پرش به محتوا

بیرشک، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زندگینامه' به 'زندگی‌نامه'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'زندگینامه' به 'زندگی‌نامه')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[غلامحسين رهنما]]
| data-type="authorTeachers" |[[غلامحسين رهنما|غلامحسین رهنما]]


[[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]]
[[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]]


دكتر لوئى لونگ
دکتر لوئى لونگ
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[زندگینامه علمی دانشوران]]  
| data-type="authorWritings" |[[زندگی‌نامه علمی دانشوران]]  
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف  
|کد مؤلف  
خط ۳۵: خط ۳۵:
</div>
</div>


'''احمد بيرشک''' (1285-1381ش)، رياضيدان و  تقویم‌نگار، پژوهشگر تاريخ علم، و مدرسه دار ایرانی
'''احمد بیرشک''' (1285-1381ش)، مترجم، ریاضی‌دان و  تقویم‌نگار، پژوهشگر تاریخ علم، و مدرسه دار ایرانی


== ولادت ==
== ولادت ==
احمد بیرشک، فرزند محمد در چهارم اسفند 1285، در تهران، ديده به جهان گشود.
احمد بیرشک، فرزند محمد در چهارم اسفند 1285، در تهران، دیده به جهان گشود.


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
وى در دوران كودكى، زبان و ادب فارسی را با كتاب گلستان و همچنين زبان فرانسوى را فراگرفت. پس از آن، به همراه پدر به مشهد رفت و در مدرسه احمديه مشهد، پس از آزمونى كه مدير مدرسه از وى به عمل آورد، وارد كلاس چهارم شد، ولى پس از سه ماه به تشخيص معلم، به كلاس پنجم انتقال يافت. پس از مدتى، تحصيلات خود را در مدرسه آليانس فرانسوى، با حضور در كلاس هفتم، ادامه داد.
وى در دوران کودکى، زبان و ادب فارسی را با کتاب گلستان و همچنین زبان فرانسوى را فراگرفت. پس از آن، به همراه پدر به مشهد رفت و در مدرسه احمدیه مشهد، پس از آزمونى که مدیر مدرسه از وى به عمل آورد، وارد کلاس چهارم شد، ولى پس از سه ماه به تشخیص معلم، به کلاس پنجم انتقال یافت. پس از مدتى، تحصیلات خود را در مدرسه آلیانس فرانسوى، با حضور در کلاس هفتم، ادامه داد.


پس از پايان دوره دبيرستان، در مهرماه 1308ش به دارالمعلمين عالى، در رشته رياضيات وارد شد و پس از آن، به خدمت وزارت معارف و اوقاف و صنايع مستظرفه درآمد. پس از آن نيز مدتى در سارى به تدريس رياضى، فيزيك، علوم طبيعى و زبان از كلاس اول تا ششم متوسطه، مشغول بود. مدتى نيز رئيس اداره استخدام شهرستان‌ها در كارگزينى وزارت فرهنگ و مدتى رئيس كارگزينى دانشگاه تهران شد. وى در فروردين 1318 نشان دولتى درجه يك دانش را از دفتر رياست جمهورى دريافت نموده بود. در سال 1321ش، پس از آنكه دانشگاه تهران از وزارت معارف جدا شد، وى به عنوان رئيس دانشگاه تهران برگزيده شد و در سال 1322ش مقاله معروف «نقد قانون دانشگاه» را به نگارش درآورد.
پس از پایان دوره دبیرستان، در مهرماه 1308ش به دارالمعلمین عالى، در رشته ریاضیات وارد شد و پس از آن، به خدمت وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه درآمد. پس از آن نیز مدتى در سارى به تدریس ریاضى، فیزیک، علوم طبیعى و زبان از کلاس اول تا ششم متوسطه، مشغول بود. مدتى نیز رئیس اداره استخدام شهرستان‌ها در کارگزینى وزارت فرهنگ و مدتى رئیس کارگزینى دانشگاه تهران شد. وى در فروردین 1318 نشان دولتى درجه یک دانش را از دفتر ریاست جمهورى دریافت نموده بود. در سال 1321ش، پس از آنکه دانشگاه تهران از وزارت معارف جدا شد، وى به عنوان رئیس دانشگاه تهران برگزیده شد و در سال 1322ش مقاله معروف «نقد قانون دانشگاه» را به نگارش درآورد.


