غنا موضوعاً و حکماً: تفاوت میان نسخه‌ها

}}  

   

==ساختار==

خلاصه مطالبی که نویسنده پیرامون موضوع غناء ذکر کرده عبارت است از:

غناء، عبارت است از آواز خوش (منظور آواز انسانی است) و مجرد خوبی آواز انسان هم غناء نیست، بلکه در صدق غناء باید آواز خوب، طرب‌انگیز باشد؛ یعنی خوبی و کیفیت صوت طوری باشد که حال شنونده یا از جهت نشاط و سرور و یا از جهت حزن و اندوه تغییر کند. در نشاط و سرور امکان دارد احیانا مستمع اهمیت به فرایض و واجبات ندهد و ممکن است از کلمات ارتدادآمیز هم باک نداشته باشد. قطعا خداوند راضی نیست فردی چنین حالتی را در خود یا دیگران ایجاد کند. غناء از نظر این اقتضای طبیعی، مبغوضیت دارد.

نویسنده در بخش مربوط به حکم غناء، ادله نقلی تحریم غناء را ذکر کرده است و در این رابطه به سه دسته روایت استدلال کرده است:

# روایاتی که در آن روایات، قول زور، به غناء تفسیر شده است.