پرش به محتوا

أخلاق النبي و آدابه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ح' به 'ه‌ح'
جز (جایگزینی متن - 'ع‎ب' به 'ع‌ب')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ح' به 'ه‌ح')
خط ۴۵: خط ۴۵:
گاهی در سیاق اسانید کتاب، علو اسناد مشاهده می‌شود؛ مؤلف از کسانی است که به علو اسناد مشهور است. اعلی و برترین سندی که از او در این کتاب واقع شده است، سند رباعی در مانند حدیث شماره (60، 137) است. وی در اغلب احادیث کتاب، سند را به هشت مرتبه تنزیل می‌دهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان، ص49]</ref>
گاهی در سیاق اسانید کتاب، علو اسناد مشاهده می‌شود؛ مؤلف از کسانی است که به علو اسناد مشهور است. اعلی و برترین سندی که از او در این کتاب واقع شده است، سند رباعی در مانند حدیث شماره (60، 137) است. وی در اغلب احادیث کتاب، سند را به هشت مرتبه تنزیل می‌دهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان، ص49]</ref>


گاهی اسناد بدون ذکر متن (فقط سند ذکر شده) در کتاب آمده است و این در مواردی است که حدیث موردنظر با حدیث قبلی مماثلت یا مشابهت دارد؛ مثل حدیث‎های شماره (3، 64، 230، 232، 241، 243، 275، 302، 335، 336، 376، 443، 449، 513، 514، 557، 580 و...). همچنین گاهی نویسنده، با یک اسناد، بیش از یک حدیث را نقل می‌کند؛ مانند حدیث‎های شماره 158 و 183. او در برخی موارد، یک حدیث را با همان سند و متن در دو موضع مختلف از کتاب ذکر کرده است؛ برای نمونه می‌توان احادیث شماره 174، 152، 173 و 168 را ذکر کرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان]</ref> گاهی یک روایت معروف از دو استاد از اساتیدش نقل می‌شود. درباره [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابو الشیخ]] معروف است که او در سیاق اسانید مدلس است(تدلیس در شیوخش) و این امر در روایتش از شیوخش مانند ابن ابی حاتم، بزار، عبدان اهوازی ظاهر است که البته قدحی برای وی به‎حساب نمی‌آید.<ref>ر.ک: همان</ref>
گاهی اسناد بدون ذکر متن (فقط سند ذکر شده) در کتاب آمده است و این در مواردی است که حدیث موردنظر با حدیث قبلی مماثلت یا مشابهت دارد؛ مثل حدیث‎های شماره (3، 64، 230، 232، 241، 243، 275، 302، 335، 336، 376، 443، 449، 513، 514، 557، 580 و...). همچنین گاهی نویسنده، با یک اسناد، بیش از یک حدیث را نقل می‌کند؛ مانند حدیث‎های شماره 158 و 183. او در برخی موارد، یک حدیث را با همان سند و متن در دو موضع مختلف از کتاب ذکر کرده است؛ برای نمونه می‌توان احادیث شماره 174، 152، 173 و 168 را ذکر کرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان]</ref> گاهی یک روایت معروف از دو استاد از اساتیدش نقل می‌شود. درباره [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابو الشیخ]] معروف است که او در سیاق اسانید مدلس است(تدلیس در شیوخش) و این امر در روایتش از شیوخش مانند ابن ابی حاتم، بزار، عبدان اهوازی ظاهر است که البته قدحی برای وی به‌حساب نمی‌آید.<ref>ر.ک: همان</ref>


در رابطه با سیاق متون کتاب، او ابوابی را وضع کرده و هر آنچه را از احادیث شاهد او در ارتباط با موضوعش(اخلاق و آداب پیامبر(ص)) بوده، تحت این ابواب داخل کرده است. سعی وی در این امر بر این بوده است که تمام آنچه در موضوع موردنظر از روایات وارد شده را ذکر کند. در این کتاب احادیث مرفوعه‌ای وارد شده که بر چیزی حدود 885 حدیث بالغ می‌شود و احادیث مقطوعه این اثر نزدیک به پنج حدیث است(به احادیث شماره 205، 470، 578، 630 و 668 نگاه کنید) در این اثر پنج خبر نقل شده که سند آن به پیامبر ختم نمی‌شود؛ احادیث شماره 102، 104، 493، 598 و 864. اهتمام مؤلف بر گردآوری احادیث و نقل آن بوده و صحبتی از مسائلی که مرتبط با علوم حدیث نمی‌کند. او همچنین متعرض شرح موارد غریب نیز نمی‌گردد. در کتاب دو حدیث آمده که از مضمونشان بوی موضوع بودن می‌آید که عبارتند از احادیث شماره 670 و 808.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان]</ref>
در رابطه با سیاق متون کتاب، او ابوابی را وضع کرده و هر آنچه را از احادیث شاهد او در ارتباط با موضوعش(اخلاق و آداب پیامبر(ص)) بوده، تحت این ابواب داخل کرده است. سعی وی در این امر بر این بوده است که تمام آنچه در موضوع موردنظر از روایات وارد شده را ذکر کند. در این کتاب احادیث مرفوعه‌ای وارد شده که بر چیزی حدود 885 حدیث بالغ می‌شود و احادیث مقطوعه این اثر نزدیک به پنج حدیث است(به احادیث شماره 205، 470، 578، 630 و 668 نگاه کنید) در این اثر پنج خبر نقل شده که سند آن به پیامبر ختم نمی‌شود؛ احادیث شماره 102، 104، 493، 598 و 864. اهتمام مؤلف بر گردآوری احادیث و نقل آن بوده و صحبتی از مسائلی که مرتبط با علوم حدیث نمی‌کند. او همچنین متعرض شرح موارد غریب نیز نمی‌گردد. در کتاب دو حدیث آمده که از مضمونشان بوی موضوع بودن می‌آید که عبارتند از احادیث شماره 670 و 808.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش