۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
حجت کوه‌کمری، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حجت (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|کمره‌ای (ابهام زدایی)}} | |||
'''سيد محمد كوه‌كمرى تبريزى''' (۱۳۱۰- ۱۳۷۲ق)، فقیه، اصولی، رجالی، محدث، از مراجع تقلید، از شاگردان برجسته [[حائری، عبدالکریم|آیت‌الله عبدالکریم حائرى]] و يكى از فقهاى نامدار قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد كه در دوران فترت، نقش اساسى در حفظ و نگهدارى حوزه قم از خود به يادگار گذاشته است. | '''سيد محمد كوه‌كمرى تبريزى''' (۱۳۱۰- ۱۳۷۲ق)، فقیه، اصولی، رجالی، محدث، از مراجع تقلید، از شاگردان برجسته [[حائری، عبدالکریم|آیت‌الله عبدالکریم حائرى]] و يكى از فقهاى نامدار قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد كه در دوران فترت، نقش اساسى در حفظ و نگهدارى حوزه قم از خود به يادگار گذاشته است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
از آبادى كوه‌كمر از توابع تبريز مى‌باشند كه تبار وى با 25 واسطه به وجود پرجود [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]] عليه‌السلام مى‌رسد و از آن شجره طيبه شاخ و برگ و ميوه مى‌گيرد. او تحصيلات خود را نخست در آذربايجان، سپس در نجف اشرف از محضر [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]] و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائينى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله ضياء عراقى]] انجام دادند. او اهل مطالعه و تحقيق و غور و بررسى و دقت در مسائل بود، به حدى كه در اندك مدت به درجه عاليه اجتهاد نائل آمدند و در اثر بدى آب و هواى نجف و ضعف مزاج، ناچار در سال1349 ه.ق به قم مهاجرت كردند و با آن لياقت و استعداد ذاتى و اندوخته‌هاى علمى و فضيلتى كه داشت مورد توجه و عنايت خاص آیت‌الله حائرى مؤسس حوزه (كه عاشق فضيلت و اهل آن بود) قرار گرفتند بحدى كه او را در جايگاه نماز خود دستور اقامه نماز جماعت دادند و در بالاى‌سر حرم حضرت معصومه(س) تعيين نمودند ضمن انجام نماز جماعت، به كليه امور و مسائل مذهبى و شرعى قيام مى‌ورزيدند. | از آبادى كوه‌كمر از توابع تبريز مى‌باشند كه تبار وى با 25 واسطه به وجود پرجود [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]] عليه‌السلام مى‌رسد و از آن شجره طيبه شاخ و برگ و ميوه مى‌گيرد. او تحصيلات خود را نخست در آذربايجان، سپس در نجف اشرف از محضر [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]] و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائينى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله ضياء عراقى]] انجام دادند. او اهل مطالعه و تحقيق و غور و بررسى و دقت در مسائل بود، به حدى كه در اندك مدت به درجه عاليه اجتهاد نائل آمدند و در اثر بدى آب و هواى نجف و ضعف مزاج، ناچار در سال1349 ه.ق به قم مهاجرت كردند و با آن لياقت و استعداد ذاتى و اندوخته‌هاى علمى و فضيلتى كه داشت مورد توجه و عنايت خاص آیت‌الله حائرى مؤسس حوزه (كه عاشق فضيلت و اهل آن بود) قرار گرفتند بحدى كه او را در جايگاه نماز خود دستور اقامه نماز جماعت دادند و در بالاى‌سر حرم حضرت معصومه(س) تعيين نمودند ضمن انجام نماز جماعت، به كليه امور و مسائل مذهبى و شرعى قيام مى‌ورزيدند. | ||
ايشان داراى حافظه قوى و ذهن وقاد و فكر صائب بودند و در مورد حافظه‌شان از خودشان نقل شده است كه مى‌فرمودند: «اگر 20 سال پيش حديثى را در [[ | ايشان داراى حافظه قوى و ذهن وقاد و فكر صائب بودند و در مورد حافظه‌شان از خودشان نقل شده است كه مى‌فرمودند: «اگر 20 سال پيش حديثى را در [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] ديده باشم با فضل الهى هم اكنون مى‌توانم بگويم عين روايت چه بوده و در كدام‌صفحه آن قرار داشته است.» | ||
آقاى سيد عليرضا ريحان يزدى در آئينه دانشوران در مورد جلسه درس ايشان مى‌نويسند: | آقاى سيد عليرضا ريحان يزدى در آئينه دانشوران در مورد جلسه درس ايشان مى‌نويسند: | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
=== گفتار صاحب ريحانة الادب === | === گفتار صاحب ريحانة الادب === | ||
مرحوم [[مدرس، محمدعلی|ميرزا محمد على مدرس]] صاحب ريحانة الادب كه همشهرى او و يكى‌از تلامذه و شاگردان ايشان مى‌باشد. در ج 2، ص23، در حق استاد خود مى‌نويسند: | مرحوم [[مدرس، محمدعلی|ميرزا محمد على مدرس]] صاحب [[ریحانة الأدب فی تراجم المعروفین بالکنیة أو اللقب|ريحانة الادب]] كه همشهرى او و يكى‌از تلامذه و شاگردان ايشان مى‌باشد. در ج 2، ص23، در حق استاد خود مى‌نويسند: | ||
