۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== معرفى اجمالى كتاب | == معرفى اجمالى كتاب== | ||
" الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة " عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط آيتالله جعفر سبحانى به رشته تحرير در آمده است . اين كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است . | " الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة " عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط آيتالله جعفر سبحانى به رشته تحرير در آمده است . اين كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است . | ||
== انگيزه تأليف | == انگيزه تأليف == | ||
نويسنده در مقدمه، سه كلمه : اله، رب عبادت را از مهمترين تعاليم قرآن كريم مىشمارد. وى شايسته مىداند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پردههاى ابهام را از معناى اين كلمات كنار بزند ؛ لذا در اين رساله به مطالعه اين كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مىكند. | نويسنده در مقدمه، سه كلمه : اله، رب عبادت را از مهمترين تعاليم قرآن كريم مىشمارد. وى شايسته مىداند كه مسلمان باهوش به معناى آن اطلاع يافته و پردههاى ابهام را از معناى اين كلمات كنار بزند ؛ لذا در اين رساله به مطالعه اين كلمات در قرآن كريم، سنت نبوى و كلمات علماى ابرار اقدام مىكند. | ||
== ساختار كتاب | == ساختار كتاب == | ||
تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است .شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است. | تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است .شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است. | ||
== گزارش محتوا | == گزارش محتوا == | ||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند . در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است . نويسنده با اين استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مىدهد. | مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند . در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است . نويسنده با اين استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مىدهد. | ||
== منابع مقاله | == منابع مقاله== | ||
ویرایش