۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حش' به 'حش') |
جز (جایگزینی متن - 'هح' به 'هح') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
نویسنده در مقدمه خویش، از ماجرای روبهرو شدنش با طبیب بهبهانی در حرم مطهر امام حسین(ع) و نیز پرسشهای او و سپس پاسخ کتبی نویسنده و سرانجام بسط و گسترش پاسخها و افزودن سؤال و جوابی دیگر به آنها و... سخن گفته است.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص18-17</ref>. | نویسنده در مقدمه خویش، از ماجرای روبهرو شدنش با طبیب بهبهانی در حرم مطهر امام حسین(ع) و نیز پرسشهای او و سپس پاسخ کتبی نویسنده و سرانجام بسط و گسترش پاسخها و افزودن سؤال و جوابی دیگر به آنها و... سخن گفته است.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص18-17</ref>. | ||
بخش اول کتاب، پیرامون مراتب توحید است. توحید | بخش اول کتاب، پیرامون مراتب توحید است. توحید بهحسب ذات دارای مراتبی است: | ||
# توحید ذات: آن است که برای خدا هیچ شریکی در ذاتش، قدیم بودنش و ازلیتش قرار داده نشود، وگرنه او اله نخواهد بود؛ زیرا لازمه شریک داشتن مغایرت است و مغایرت در ذات خداوند متعال محال و غیر ممکن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19-18</ref>. | # توحید ذات: آن است که برای خدا هیچ شریکی در ذاتش، قدیم بودنش و ازلیتش قرار داده نشود، وگرنه او اله نخواهد بود؛ زیرا لازمه شریک داشتن مغایرت است و مغایرت در ذات خداوند متعال محال و غیر ممکن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19-18</ref>. | ||
# توحید صفات: آن است که برای خدا هیچ شریکی در صفاتش قرار داده نشود. به این معنی که این صفات مختص خداوند است و خداوند در آنها شریکی ندارد؛ نه به اشتراک لفظی و نه معنوی؛ زیرا این صفات عین ذاتش هستند<ref>ر.ک: همان، ص22-21</ref>. | # توحید صفات: آن است که برای خدا هیچ شریکی در صفاتش قرار داده نشود. به این معنی که این صفات مختص خداوند است و خداوند در آنها شریکی ندارد؛ نه به اشتراک لفظی و نه معنوی؛ زیرا این صفات عین ذاتش هستند<ref>ر.ک: همان، ص22-21</ref>. |
ویرایش