۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مثنویها بررویهم کلانترین بخش دیوان وحشی را تشکیل میدهند و آنها را باید بر چهار بخش، تقسیم کرد: | مثنویها بررویهم کلانترین بخش دیوان وحشی را تشکیل میدهند و آنها را باید بر چهار بخش، تقسیم کرد: | ||
# مثنویهای پراکنده: | # مثنویهای پراکنده: | ||
در این بخش از مثنویها، گلهنامهها، ستایشنامهها، دشنامنامه، تاریخ بنای گرمابه و کاخ و نامهای به دلدار سفرکرده، به چشم میخورد. ستایشنامهها درباره میر میران، ولیسلطان، بکتاشبیگ، قاسمبیگ، عباسبیگ و دشنامنامهها درباره یاری، سراینده همزمان اوست. این بخش از مثنویهای وحشی، حاوی 595 بیت است<ref>ر.ک: همان</ref>. | #:در این بخش از مثنویها، گلهنامهها، ستایشنامهها، دشنامنامه، تاریخ بنای گرمابه و کاخ و نامهای به دلدار سفرکرده، به چشم میخورد. ستایشنامهها درباره میر میران، ولیسلطان، بکتاشبیگ، قاسمبیگ، عباسبیگ و دشنامنامهها درباره یاری، سراینده همزمان اوست. این بخش از مثنویهای وحشی، حاوی 595 بیت است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
# خلد برین: | # خلد برین: | ||
این بخش از مثنویها مانند «مخزن الأسرار» نظامی در پند و اندرز و تمثیل و راهنمایی سروده شده و دارای شش «روضه» و هر روضه دارای تمثیلی شیرین و پندآموز است و رویهم 592 بیت میباشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | #:این بخش از مثنویها مانند «مخزن الأسرار» نظامی در پند و اندرز و تمثیل و راهنمایی سروده شده و دارای شش «روضه» و هر روضه دارای تمثیلی شیرین و پندآموز است و رویهم 592 بیت میباشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
# ناظر و منظور: | # ناظر و منظور: | ||
داستانی است عاشقانه بر وزن «خسرو و شیرین» نظامی که در سال 966ق، سروده شده و وحشی خود ماده تاریخی در پایان آن آورده است. این مثنوی مجموعا دارای 1569 بیت است<ref>ر.ک: همان</ref>. | #:داستانی است عاشقانه بر وزن «خسرو و شیرین» نظامی که در سال 966ق، سروده شده و وحشی خود ماده تاریخی در پایان آن آورده است. این مثنوی مجموعا دارای 1569 بیت است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
# فرهاد و شیرین: | # فرهاد و شیرین: | ||
این مثنوی از بهترین و رایجترین یادبودهای وحشی است که در زمان خود وحشی نیز دستبهدست میگشته و دهانبهدهان بازگو میشده و رونویسگران، نمونههای گوناگون از آن برمیداشتهاند. افسوس که او این داستان شورانگیز و دلنشین را به پایان نرسانده و همه دوستداران ترانههای دلکش ایرانی را از همان زمان تاکنون «دریغاگو» کرده است. | #:این مثنوی از بهترین و رایجترین یادبودهای وحشی است که در زمان خود وحشی نیز دستبهدست میگشته و دهانبهدهان بازگو میشده و رونویسگران، نمونههای گوناگون از آن برمیداشتهاند. افسوس که او این داستان شورانگیز و دلنشین را به پایان نرسانده و همه دوستداران ترانههای دلکش ایرانی را از همان زمان تاکنون «دریغاگو» کرده است. | ||
این مثنوی نیمگفته، رویهم 1070 بیت دارد و وصال شیرازی که دریغش آمده این داستان دلکش نیمگفته بماند، دویستوپنجاه سال پس از وحشی، 1251 بیت بر آن افزوده و به گفته خود به پایانش آورده، ولی به گفته صابر شیرازی: | این مثنوی نیمگفته، رویهم 1070 بیت دارد و وصال شیرازی که دریغش آمده این داستان دلکش نیمگفته بماند، دویستوپنجاه سال پس از وحشی، 1251 بیت بر آن افزوده و به گفته خود به پایانش آورده، ولی به گفته صابر شیرازی: | ||
ویرایش