۷۳
ویرایش
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ الإشارات الإلهیة إلی المباحث الأصولیة را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به الإشارات الإلهية إلی المباحث الأصولية منت...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولية'''، كه نام كامل آن «الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولية، تفسير القرآن العظيم» است، اثر امام نجمالدين ابىالربيع سليمان بن عبدالقوى بن عبدالكريم طوفى صرصرى حنبلى (متوفى 716ق)، با تحقيق و تصحيح ابوعبدالله محمدحسن محمدحسن اسماعيل شافعى، است كه در آن اشاراتى كه در قرآن كريم به مسائل اعتقادى وجود دارد، تبيين شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مقدمه نويسنده، داراى سه فصل به شرح زير است: | مقدمه نويسنده، داراى سه فصل به شرح زير است: | ||
#نويسنده در فصل اول، به شرح اسم كتاب پرداخته و تكتك واژههاى آن را تبيين نموده است؛ مثلا فرموده است: «اشارات» جمع «اشاره» و به معنى ايماء بهوسيله فعل يا گفتار بهسوى امرى مىباشد. ايماء، بهوسيله فعل، مانند چيزى را با حركات چشم و ابرو نشان دادن (خائنة الأعين، كه در قرآن آمده، از همين قبيل است). ايماء بهوسيله گفتار عبارت است از: «با الفاظ اندك، معانى بسيار را فهماندن»... (مقدمه نويسنده، ص12). | |||
#در فصل دوم، به بيان انگيزه انتخاب موضوع كتاب و نگارش آن، پرداخته شده است. عدول مردم از كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) در استنباط اصول دين و روى آوردن آنها به ادله عقلى و شبهات فلسفى و مغالطات سوفسطايى، نويسنده را بر آن داشته تا اثر حاضر را تأليف نمايد؛ كتابى كه در آن، به توضيح آياتى پرداخته شده كه به اصول دينى، اشاره دارند (همان، ص13). | |||
#در فصل سوم، نويسنده از منبع مورد اعتماد خود، كه بررسى قرآن كريم از آغاز تا پايان و تقرير مطالب اصولى از آنهاست، سخن مىگويد. | |||
پس از اين مقدمه، به تفسير آيات قرآن كريم و تبيين اصول مورد اشاره در آن آيات، پرداخته شده است؛ بهعنوان مثال، نويسنده در تفسير آيه ''' «الرحمن الرحيم» ''' (الفاتحة: 3)، به اين نكته اشاره دارد كه در اصول دين، كلام در مورد خداوند، يا در باره ذات اوست يا در باره صفات او يا در باره افعال او. در اينجا سخن در باره صفات است. دو لفظ يادشده، از رحمت مشتق شدهاند و در مورد رحمت، اختلاف وجود دارد؛ برخى، آن را صفت فعل به معناى نيكى نمودن به خلق...و برخى، آن را صفت ذات، مثل علم دانسته و... (متن كتاب، ص32). | پس از اين مقدمه، به تفسير آيات قرآن كريم و تبيين اصول مورد اشاره در آن آيات، پرداخته شده است؛ بهعنوان مثال، نويسنده در تفسير آيه ''' «الرحمن الرحيم» ''' (الفاتحة: 3)، به اين نكته اشاره دارد كه در اصول دين، كلام در مورد خداوند، يا در باره ذات اوست يا در باره صفات او يا در باره افعال او. در اينجا سخن در باره صفات است. دو لفظ يادشده، از رحمت مشتق شدهاند و در مورد رحمت، اختلاف وجود دارد؛ برخى، آن را صفت فعل به معناى نيكى نمودن به خلق...و برخى، آن را صفت ذات، مثل علم دانسته و... (متن كتاب، ص32). | ||
خط ۸۸: | خط ۸۶: | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:متون تفاسیر]] | [[رده:متون تفاسیر]] | ||
ویرایش