۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |۶۱۰ ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |تلمسان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |۳ ژوئیه ۱۲۹۱م/ ۵ رجب ۶۹۰ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |محمد قونوى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
''' | '''ابو ربيع سليمان بن على كومّى''' '''تِلمِسانى''' (610-690ق - دمشق)، ملقب به عفيفالدين، شاعر، اديب و عارف سده 7ق مىباشد. اصل او از قبيله كومّيه در مراكش بود. | ||
== ولادت == | |||
در ۶۱۰ ق در تلمسان زاده شد و با بنىزيّان كه از جانب فاطميان بيش از سه سده بر مغرب اوسط (الجزاير كنونى) حكومت كردند، معاصر شد. | |||
وى ظاهراً در جوانى به مصر رفت و به خدمت شيخ و استادش، محمد قونوى (د672ق) رسيد و با عارف نامدار ابن سبعين (د669ق) ديدار كرد. ابن سبعين جدّ مادرى او بود و گويند كه در اين ديدار، عفيف را از شيخش قونوى نيز برتر شمرد. | == اساتید == | ||
وى ظاهراً در جوانى به مصر رفت و به خدمت شيخ و استادش، محمد قونوى (د672ق) رسيد و با عارف نامدار [[ابن سبعین، عبدالحق بن ابراهیم|ابن سبعين]] (د669ق) ديدار كرد. [[ابن سبعین، عبدالحق بن ابراهیم|ابن سبعين]] جدّ مادرى او بود و گويند كه در اين ديدار، عفيف را از شيخش قونوى نيز برتر شمرد. | |||
تلمسانى ظاهراً از طريق قونوى با عرفان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] (د638ق) نيز آشنا شد. چه، او به اعتقاد [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در گفتار و كردار شيوه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را اختيار كرده بود. | تلمسانى ظاهراً از طريق قونوى با عرفان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] (د638ق) نيز آشنا شد. چه، او به اعتقاد [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در گفتار و كردار شيوه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را اختيار كرده بود. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
از ميان شاگردان او مىتوان به محمود بن طى عجلونى (د734ق) و يوسف بن زكى (د742ق) اشاره كرد. | از ميان شاگردان او مىتوان به محمود بن طى عجلونى (د734ق) و يوسف بن زكى (د742ق) اشاره كرد. | ||
== وفات == | |||
وى سرانجام در 690ق1291/م، در دمشق درگذشت و در گورستان صوفيه به خاک سپرده شد. | وى سرانجام در 690ق1291/م، در دمشق درگذشت و در گورستان صوفيه به خاک سپرده شد. | ||
ویرایش