پس از آنكه در سال 1324ش دانشگاه تهران دوباره به وزارت معارف بازگردانده شد، منوچهر اقبال رياست دانشگاه را برعهده گرفت و بيرشك از شغل ادارى دانشگاه تهران كناره‌گيرى كرده و به تدريس در پلى‌تكنيك و دانشسراى عالى مشغول شد. در اين دو دانشگاه، وى به مدت 18 سال درس مناظر و مرايا (پرسپكتيو) را تدريس كرد. او در دانشسراى عالى، با استادانى چون [[غلامحسين رهنما]]، [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]]، شفق، دكتر لوئى لونگ، گابريل ياريئر، آشنا شد و از محضر آنها استفاده كرد. وى همچنين چندين بار براى مطالعه در مورد سيستم آموزشى به فرانسه، انگلستان و آمريكا اعزام شد.
پس از آنکه در سال 1324ش دانشگاه تهران دوباره به وزارت معارف بازگردانده شد، منوچهر اقبال ریاست دانشگاه را برعهده گرفت و بیرشک از شغل ادارى دانشگاه تهران کناره‌گیرى کرده و به تدریس در پلى‌تکنیک و دانشسراى عالى مشغول شد. در این دو دانشگاه، وى به مدت 18 سال درس مناظر و مرایا (پرسپکتیو) را تدریس کرد. او در دانشسراى عالى، با استادانى چون [[غلامحسين رهنما|غلامحسین رهنما]]، [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]]، شفق، دکتر لوئى لونگ، گابریل یاریئر، آشنا شد و از محضر آنها استفاده کرد. وى همچنین چندین بار براى مطالعه در مورد سیستم آموزشى به فرانسه، انگلستان و آمریکا اعزام شد.


در سال 1341ش در زمان وزارت دكتر [[خانلری، پرویز|پرويز ناتل خانلرى]]، به معاونت وزارت فرهنگ رسيد. وى همچنين با دانشگاه صنعتى شريف در ويرايش متون رياضى و فيزيك همكارى داشت.
در سال 1341ش در زمان وزارت دکتر [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلرى]]، به معاونت وزارت فرهنگ رسید. وى همچنین با دانشگاه صنعتى شریف در ویرایش متون ریاضى و فیزیک همکارى داشت.


يكى از بزرگترين خدمات ايشان به جامعه فرهنگى ایران، بنيان‌گذارى مدارس هدف بود. او به همراه تنى چند از يارانش همچون احمد ديانى، احمد رضا قلى‌زاده، سيد محمد قاضى نورى، على متمدن، دكتر تقى هورفر و احمد انوارى، در تاريخ دوم خرداد 1327 با سرمايه‌اى اندك، اولين مدرسه هدف (مخفف هنر، دانش و فرهنگ) را بنيان نهادند. گروه فرهنگى هدف، متشكل از چهار دبستان دخترانه و پسرانه و چهار دبيرستان تا سال انحلال يعنى 1358ش، بيش از شانزده هزار دانش آموز ديپلمه تربيت كردند. وى در سال 1370ش بنياد دانشنامه بزرگ فارسی را بنيان گذارد و تا سال 1377ش رياست آن را برعهده داشت. در اين سال وى با دريافت لوح تقدير رياست جمهورى به عنوان استاد نمونه شناخته شد و از دانشگاه شهيد بهشتى دكترى افتخارى رياضيات دريافت كرد.
یکى از بزرگترین خدمات ایشان به جامعه فرهنگى ایران، بنیان‌گذارى مدارس هدف بود. او به همراه تنى چند از یارانش همچون احمد دیانى، احمد رضا قلى‌زاده، سید محمد قاضى نورى، على متمدن، دکتر تقى هورفر و احمد انوارى، در تاریخ دوم خرداد 1327 با سرمایه‌اى اندک، اولین مدرسه هدف (مخفف هنر، دانش و فرهنگ) را بنیان نهادند. گروه فرهنگى هدف، متشکل از چهار دبستان دخترانه و پسرانه و چهار دبیرستان تا سال انحلال یعنى 1358ش، بیش از شانزده هزار دانش آموز دیپلمه تربیت کردند. وى در سال 1370ش بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی را بنیان‌گذارد و تا سال 1377ش ریاست آن را برعهده داشت. در این سال وى با دریافت لوح تقدیر ریاست جمهورى به عنوان استاد نمونه شناخته شد و از دانشگاه شهید بهشتى دکترى افتخارى ریاضیات دریافت کرد.


