انشا نماید، پس چگونه موجب حکم قلع (کندن درخت) گردید؛ | # «لاضرر» حکم را برمیدارد، نه اینکه انشا نماید، پس چگونه موجب حکم قلع (کندن درخت) گردید؛ | ||
# از بین بردن نخل، خود ضرر است، پس رفع ضرر با آن تناقض میباشد؛ چون از وجودش، عدمش لازم میآید<ref>ر.ک: همان، ص148</ref>. نویسنده با رجوع به کلمات فقهایی چون [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[بجنوردی، حسن|سید بجنوردی]] و [[خویی، سید ابوالقاسم|سید خویی]]، [[حسینی شیرازی، صادق|سید صادق شیرازی]] و... به اشکالات سهگانه پاسخ داده است <ref>ر.ک: همان، ص148-152</ref>. | # از بین بردن نخل، خود ضرر است، پس رفع ضرر با آن تناقض میباشد؛ چون از وجودش، عدمش لازم میآید<ref>ر.ک: همان، ص148</ref>. نویسنده با رجوع به کلمات فقهایی چون [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[بجنوردی، سید حسن|سید بجنوردی]] و [[خویی، سید ابوالقاسم|سید خویی]]، [[حسینی شیرازی، صادق|سید صادق شیرازی]] و... به اشکالات سهگانه پاسخ داده است <ref>ر.ک: همان، ص148-152</ref>. | ||
مقصد سوم، درباره احکام لاضرر است. نویسنده در ابتدا به این سؤال پاسخ میدهد که آیا رفع ضرر رخصت است یا عزیمت؟ عزیمت به معنای وجوب و رخصت به معنای جواز است؛ بهعنوانمثال: اگر وضو، غسل و... برای کسی ضرر داشته باشد آیا تیمم بدل از وضو یا تیمم بدل از غسل بر مکلف واجب است یا اینکه مکلف میتواند تیمم کند و اگر وضو یا غسل را انجام دهد نیز صحیح است<ref>ر.ک: همان، ص197</ref>. در اینجا دو نظریه وجود دارد: گروهی چون [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید]] در [[الدروس الشرعية في فقه الإمامية|دروس]]، [[طباطبایی یزدی، محمدباقر|طباطبایی یزدی]] در کتاب حج و تیمم، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید خویی]]، میرزا مهدی شیرازی و... معتقد به رخصت و فقهایی چون [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] و [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]] معتقد به عزیمت هستند<ref>ر.ک: همان، ص197-198</ref>. هرکدام از این دو گروه بر مدعای خویش دلایلی آوردهاند. | مقصد سوم، درباره احکام لاضرر است. نویسنده در ابتدا به این سؤال پاسخ میدهد که آیا رفع ضرر رخصت است یا عزیمت؟ عزیمت به معنای وجوب و رخصت به معنای جواز است؛ بهعنوانمثال: اگر وضو، غسل و... برای کسی ضرر داشته باشد آیا تیمم بدل از وضو یا تیمم بدل از غسل بر مکلف واجب است یا اینکه مکلف میتواند تیمم کند و اگر وضو یا غسل را انجام دهد نیز صحیح است<ref>ر.ک: همان، ص197</ref>. در اینجا دو نظریه وجود دارد: گروهی چون [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید]] در [[الدروس الشرعية في فقه الإمامية|دروس]]، [[طباطبایی یزدی، محمدباقر|طباطبایی یزدی]] در کتاب حج و تیمم، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید خویی]]، میرزا مهدی شیرازی و... معتقد به رخصت و فقهایی چون [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] و [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]] معتقد به عزیمت هستند<ref>ر.ک: همان، ص197-198</ref>. هرکدام از این دو گروه بر مدعای خویش دلایلی آوردهاند. |
ویرایش