«سيد سند، حبر معتمد، مولانا الاجل، سيد محمد بن سيد على بن نقى بن محمدحسینى كوه كمرى كه از سادات آبادى كوه كمر نامى از توابع تبريز، به صحت نسب و شرافت حسب، در غايت شهرت معروف مى‌باشد نسب عاليش به سيد محمد مصرى ملقب به حجازى از اولاد على اصغر بن الامام السجاد عليه‌السلام موصول مى‌گردد. ايشان حاوى فروع و اصول، جامع معقول و منقول، فقيه كامل، عالم عامل، عابد زاهد، محدث، ثقه، رجالى، داراى كمالات نفسانيه، حائز مقامات معنويه مى‌بودند. در مضمار مقايست، گوى سبقت را از اكابر و اقران ربودند. حاوى قدح معلى و مرجع تقليد گروه انبوهى از شیعیان و استاد الكل في الكل مى‌باشند...» | «سيد سند، حبر معتمد، مولانا الاجل، سيد محمد بن سيد على بن نقى بن محمدحسینى كوه كمرى كه از سادات آبادى كوه كمر نامى از توابع تبريز، به صحت نسب و شرافت حسب، در غايت شهرت معروف مى‌باشد نسب عاليش به سيد محمد مصرى ملقب به حجازى از اولاد على اصغر بن الامام السجاد عليه‌السلام موصول مى‌گردد. ايشان حاوى فروع و اصول، جامع معقول و منقول، فقيه كامل، عالم عامل، عابد زاهد، محدث، ثقه، رجالى، داراى كمالات نفسانيه، حائز مقامات معنويه مى‌بودند. در مضمار مقايست، گوى سبقت را از اكابر و اقران ربودند. حاوى قدح معلى و مرجع تقليد گروه انبوهى از شیعیان و استاد الكل في الكل مى‌باشند...» | ||
مرحوم مدرس سپس عين نگارش مرحوم آیت‌الله حجت را مى‌آورند كه در سال 1310 متولد شده‌اند و اساتيد را نام مى‌برد كه از محاضر والد خويش فقه را، و از حوزه درسى آیت‌الله يزدى، حديث را، و از حوزه درسى آیت‌الله سيد ابوتراب خوانسارى، فقه و اصول را، و از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]]، [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]]، سيد محمد فيروز آبادى و [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] و ديگر اكابر وقت تلمذ نموده است. آنگاه به منابع رشته تخصصى خود كه بيشتر فن رجال و درايه بوده است مى‌پردازد كه استاد روايتى ايشان آقاى [[مامقانی، عبدالله|شيخ عبدالله مامقانى]]، شريعت اصفهانى، [[صدر، حسن|سيد حسن صدر]]، سيد ابوتراب خوانسارى، شيخ محمدباقربيرجندى و والد معظم خودشان آیت‌الله سيد على كوه‌كمرى بوده‌اند. | مرحوم مدرس سپس عين نگارش مرحوم آیت‌الله حجت را مى‌آورند كه در سال 1310 متولد شده‌اند و اساتيد را نام مى‌برد كه از محاضر والد خويش فقه را، و از حوزه درسى آیت‌الله يزدى، حديث را، و از حوزه درسى آیت‌الله سيد ابوتراب خوانسارى، فقه و اصول را، و از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]]، [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]]، سيد محمد فيروز آبادى و [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] و ديگر اكابر وقت تلمذ نموده است. آنگاه به منابع رشته تخصصى خود كه بيشتر فن رجال و درايه بوده است مى‌پردازد كه استاد روايتى ايشان آقاى [[مامقانی، عبدالله|شيخ عبدالله مامقانى]]، شريعت اصفهانى، [[صدر، سید حسن|سيد حسن صدر]]، سيد ابوتراب خوانسارى، شيخ محمدباقربيرجندى و والد معظم خودشان آیت‌الله سيد على كوه‌كمرى بوده‌اند. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
| خط ۱۹۵: | خط ۱۹۵: | ||
# سيد محمدحسین آل طه | # سيد محمدحسین آل طه | ||
# شيخ محمدحسن هرسينى | # شيخ محمدحسن هرسينى | ||
# [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبائى]] | # [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبائى]] | ||
# شيخ محمدحسین دزفولى | # شيخ محمدحسین دزفولى | ||
# شيخ محمد حيسن اردبيلى | # شيخ محمد حيسن اردبيلى | ||
| خط ۲۶۱: | خط ۲۶۱: | ||
* آئينه دانشوران: چاپ قديم، ص25 | * آئينه دانشوران: چاپ قديم، ص25 | ||
* گفتارهاى معنوى مقاله هجرت و جهاد: ص255 | * گفتارهاى معنوى مقاله هجرت و جهاد: ص255 | ||
* يكصد سال مبارزه روحانیت از [[میرزای شیرازی، محمدحسن | * يكصد سال مبارزه روحانیت از [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] تا [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]]: چاپ 1359، ص58 - 63، نقل از نهضت دو ماه روحانیت، تألیف آقاى دوانى، ص66 | ||
* نور علم: شماره 140، ص90- 91 | * نور علم: شماره 140، ص90- 91 | ||
| خط ۲۷۶: | خط ۲۷۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
[[رده:رجالیان]] | |||