پرش به محتوا

الفوائد المنتقاة و الغرائب الحسان عن الشيوخ الكوفيين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‎ح' به 'ه‌ح'
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ح' به 'ه‌ح')
خط ۳۴: خط ۳۴:
اثر دارای مقدمه محقق و محتوای مطالب است و در آخر نقد اسانید [[صوري، محمد بن‌ علي‌|حافظ ابوعلی محمد بن علی صوری]] به ذیل کتاب ضمیمه شده است.
اثر دارای مقدمه محقق و محتوای مطالب است و در آخر نقد اسانید [[صوري، محمد بن‌ علي‌|حافظ ابوعلی محمد بن علی صوری]] به ذیل کتاب ضمیمه شده است.


این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که به‎حسب شمارذاری محقق کتاب به چهل‌وسه فایده می‌رسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیده‌اند.
این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که به‌حسب شمارذاری محقق کتاب به چهل‌وسه فایده می‌رسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیده‌اند.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
این کتاب حاوی تعدادی از سماعات و قرائات به‎حسب توالی ذیل است.
این کتاب حاوی تعدادی از سماعات و قرائات به‌حسب توالی ذیل است.
# سماع در تاریخ 651 هجری. (127 أ)؛
# سماع در تاریخ 651 هجری. (127 أ)؛
# سماع در تاریخ 719 هجری. (127 أ)؛
# سماع در تاریخ 719 هجری. (127 أ)؛
خط ۵۸: خط ۵۸:
این‎چنین است که مشاهده می‌کنیم که دستکم این اثر همواره تا نیمه اول قرن هشتم هجری نزد راویان متداول بوده است. قدیمی‌ترین سماع در تاریخ 570 و آخرین آن در سال 732 هجری است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/21 ر.ک: مقدمه محقق، ص21]</ref>
این‎چنین است که مشاهده می‌کنیم که دستکم این اثر همواره تا نیمه اول قرن هشتم هجری نزد راویان متداول بوده است. قدیمی‌ترین سماع در تاریخ 570 و آخرین آن در سال 732 هجری است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/21 ر.ک: مقدمه محقق، ص21]</ref>


این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که به‎حسب شمارذاری محقق کتاب به چهل‌وسه فایده می‌رسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیده‌اند. این اثر شامل احادیث تصفیه شده و غرائب حسان در حدیث است و همچنین بعضی اقوال و ابیات شعری را که در نطاق «الرقائق» است دربر دارد. بعلاوه حکم و مواعظی که در این اثر هست. اغلب احادیث وارده در این جزء به لحاظ متنی و سندی صحیح هستند. درباره برخی دیگر نیز ادعا شده که از احادیث هستند که این ادعا صحیح نیست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>
این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که به‌حسب شمارذاری محقق کتاب به چهل‌وسه فایده می‌رسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیده‌اند. این اثر شامل احادیث تصفیه شده و غرائب حسان در حدیث است و همچنین بعضی اقوال و ابیات شعری را که در نطاق «الرقائق» است دربر دارد. بعلاوه حکم و مواعظی که در این اثر هست. اغلب احادیث وارده در این جزء به لحاظ متنی و سندی صحیح هستند. درباره برخی دیگر نیز ادعا شده که از احادیث هستند که این ادعا صحیح نیست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>


حدیث اول در این اثر، در کتاب «تاریخ اربل» وارد شده است. نرسی در آنجا می‌گوید: «أخبرنا الشریف ابوعبدالله محمد بن علی بن الحسن بن علی بن الحسین الحسینی، قال: حدّثنا ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بن ابی السری البکائی، قراءة علیه سنة ثلاث و سبعین و ثلاثمائة...» او سند روایتش را به حدیث [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] می‌رساند که فرمود: «عهد الیّ النبی الامی(ص) انه لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق» با دیدن این سند است که به صیغه جدیدی از اسم ابی‎عبدالله علوی برمی‌خوریم؛ که جدش در آن به‌جای عبدالرحمن، حسن ذکر شده است و به شریف تعریف شده....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/22 ر.ک: همان، ص22]</ref>
حدیث اول در این اثر، در کتاب «تاریخ اربل» وارد شده است. نرسی در آنجا می‌گوید: «أخبرنا الشریف ابوعبدالله محمد بن علی بن الحسن بن علی بن الحسین الحسینی، قال: حدّثنا ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بن ابی السری البکائی، قراءة علیه سنة ثلاث و سبعین و ثلاثمائة...» او سند روایتش را به حدیث [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] می‌رساند که فرمود: «عهد الیّ النبی الامی(ص) انه لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق» با دیدن این سند است که به صیغه جدیدی از اسم ابی‎عبدالله علوی برمی‌خوریم؛ که جدش در آن به‌جای عبدالرحمن، حسن ذکر شده است و به شریف تعریف شده....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/22 ر.ک: همان، ص22]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش