۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نشأت، سید محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06556.jpg|بندانگشتی|نشأت، محمدصادق]] | [[پرونده:NUR06556.jpg|بندانگشتی|نشأت، محمدصادق]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نشأت، محمدصادق | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | نشات، صادق | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1275 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کربلا | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1346ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوس نامه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06556AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمدصادق نشأت''' (1275-1346یا 1347ش)، نویسنده، مترجم و مدرس، استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکدۀ معقول و منقول و مدرسۀ عالی سپهسالار | ||
== ولادت == | |||
در سال 1275ش در کربلا متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
وى ابتدا منطق، فلسفه، اصول، حديث، تفسير، زبان و ادبيات فارسى و عربى را آموخت و پس از آن، زبان‌هاى تركى عثمانى و انگليسى را فراگرفت. در بيست و چهارسالگى وارد وزارت فرهنگ شد و چندين سال از طرف اين وزارت سرپرستى مدارس ايران را در عراق به عهده داشت. وى پس از بازگشت به ايران، در آموزشگاه‌هاى تهران، دانشكده معقول و منقول و مدرسه عالى سپهسالار به تدريس زبان عربى، تاريخ و جغرافياى ايران و كشورهاى اسلامى پرداخت. در ۱۳۳۰ش، به دعوت دانشگاه قاهره به تدریس زبان و ادبیات فارسی در آن دانشگاه و «دانشکدۀ عین شمس» پرداخت. سپس تا ۱۳۴۴ش، رایزن فرهنگی ایران در مصر بود. | |||
نشأت در مدت پانزده ساله سرپرستى و تدريس خود، چندين كتاب از فارسى به عربى ترجمه كرد. همچنین مقالات زیادی از او در نشریه‌هایی مانند ''حبل‌المتین''، ''شفق سرخ'' و ''طوفان'' به‌چاپ رسیده است. او همچنين مدتى استاد دانشگاه تهران بود و در دانشكده الهيات و معارف اسلامى تدريس نمود. | |||
== وفات == | |||
وى در سال 1346 يا 1347 در تهران درگذشت. | |||
== آثار== | == آثار== | ||