۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR02469.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«پرويز رجبى» در بهار سال1318ش در روستاى | «پرويز رجبى» در بهار سال1318ش در روستاى امامقلى، حدود40 كيلومترى قوچان، به دنيا آمد. كودكى را در زادگاه پدرش در روستاى آقكند، بين ميانه و زنجان سپرى كرد و در همانجا به مدرسه ابتدايى رفت. | ||
چون پدرش از فعالان فرقه دمكرات بود، بعد از سقوط حكومت پيشهورى به شوروى گريخت و پرويز همراه مادر به قوچان رفت و در حالى تحصيل در كلاس اول ابتدايى را ادامه داد كه فارسى كمى مىدانست و در مدرسه قبلىاش، تنها زبان تركى آذربايجانى را تدريس كرده بودند. در مشهد ديپلم گرفت و به استخدام اداره فرهنگ قوچان (آموزش و پرورش كنونى درآمد و آموزگارى را پيشه كرد. در سال 1338ش به تهران آمد و در بانك صادرات استخدام شد و تا 1340ش در آن بانك كار مىكرد. | چون پدرش از فعالان فرقه دمكرات بود، بعد از سقوط حكومت پيشهورى به شوروى گريخت و پرويز همراه مادر به قوچان رفت و در حالى تحصيل در كلاس اول ابتدايى را ادامه داد كه فارسى كمى مىدانست و در مدرسه قبلىاش، تنها زبان تركى آذربايجانى را تدريس كرده بودند. در مشهد ديپلم گرفت و به استخدام اداره فرهنگ قوچان (آموزش و پرورش كنونى درآمد و آموزگارى را پيشه كرد. در سال 1338ش به تهران آمد و در بانك صادرات استخدام شد و تا 1340ش در آن بانك كار مىكرد. | ||
در سال 1342ش با كمك قاضى خيرخواهى در دادگسترى قوچان، براى ادامه تحصيل به آلمان رفت. در سال 1349ش وقتى از آلمان بازگشت داراى دو دختر به نامهاى كتايون و بيتا بود و در رشتههاى | در سال 1342ش با كمك قاضى خيرخواهى در دادگسترى قوچان، براى ادامه تحصيل به آلمان رفت. در سال 1349ش وقتى از آلمان بازگشت داراى دو دختر به نامهاى كتايون و بيتا بود و در رشتههاى ايرانشناسى، اسلامشناسى و تركشناسى، از دانشگاه گوتينگن آلمان دكترا گرفته بود. در بازگشت، نخست به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و بعد توسط ساواك اخراج شد. پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالى در سال 1353ش، سرانجام مركز تحقيقات ايرانشناسى را تأسيس كرد. بعد از انقلاب، اين مركز تعطيل شد. | ||
در 1367ش مجدداً به آلمان رفت و به مدت 6 سال به تحقيق و تدريس در دانشگاههاى دانشگاه ماربورگ و گوتينگن مشغول بود. وى سرانجام به ايران بازگشت و رياست بخش ايرانشناسى دايرة العمارف بزرگ اسلامى را به عهده گرفت. | در 1367ش مجدداً به آلمان رفت و به مدت 6 سال به تحقيق و تدريس در دانشگاههاى دانشگاه ماربورگ و گوتينگن مشغول بود. وى سرانجام به ايران بازگشت و رياست بخش ايرانشناسى دايرة العمارف بزرگ اسلامى را به عهده گرفت. | ||