۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
3. پرسشها و پاسخهاى اثر حاضر از نظر محتوايى در يك سطح نيست بهطورىكه مىتوان گفت برخى از پرسشها ساده است مانند پرسش از معناى اقامه نماز <ref>متن كتاب، ص 28</ref>. و بعضى متوسط است مانند اين پرسش كه «چرا جزئيات نماز در قرآن كريم ذكر نشده است؟» <ref>همان، ص 200</ref>. و پرسش از حكمت عربى خواندن نماز <ref>همان، ص 219</ref>. و برخى ديگر پيچيدگى و عمق بالايى دارد مانند پرسش از حكمت نماز در قرآن <ref>همان، ص 41- 43</ref>. و همچنين پرسش از بىنيازى خدا از نماز و نيازمندى ما <ref>همان، ص 44</ref>. | 3. پرسشها و پاسخهاى اثر حاضر از نظر محتوايى در يك سطح نيست بهطورىكه مىتوان گفت برخى از پرسشها ساده است مانند پرسش از معناى اقامه نماز <ref>متن كتاب، ص 28</ref>. و بعضى متوسط است مانند اين پرسش كه «چرا جزئيات نماز در قرآن كريم ذكر نشده است؟» <ref>همان، ص 200</ref>. و پرسش از حكمت عربى خواندن نماز <ref>همان، ص 219</ref>. و برخى ديگر پيچيدگى و عمق بالايى دارد مانند پرسش از حكمت نماز در قرآن <ref>همان، ص 41- 43</ref>. و همچنين پرسش از بىنيازى خدا از نماز و نيازمندى ما <ref>همان، ص 44</ref>. | ||
4. نويسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اينكه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى اميرالمؤمنين على(ع) بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به | 4. نويسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اينكه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى اميرالمؤمنين على(ع) بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به او، توجه به غير خدا و خويشتن يا امور مادى نيست كه با حضور قلب منافات داشته باشد بلكه آن هم در واقع توجه به خداست. قلب پاك حضرت على (ع) در برابر سائلان حسّاس بود و به نداى آنها پاسخ مىگفت. آنحضرت با اين كار، عبادتى را با عبادت ديگر آميخت و در حال نماز زكات داد كه هر دو براى خدا و در راه او بود، چون قبل از آنكه انفاق و صدقه به دست سائل برسد، به دست خدا ميرسد <ref>همان، ص 102- 104</ref>. همچنين نويسنده در ادامه اين مطلب با توضيح در مورد سير و سفرهاى چهارگانه عرفانى، از قول استاد شهيد مطهرى چنين افزوده است: ... وقتى انجذاب كامل شد شخص در عين اينكه مشغول به خداست، مشغول به ماوراء هم هست؛ يعنى آنچنان توجه به خدايش كامل است كه در همان حال، نه فقط اطرافش بلكه همه جهان را مى بيند.... چنين نيست كه از خدا غفلت كرده و به فقير پرداخته است بلكه آنچنان توجه به خدايش كامل است كه در آن حال همه عالم را مىبيند از آن جمله است فقيرى كه درخواست كمك كرده است <ref>همان، ص 104- 105</ref>. | ||
5. نويسنده در موارد اختلافى، پاسخ صحيح را مطرح كرده و ديگر اقوال و اختلافات را بهصورت اجمالى اشاره كرده و وارد مباحث تفصيلى و نقد و بررسى آن نشده است <ref>همان، ص 28- 30</ref>. گاه اشاره به منشأ و سبب پيدايش اختلاف كرده و بدون وارد شدن به مباحث اختلافى، نظر صحيح را توضيح داده است مانند اختلاف در كيفيت انجام وضو <ref>همان، ص 142- 143</ref> و يا سجده بر خاك و استفاده از مهر در نماز <ref>همان، ص 226- 230</ref>. | 5. نويسنده در موارد اختلافى، پاسخ صحيح را مطرح كرده و ديگر اقوال و اختلافات را بهصورت اجمالى اشاره كرده و وارد مباحث تفصيلى و نقد و بررسى آن نشده است <ref>همان، ص 28- 30</ref>. گاه اشاره به منشأ و سبب پيدايش اختلاف كرده و بدون وارد شدن به مباحث اختلافى، نظر صحيح را توضيح داده است مانند اختلاف در كيفيت انجام وضو <ref>همان، ص 142- 143</ref> و يا سجده بر خاك و استفاده از مهر در نماز <ref>همان، ص 226- 230</ref>. |
ویرایش