تاريخ أرض الإسلام الأسس الجغرافية لتاريخ الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

«تاريخ ارض الاسلام: الأسس الجغرافية لتاريخ الاسلام»، تأليف گزاويه دو پلانول جغرافى‌دان مشهور فرانسوى است كه به قلم معاويه سعيدونى، به عربى ترجمه شده است. اين كتاب به بنيادهاى جغرافيايى جهان اسلام پرداخته است و در نوع خود بسيار ارزشمند است.

كتاب؛ شامل فهرس الكتاب، تقديم‌الكتاب، مدخل و در هشت فصل تنظيم شده كه معمولاً هر فصل با يك مقدمه آغاز و مباحث در ضمن بخش‌هاى مختلفى طرح شده است. در فصل اول به عنوان يك مبحث كلى به جايگاه جغرافيايى آغاز اسلام پرداخته شده است. فصل‌هاى دوم و سوم و چهارم به جهان عرب، فصل پنجم به جهان تركى- ايرانى، فصل ششم به اروپا، فصل هفتم به آفريقا و فصل آخر هم به درياهاى جنوب اختصاص يافته است. در پايان كتاب‌نيز بخش الفهارس العامه و اطلاعاتى درباره مترجم و مولف گنجانده شده است.

نويسنده در آخرين فصل كتاب، انتشار اسلام در هند، اندونزى و مالزى را بررسى كرده است. وى معتقد است كه دريانوردان و تجار بذر زندگى مدنى و تمدن اسلامى را در اين مناطق گستردند. اگر چه حركت انتشار اسلام در اين مناطق به‌كندى صورت پذيرفت؛ اما تأثيرات فرهنگى عميقى برجاى گذاشت.

در ابتداى كتاب، مقدمه‌اى به قلم ناصرالدين سعيدونى آمده است. نويسنده در انتهاى هر فصل به مهم‌ترين تأليفات در عرصه جغرافيا و جغرافياى تاريخى اشاره نموده است. فهرست مطالب در ابتداى اثر و در انتها نيز فهارس اعلام، گروه‌ها، شهرها و اماكن، و فهرست نقشه‌ها آمده است. پيش از فهارس نيز 12 نقشه ارزشمند ديده مى‌شود.

[[رده:تاریخ (عمومی)]]

[[رده:تاریخ آسیا]]