۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حسنی واعظ، محمود بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دستنوشت' به 'دستنوشت'
جز (جایگزینی متن - 'رضوان اللّه تعالى عليه' به 'رضوان‌اللّه‌تعالى‌عليه') |
جز (جایگزینی متن - 'دستنوشت' به 'دستنوشت') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالمكارم محمود بن محمّد حسنى واعظ''' مصنّف «دقائق التّأويل و حقائق التّنزيل»، از دانشمندان شيعى سدۀ هفتم هجرى مى‌باشد كه در فارس مى‌زيسته است. فرزند وى نيز كه به ظاهر از علما بوده، ابوالمفاخر على نام داشته است و تنها | '''ابوالمكارم محمود بن محمّد حسنى واعظ''' مصنّف «دقائق التّأويل و حقائق التّنزيل»، از دانشمندان شيعى سدۀ هفتم هجرى مى‌باشد كه در فارس مى‌زيسته است. فرزند وى نيز كه به ظاهر از علما بوده، ابوالمفاخر على نام داشته است و تنها دستنوشت «بلا بل القلاقل» (اثرى ديگر از ابوالمكارم، محفوظ در كتابخانۀ مرحوم آیت‌الله سيّد شهاب‌الدّين مرعشى نجفى-رضوان‌اللّه‌تعالى‌عليه-) كه عكسى از آن نزد حقير موجودست، به خطّ او نگاشته آمده است.ظاهرا اين دستنوشت، تنها دستنوشت «بلابل القلاقل» باشد | ||
مع الأسف دربارۀ ابوالمكارم حسنى آگاهى‌هاى زيادى نداريم. از آثار وى غير از «دقائق التّأويل» -كه در اين گفتار به اجمال بدان مى‌پردازيم-يكى، «بلابل القلاقل» است كه در سطور پيشين نامش آمد. | مع الأسف دربارۀ ابوالمكارم حسنى آگاهى‌هاى زيادى نداريم. از آثار وى غير از «دقائق التّأويل» -كه در اين گفتار به اجمال بدان مى‌پردازيم-يكى، «بلابل القلاقل» است كه در سطور پيشين نامش آمد. | ||
مصنّف «دقائق التّأويل» و «بلابل القلاقل»، يك مجموعۀ رسايل كلامى نيز دارد كه نسخه‌اى از آن در كتابخانۀ ملّى ملك هست-و احتمالا يگانۀ | مصنّف «دقائق التّأويل» و «بلابل القلاقل»، يك مجموعۀ رسايل كلامى نيز دارد كه نسخه‌اى از آن در كتابخانۀ ملّى ملك هست-و احتمالا يگانۀ دستنوشت در دسترس از اين كتاب همين است. | ||
استاد محمّد تقى دانش پژوه در فهرستواره‌اى كه براى کتاب‌هاى فقهى فارسى تأليف كرده‌اند ر. ك: «فهرستوارۀ فقه هزار و چهار صد سالۀ اسلامى در زبان فارسى»، شركت انتشارات علمى و فرهنگى، 1367E، از آن دو تفسير و اين رسايل كلامى سخن گفته‌اند. | استاد محمّد تقى دانش پژوه در فهرستواره‌اى كه براى کتاب‌هاى فقهى فارسى تأليف كرده‌اند ر. ك: «فهرستوارۀ فقه هزار و چهار صد سالۀ اسلامى در زبان فارسى»، شركت انتشارات علمى و فرهنگى، 1367E، از آن دو تفسير و اين رسايل كلامى سخن گفته‌اند. | ||