دیوان اشعار محمدتقی بهار: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =ديوان اشعار محمدتقي بهار "ملک الشعرا"

| پدیدآوران =  

[[بهار، محمدتقی]] (نویسنده)

| شابک =

| تعداد جلد =1

| کتابخوان همراه نور =12152

| کد پدیدآور =2555

| پیش از =

}}

   

'''دیوان اشعار محمدتقی بهار'''، مشتمل بر قصاید، مثنویات، غزلیات، قطعات، مطایبات و رباعیات محمدتقی صبوری، معروف به [[بهار، محمدتقی|ملک‌الشعرای بهار]] (متوفی 1330ش) است. محمد ملک‎زاده بر این کتاب مقدمه نوشته است.  

در ابتدای اشعار [[بهار، محمدتقی|بهار]] 370 قصیده ارائه شده است. اولین قصیده «در رثاء پدر» نام دارد. که [[بهار، محمدتقی|بهار]] آن را در سن هجده سالگی، در سال 1282ش، در سوگ و رثای پدر خویش که در همان سال وفات یافته بود، در مشهد سروده است و ماده تاریخ درگذشت پدرش را نیز در بر دارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. پس از آن قصیده‌ای در مدح حضرت محمد(ص) ارائه شده است. این قصیده نیز در اولین سال [[بهار، محمدتقی|ملک‌الشعرایی بهار]]، در سال 1282ش، در مشهد گفته شده و در جشن ولادت حضرت رسول اکرم(ص) در آستان قدس رضوی خوانده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.

مثنویات، دومین قالب شعری کتاب است که از لحاظ وزنی به هشت بخش تقسیم شده است. [[بهار، محمدتقی|بهار]]، دوران گرفتاری و تبعید به اصفهان را با نام «کارنامه زندان» به نظم درآورده است که در اولین بخش ارائه شده است.<ref>ر.ک: متن، کتاب، ص623</ref>. از جمله اشعار زیبایی که در بخش مثنویات آمده، «تنبلی عاقبتش حمالی است» نام دارد که ساده و روان برای اطفال و درخور فهم آنها سروده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص823</ref>.

حُسن خُلق از نظر [[بهار، محمدتقی|بهار‎]] اهمیت‎ زیادی‎ دارد و همواره بر آن تأکید کرده است. او معتقد است که تندخویی، دوستی‌های چندین و چند ساله را در یک لحظه به‎ پایان‎ می‌رساند‎:

# مقدمه و متن کتاب.  

#[[:noormags:1208843|داودیان، محمدحسن، «مضامین اخلاقی در اشعار محمدتقی بهار»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ماهنامه شباک، مهر 1395، سال دوم، شماره 7، پیاپی 14، ج1، صفحه 1 تا 11]].

[[دیوان اشعار ملک‌الشعرای بهار (نسخه)]]

   

   

[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]