۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عيد الغدير في عهد الفاطميين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'افسه‌گانه' به 'افسانه'
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'افسه‌گانه' به 'افسانه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
#[[دوری، عبدالعزیز|عبدالعزيز الدورى]] در مقدمه‌اش تذكر داده كه فاطميان مصر كه مذهب اسماعيلى داشتند به عيد غدير اهميت بسيارى مى‌دادند و براى آن معنايى تأويلى قرار دادند كه غير از معناى رايج در نظر شیعیان امامى است و آن معنايى است كه به اساس معناى امامت در نزد اسماعيليان متصل مى‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/10 مقدمه الدورى، ص 10]</ref> | #[[دوری، عبدالعزیز|عبدالعزيز الدورى]] در مقدمه‌اش تذكر داده كه فاطميان مصر كه مذهب اسماعيلى داشتند به عيد غدير اهميت بسيارى مى‌دادند و براى آن معنايى تأويلى قرار دادند كه غير از معناى رايج در نظر شیعیان امامى است و آن معنايى است كه به اساس معناى امامت در نزد اسماعيليان متصل مى‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/10 مقدمه الدورى، ص 10]</ref> | ||
#نویسنده بر آن است كه تاريخ مردم مصر در دوره حكومت فاطميان به‌راستى از شكوفاترين دوره‌هاى اسلامى شمرده مى‌شود. او به غناى اين دوران از نظر فرهنگى و دينى باور دارد و بلكه دولت فاطميان را از دولت‌هاى اسلامى مى‌داند كه به‌طور كامل موفق شده است. و به عنوان مثال او دانشگاه الازهر مصر را نهالى جاودانه مى‌داند كه فاطميان از بيش از هزار سال پيش آن را كاشتند و اكنون آثار آن دوران درخشنده و حكومت عادل را مشاهده مى‌كنيم. همين نكته وى را به سوى پژوهش در باب فاطميان كشانده است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/38 مقدمه مؤلف، ص 38- 41]</ref> | #نویسنده بر آن است كه تاريخ مردم مصر در دوره حكومت فاطميان به‌راستى از شكوفاترين دوره‌هاى اسلامى شمرده مى‌شود. او به غناى اين دوران از نظر فرهنگى و دينى باور دارد و بلكه دولت فاطميان را از دولت‌هاى اسلامى مى‌داند كه به‌طور كامل موفق شده است. و به عنوان مثال او دانشگاه الازهر مصر را نهالى جاودانه مى‌داند كه فاطميان از بيش از هزار سال پيش آن را كاشتند و اكنون آثار آن دوران درخشنده و حكومت عادل را مشاهده مى‌كنيم. همين نكته وى را به سوى پژوهش در باب فاطميان كشانده است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/38 مقدمه مؤلف، ص 38- 41]</ref> | ||
#نویسنده در مقدمه‌اش نوشته است كه از جمله کتاب‌هاى مجعول درباره فاطميان عبارت است از كتابى كه سيد مصطفى غالب نوشته و تاريخ دعوت اسماعيلى را از قديم‌ترين زمانها تا زمان حاضر شرح داده است و در آن بسيارى از مطالب باطل و نادرست و | #نویسنده در مقدمه‌اش نوشته است كه از جمله کتاب‌هاى مجعول درباره فاطميان عبارت است از كتابى كه سيد مصطفى غالب نوشته و تاريخ دعوت اسماعيلى را از قديم‌ترين زمانها تا زمان حاضر شرح داده است و در آن بسيارى از مطالب باطل و نادرست و افسانه‌هاى خيالى وجود دارد كه هيچ كسى از اسماعيليان و فاطميان آن را نمى‌پذيرند و فاطميان از آن خرافات -همانند برائت گرگ از خون حضرت يوسف صديق- برائت مى‌جويند. هر چند نویسنده آن كتاب در مقدمه‌اش مدعى شده كه وى معتقد به ولايت آنان است و اوامر و نواهى آنها را اطاعت مى‌كند بعد از آنكه پدرش در او روح عقيده اسماعيلى را دميده است! امينى چنين ادامه مى‌دهد كه: از منت‌هاى الهى بر من اين بود كه موفق شدم برخى از جوانب زندگى دولت فاطميان مصر را كه مورد غفلت قرار گرفته و تاكنون پنهان مانده مورد بررسى قرار دهم و روشن سازم. يكى از آن جوانب بحث عيد غدير بود زيرا اين عيد از مهم‌ترين انگيزه‌هاى تغيير و تحول فكرى و علمى در نزد آنان شمرده مى‌شود و تا اين زمان در مورد آن هيچ كاوشى صورت نگرفته بود. پس من ترجيح دادم كه اين بحث را بر ساير مباحث مربوط به دوران فاطميان مقدم كنم<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/41 همان، ص 41-42]</ref> | ||
#نویسنده يادآور شده است كه مورخان حاضر در دوران فاطمى كه خودشان در جشن‌ها حضور مى‌يافتند -با همه اختلافات مذهبى و اعتقادى كه با هم داشتند- در اين مسأله با هم اتفاق نظر دارند كه عيد غدير به صورت جشن رسمى و ملى در دولت فاطميان با شكوه هر چه تمامتر برگزار مى‌گرديد؛ مورخانى مانند: [[ابن زولاق، حسن بن ابراهیم|ابن زولاق]]، مسبِّحى، ابن طُوَير، ابن مأمون و [[مقریزی، احمد بن علی|احمد بن على مقريزى]] مصرى. اهتمام فاطميان به عيد غدير نه عيدهاى ديگر- بسيار شديد و به صورت فوق‌العاده بود به‌ويژه در دوران المعزّ لدين الله معدّ بن العزيز بالله نزار و فائز بن ظافر بأمر الله و ساير خلفاى فاطمى. و به همين جهت يكى از قصرهاى باشكوه حكومتى را براى اين منظور اختصاص داده بودند به نام «تالار طلا» كه به آن كاخ طلا نيز گفته مى‌شد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/62 متن كتاب، ص 62- 65]</ref> | #نویسنده يادآور شده است كه مورخان حاضر در دوران فاطمى كه خودشان در جشن‌ها حضور مى‌يافتند -با همه اختلافات مذهبى و اعتقادى كه با هم داشتند- در اين مسأله با هم اتفاق نظر دارند كه عيد غدير به صورت جشن رسمى و ملى در دولت فاطميان با شكوه هر چه تمامتر برگزار مى‌گرديد؛ مورخانى مانند: [[ابن زولاق، حسن بن ابراهیم|ابن زولاق]]، مسبِّحى، ابن طُوَير، ابن مأمون و [[مقریزی، احمد بن علی|احمد بن على مقريزى]] مصرى. اهتمام فاطميان به عيد غدير نه عيدهاى ديگر- بسيار شديد و به صورت فوق‌العاده بود به‌ويژه در دوران المعزّ لدين الله معدّ بن العزيز بالله نزار و فائز بن ظافر بأمر الله و ساير خلفاى فاطمى. و به همين جهت يكى از قصرهاى باشكوه حكومتى را براى اين منظور اختصاص داده بودند به نام «تالار طلا» كه به آن كاخ طلا نيز گفته مى‌شد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/62 متن كتاب، ص 62- 65]</ref> | ||
#نویسنده يادآور شده است كه يكى از جنايات فرهنگى كه تاريخ براى ايوبيان ثبت كرده عبارت از اين است كه آنان بعد از خطبه صلاح‌الدين ايوبى براى المستضيئ بالله عباسى، هر اثر علمى و ادبى كه با فاطميان پيوندى داشت به صورت عامدانه و آگاهانه نابود می‌كردند و تاريخ براى ما گواهى مى‌دهد كه آنان به محض ورود به مصر -به خاطر ترس از اينكه شايد در آن مدحى نسبت به أئمه باشد كه به نظر آنان كفر بود-بيشتر كتابخانه‌هاى مصر با همه کتاب‌ها و ديوانهاى شعرش را سوزاندند. گذشته از آنكه صلاح‌الدين ايوبى بسيارى از شاعران و اديبان را كه در عصر فاطميان آنان را مدح كرده بودند مورد تهمت‌هاى گوناگون قرار داد و به قتل رساند (همان، ص 83). آنگاه نویسنده اشعار شاعرانى را كه واقعه غدير را مدح كرده و به نظم درآورده‌اند به ترتيب زمان وفاتشان ذكر كرده است: شاعرانى مانند ابوعبدالله [[خصیبی، حسین بن حمدان|خصيبى]]، تميم بن المعز لدين الله فاطمى، ابوحامد احمد بن محمد انطاكى، عبدالمحسن صورى<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/90 همان، ص 90- 207]</ref> | #نویسنده يادآور شده است كه يكى از جنايات فرهنگى كه تاريخ براى ايوبيان ثبت كرده عبارت از اين است كه آنان بعد از خطبه صلاح‌الدين ايوبى براى المستضيئ بالله عباسى، هر اثر علمى و ادبى كه با فاطميان پيوندى داشت به صورت عامدانه و آگاهانه نابود می‌كردند و تاريخ براى ما گواهى مى‌دهد كه آنان به محض ورود به مصر -به خاطر ترس از اينكه شايد در آن مدحى نسبت به أئمه باشد كه به نظر آنان كفر بود-بيشتر كتابخانه‌هاى مصر با همه کتاب‌ها و ديوانهاى شعرش را سوزاندند. گذشته از آنكه صلاح‌الدين ايوبى بسيارى از شاعران و اديبان را كه در عصر فاطميان آنان را مدح كرده بودند مورد تهمت‌هاى گوناگون قرار داد و به قتل رساند (همان، ص 83). آنگاه نویسنده اشعار شاعرانى را كه واقعه غدير را مدح كرده و به نظم درآورده‌اند به ترتيب زمان وفاتشان ذكر كرده است: شاعرانى مانند ابوعبدالله [[خصیبی، حسین بن حمدان|خصيبى]]، تميم بن المعز لدين الله فاطمى، ابوحامد احمد بن محمد انطاكى، عبدالمحسن صورى<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8527/1/90 همان، ص 90- 207]</ref> | ||