۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حائری، عبدالهادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالهادى حائرى''' (1314-1372ش)، | '''عبدالهادى حائرى''' (1314-1372ش)، مورخ، روزنامه‌نویس معاصر ايرانى، فرزند ميرزا احمد حائرى و نوه دخترى شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى يزدى]] بود. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
وى اندكى پيش از پيروزى انقلاب اسلامى به ايران بازگشت و با رتبه دانشيارى در دانشگاه فردوسى مشهد استخدام شد و به تدريس دروس دوره قاجاريه، انقلاب مشروطه و تاريخ معاصر پرداخت. | وى اندكى پيش از پيروزى انقلاب اسلامى به ايران بازگشت و با رتبه دانشيارى در دانشگاه فردوسى مشهد استخدام شد و به تدريس دروس دوره قاجاريه، انقلاب مشروطه و تاريخ معاصر پرداخت. | ||
پس از پيروزى انقلاب اسلامى و سپس انقلاب فرهنگى، كه به تعطيل موقت دانشگاه‌ها انجاميد، حائرى در جمع كميته پژوهشگران وزارت علوم و شوراى عالى انقلاب فرهنگى به كار خود ادامه داد. وى بعدها رتبه استادى يافت و در سال تحصيلى 1370 - 1371ش، استاد نمونه كشور گرديد. | پس از پيروزى انقلاب اسلامى و سپس انقلاب فرهنگى، كه به تعطيل موقت دانشگاه‌ها انجاميد، حائرى در جمع كميته پژوهشگران وزارت علوم و شوراى عالى انقلاب فرهنگى به كار خود ادامه داد. وى بعدها رتبه استادى يافت و در سال تحصيلى 1370 - 1371ش، استاد نمونه كشور گرديد. | ||
حائرى در 1329ش، در كتابخانه‌اى در قم كتابدار روزمزد شد و از اين رهگذر با مطبوعات و ديدگاه‌هاى سياسى و شيوه‌هاى نويسندگى و مباحث گوناگون فكرى و ايدئولوژيك آشنا شد. اين امر در شكل‌گيرى انديشه وى تأثير اساسى داشت تا بدانجا كه از همان زمان به فعالیت‌های قلمى در روزنامه‌ها و مجلات شهر قم و سپس تهران پرداخت. نخستين تكاپوهاى قلمى حائرى، در زمينه ادبيات و مسائل سياسى و اجتماعى و دينى بود، اما بعدها مشخصا به كار در عرصه تاريخ پرداخت و چندين كتاب و بيش از شصت مقاله تأليف كرد. | حائرى در 1329ش، در كتابخانه‌اى در قم كتابدار روزمزد شد و از اين رهگذر با مطبوعات و ديدگاه‌هاى سياسى و شيوه‌هاى نويسندگى و مباحث گوناگون فكرى و ايدئولوژيك آشنا شد. اين امر در شكل‌گيرى انديشه وى تأثير اساسى داشت تا بدانجا كه از همان زمان به فعالیت‌های قلمى در روزنامه‌ها و مجلات شهر قم و سپس تهران پرداخت. نخستين تكاپوهاى قلمى حائرى، در زمينه ادبيات و مسائل سياسى و اجتماعى و دينى بود، اما بعدها مشخصا به كار در عرصه تاريخ پرداخت و چندين كتاب و بيش از شصت مقاله تأليف كرد. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
تأكيد بر شناخت جريان‌هاى فكرى در پژوهش تاريخى، نوانديشى در پژوهش، تأكيد بر عنصر تحليل در پژوهش تاريخى، تأكيد بر به‌كارگيرى نظريه در پژوهش تاريخى و پايبندى به استناد در پژوهش تاريخى از عناصر اصلى سبک تاريخ‌نگارى حائرى است. | تأكيد بر شناخت جريان‌هاى فكرى در پژوهش تاريخى، نوانديشى در پژوهش، تأكيد بر عنصر تحليل در پژوهش تاريخى، تأكيد بر به‌كارگيرى نظريه در پژوهش تاريخى و پايبندى به استناد در پژوهش تاريخى از عناصر اصلى سبک تاريخ‌نگارى حائرى است. | ||
همسرش، زهرا افشارنژاد، گنجينه نفيسى از كتاب‌هاى فارسى، عربى، انگليسى و فرانسه او را به دانشگاه فردوسى مشهد اهدا كرد. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وى در اواخر عمر به سرطان خون مبتلا شد و پس از دو سال، در 23 تير | وى در اواخر عمر به سرطان خون مبتلا شد و پس از دو سال، در 23 تير 1372ش درگذشت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||