۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''معينالدين ابوالقاسم جنيد شيرازى''' (متوفای 791/800ق)، صوفى، نویسنده و شاعر، قرن هفتم، متخلص به جنيد و مشهور به شيخالاسلام | '''معينالدين ابوالقاسم جنيد شيرازى''' (متوفای 791/800ق)، صوفى، نویسنده و شاعر، قرن هفتم، متخلص به جنيد و مشهور به شيخالاسلام | ||
== زندگینامه == | |||
وى از خاندانهاى مشهور شيراز بود كه بسيارى از علما و وعاظ از آن برخاستند. ریشه این خانواده، به قبیله بنیعدی از شعب قریش و نیز ربیعه، از اخلاف عمر بن خطاب، باز میگردد. به همین علت در شجرهنامههای آنان نسبتهای «قرشی» «عدوی»«عمری» ثبت شده است. پدرش ''نجمالدین ابوالفتخ محمود'' نیز از علمای دانشمند و عرفای صاحب مسند عهد خویش بود. او مانند اجداد خويش، در جامع عتيق، به وعظ و تذكير اشتغال داشت. | وى از خاندانهاى مشهور شيراز بود كه بسيارى از علما و وعاظ از آن برخاستند. ریشه این خانواده، به قبیله بنیعدی از شعب قریش و نیز ربیعه، از اخلاف عمر بن خطاب، باز میگردد. به همین علت در شجرهنامههای آنان نسبتهای «قرشی» «عدوی»«عمری» ثبت شده است. پدرش ''نجمالدین ابوالفتخ محمود'' نیز از علمای دانشمند و عرفای صاحب مسند عهد خویش بود. او مانند اجداد خويش، در جامع عتيق، به وعظ و تذكير اشتغال داشت. | ||
درباره محل تولد جنید و چگونگی تحصیلات او، اشاره مستقیمی در منابع دیده نمیشود و خود وی هم در آثارش از جمله | درباره محل تولد جنید و چگونگی تحصیلات او، اشاره مستقیمی در منابع دیده نمیشود و خود وی هم در آثارش از جمله [[شد الإزار في حط الأوزار عن زوار المزار|شد الازار]] اشارهای بدانها نکرده است، ولی از مجموع شرح احوال افراد خاندان جنید میتوان گفت که او نیز در شیراز به دنیا آمده است و پدرش هم که از عالمان و وعاظ دوره خود به شمار میرفت، از استادان وی بوده است. از اشارات پراکنده جنید در سرودههایش میتوان به اطلاعات اندکی درباره او دست یافت؛ از جمله آنکه او نیز اهل درس و بحث بوده است و با کتاب انس داشته است. | ||
جنید مانند اجدادش لقب «واعظ» داشت و همچون پدرش در جامع عتیق شیراز به وعظ و اندر مردم میپرداخت و آرزو داشت که سخنش «میان خلق» جاودانه بماند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2159 میرانصاری،علی، ج 18، ص649]</ref> | جنید مانند اجدادش لقب «واعظ» داشت و همچون پدرش در جامع عتیق شیراز به وعظ و اندر مردم میپرداخت و آرزو داشت که سخنش «میان خلق» جاودانه بماند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2159 میرانصاری،علی، ج 18، ص649]</ref> |
ویرایش