۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '|رحلت |data-type='authorDeathDate'|0 ق' به '|رحلت |data-type='authorDeathDate'|') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR13709.jpg|بندانگشتی|حسینی دشتی، مصطفی]] | [[پرونده:NUR13709.jpg|بندانگشتی|حسینی دشتی، مصطفی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |حسینی دشتی، مصطفی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حسینی الدشتی، مصطفی | ||
مصطفی الحسینی الدشتی | مصطفی الحسینی الدشتی | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سيد عبدالله | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1313ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |روستاى گَنخَك از توابع شهرستان دشتى واقع در استان بوشهر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[خویی، سید ابوالقاسم|آيتالله خويى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[البهجة المرضیة علی ألفیة ابن مالک]] | ||
|-class= | |||
[[معارف و معاریف: دائرةالمعارف جامع اسلامی]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE13709AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''سيد مصطفى حسينى دشتى''' (متولد 1313- بوشهر)، فرزند سيد عبدالله، فقیه، نویسنده، مفسر، مؤلف دانشنامهٔ [[معارف و معاریف: دائرةالمعارف جامع اسلامی|معارف و معاریف]] | ||
== ولادت == | |||
در سال 1313ش، در روستاى گَنخَك از توابع شهرستان دشتى واقع در استان بوشهر به دنيا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
پس از گذراندن دوران ابتدايى در مكتبخانه روستا، در سن 13 سالگى به همراه پدرش عازم نجف اشرف شد. آن دو پس از ورود به آبادان راهى بصره و از آنجا بهسوى نجف رهسپار و به منزل آيتالله حاج ميرزا احمد دشتى (دايى سيد مصطفى) وارد شدند. | |||
پدرش بعد از چند روز اقامت در نجف بيمار شده، دار فانى را وداع گفت و سيد مصطفى سيزده ساله يتيم در كنار دايى به فراگيرى ادبيات عرب و مقدمات پرداخت، سپس سطوح عاليه را در محضر اساتيد معروف آن زمان آغاز كرد. | |||
پس از مراجعت به ايران با دختر عمويش ازدواج كرده مجدداً به نجف برگشت و در درس خارج فقه [[خویی، سید ابوالقاسم|آيتالله خويى]] شركت نمود. | |||
در سال 1343 به ايران مراجعت كرد و در شهر خورموج مقيم شد. پس از درگذشت مرحوم سيد محمدتقى حجت بوشهرى در سال 1345، عدهاى از اهالى بوشهر از محضر مرجع وقت، [[حکیم، محسن|آيتالله حكيم]] درخواست رهبر دينى نمودند. [[حکیم، محسن|آيتالله حكيم]] در پاسخ به تلگراف مردم بوشهر، حجتالاسلام سيد مصطفى حسينى را معرفى نمود. | |||
وى از آن سال به بوشهر آمد و امامت جماعت مردم بوشهر و راهنمايى دينى آنان را به عهده گرفت. | |||
اوايل در مسجد دهدشتى اقامه نماز مىنمود، بعد از آن مدتى مسجد خرابهاى به نام جامع عطار را با همت خود و كمك افراد خير آباد كرد و امامت و جماعت را به آن مسجد منتقل نمود. در سال 1359 به قم مهاجرت كرده، به كار تأليف و تحقيق پرداخت. حسينى آثار متعددى دارد كه معروفترين آنها كتاب «معارف و معاريف» است. وى در حال حاضر مقيم تهران است، ولى در زمانهاى خاصى از سال، مثل ماههاى شعبان و رمضان يا ماه صفر به بوشهر مسافرت مىكند و ارتباطش را با مردم همچنان حفظ مىنمايد. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
ویرایش