۵۳٬۳۲۷
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR14335J1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = | پدیدآوران =...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
پس از پیروزی سپاه نورالدین و با کشته شدن «شاور»، شیرکوه به کرسی وزارت دست یافت، اما پس از اندکی وفات یافت و صلاحالدین در سال 565ق (1169م)، در سیودو سالگی وزیر شد. او از آن تاریخ، موقعیتش را در مصر محکم نمود و به تأسیس دولتی بهجای دولت منحله فاطمی اقدام نمود و با وفات خلیفه فاطمی، العاضد، آنچه که صلاحالدین میخواست، تکمیل شد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>. | پس از پیروزی سپاه نورالدین و با کشته شدن «شاور»، شیرکوه به کرسی وزارت دست یافت، اما پس از اندکی وفات یافت و صلاحالدین در سال 565ق (1169م)، در سیودو سالگی وزیر شد. او از آن تاریخ، موقعیتش را در مصر محکم نمود و به تأسیس دولتی بهجای دولت منحله فاطمی اقدام نمود و با وفات خلیفه فاطمی، العاضد، آنچه که صلاحالدین میخواست، تکمیل شد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>. | ||
صلاحالدین از بارزترین شخصیتهای عالم اسلامی است. عصر او از درخشانترین عصرهاست. این عصر مملو از شخصیتهای صاحب رأی بوده است. پدرش نجمالدین ایوب اولین مستشار و بزرگترین کمک او بود...<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | |||
پس از مرگ صلاحالدین، حکومت ایوبیان بین فرزندان سهگانه او و برادر و برخی نزدیکانش تقسیم شده است. فرزندانش: عزیز در مصر، افضل در دمشق و سوریه وسطی و ظاهر در حلب و برادرش عادل در عراق و سرزمین بکر و پسرعموهایش در حمص و بعلبک و یمن و... حاکم شدند و هریک در حکومت خود مستقل بودند<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. | پس از مرگ صلاحالدین، حکومت ایوبیان بین فرزندان سهگانه او و برادر و برخی نزدیکانش تقسیم شده است. فرزندانش: عزیز در مصر، افضل در دمشق و سوریه وسطی و ظاهر در حلب و برادرش عادل در عراق و سرزمین بکر و پسرعموهایش در حمص و بعلبک و یمن و... حاکم شدند و هریک در حکومت خود مستقل بودند<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. |
ویرایش