۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تستری، سهل بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت'
جز (جایگزینی متن - 'رده: آبان (98)' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
تسترى در شوشتر پرورش يافت و از سنين كودكى با تصوف آشنا گشت از وى نقل مى‌شود كه سه ساله بودم و شبها از خواب برخاسته نماز شب داييم را تماشا مى‌كردم.محمد بن سوّار (دايى تسترى) به من مى‌گفت كه به خواب روم، بيدارى تو قلب مرا به خود مشغول مى‌كند. روزى داييم به من گفت: نمى‌خواهى خدايت را ذاكر باشى، همان كسى كه تو را خلق كرد. | تسترى در شوشتر پرورش يافت و از سنين كودكى با تصوف آشنا گشت از وى نقل مى‌شود كه سه ساله بودم و شبها از خواب برخاسته نماز شب داييم را تماشا مى‌كردم.محمد بن سوّار (دايى تسترى) به من مى‌گفت كه به خواب روم، بيدارى تو قلب مرا به خود مشغول مى‌كند. روزى داييم به من گفت: نمى‌خواهى خدايت را ذاكر باشى، همان كسى كه تو را خلق كرد. کیفیت آن را از او پرسيدم گفت، شبها سه مرتبه در دل بگو:الله معى، الله ناظر الى، الله شاهدى. بر همين منوال عمل كرده پس از مدتى احساس شيرينى خاصى در دل نمودم و آن را به هفت بار رساندم.بعد از يكسال به من گفت بر همين عمل تا هنگام مرگ ادامه بده زيرا هم در دنيا و هم در آخرت به نفع تو خواهد بود.همواره از اين ذكر شيرينى درونى خاصى در خود احساس مى‌كردم، روزى به من گفت: اى سهل، کسیكه خدا با اوست و او ناظر اعمالش مى‌باشد و شاهد بر احوال اوست، گناه نمى‌كند، مبادا گناه از تو سر بزند. | ||
شش يا هفت ساله بود كه قرآن را حفظ نمود.به مدت 12 سال همواره روزه بود تا اينكه براى يافتن پاسخ سؤالى به بصره و سپس به آبادان آمده و جواب مردى به نام ابوحبيب حمزه بن عبداللّه عبادى او را آرام كرد.مدتى نزد او به فراگيرى مشغول شد، سپس به شوشتر مراجعت نموده به زهد و تهجد و عبادت مشهور گشت.قوت سال خود را با يك درهم نان جو، سامان مى‌داد و سحر را با نان جو مى‌گذراند، پس از مدتى هر سه شب، پنج شب و هفت شب يك بار سحر مى‌خورد،20 سال بر اين منوال سپرى كرد.سپس به مسافرت پرداخت و بسيارى از علما و اوليا را ملاقات كرد و بعد از مدتى به شوشتر بازگشت و از آن پس تمام شب را به عبادت مى‌گذارند.وى از 21 سالگى مرجع پاسخگويى مشكلات علمى گشت و اين بيانگر مقام علمى او مى‌باشد. | شش يا هفت ساله بود كه قرآن را حفظ نمود.به مدت 12 سال همواره روزه بود تا اينكه براى يافتن پاسخ سؤالى به بصره و سپس به آبادان آمده و جواب مردى به نام ابوحبيب حمزه بن عبداللّه عبادى او را آرام كرد.مدتى نزد او به فراگيرى مشغول شد، سپس به شوشتر مراجعت نموده به زهد و تهجد و عبادت مشهور گشت.قوت سال خود را با يك درهم نان جو، سامان مى‌داد و سحر را با نان جو مى‌گذراند، پس از مدتى هر سه شب، پنج شب و هفت شب يك بار سحر مى‌خورد،20 سال بر اين منوال سپرى كرد.سپس به مسافرت پرداخت و بسيارى از علما و اوليا را ملاقات كرد و بعد از مدتى به شوشتر بازگشت و از آن پس تمام شب را به عبادت مى‌گذارند.وى از 21 سالگى مرجع پاسخگويى مشكلات علمى گشت و اين بيانگر مقام علمى او مى‌باشد. | ||