وى علاوه بر دانشنامه بزرگ فارسی، در تألیف دانشنامه ایرانیكا، فرهنگ كامل انگليسى- فارسی تأليف عباس آريان‌پور و منوچهر آريان‌پور، فرهنگنامه كودكان و نوجوانان و دانشنامه ایران و اسلام، همكارى داشته است.
وى علاوه بر دانشنامه بزرگ فارسی، در تألیف دانشنامه ایرانیکا، فرهنگ کامل انگلیسى- فارسی تألیف عباس آریان‌پور و منوچهر آریان‌پور، فرهنگنامه کودکان و نوجوانان و دانشنامه ایران و اسلام، همکارى داشته است.


== وفات ==
== وفات ==
سرانجام اين استاد بزرگ، در عصر روز چهارشنبه 14 فروردين سال 1381، در سن 95سالگى، چشم از جهان فروبست.
سرانجام این استاد بزرگ، در عصر روز چهارشنبه 14 فروردین سال 1381، در سن 95سالگى، چشم از جهان فروبست.


== آثار==
== آثار==


تأليفات و ترجمه‌هاى ذيل از جمله آثار اوست:
تألیفات و ترجمه‌هاى ذیل از جمله آثار اوست:


# زندگی‌نامه علمى دانشوران؛
# زندگی‌نامه علمى دانشوران؛
# هندسه مناظر و مرايا؛
# هندسه مناظر و مرایا؛
# جدول‌هاى لگاريتم با همكارى ا.انوارى؛
# جدول‌هاى لگاریتم با همکارى ا.انوارى؛
# گاهنامه تطبيقى سه هزار ساله؛
# گاهنامه تطبیقى سه هزار ساله؛
# سرگذشت علم نوشته جرج سارتن (كتاب برگزيده سال 1377ش)؛
# سرگذشت علم نوشته جرج سارتن (کتاب برگزیده سال 1377ش)؛
# آموزش در جريان پيشرفت، نوشته پائولوفريره؛
# آموزش در جریان پیشرفت، نوشته پائولوفریره؛
# تاريخ آفريقا، نوشته جى. كى؛
# تاریخ آفریقا، نوشته جى. کى؛
# زندگی‌نامه برتراند راسل به قلم خودش؛
# زندگی‌نامه برتراند راسل به قلم خودش؛
# سرگذشت علم، نوشته جورج سارتن؛
# سرگذشت علم، نوشته جورج سارتن؛
# يك، دو، سه... بى‌نهایت، نوشته ژرژ گاموف؛
# یک، دو، سه... بى‌نهایت، نوشته ژرژ گاموف؛
# جهان و انشتاين، نوشته لينكلن بارنت؛
# جهان و انشتاین، نوشته لینکلن بارنت؛
# رهبر علم، نوشته آيزاك آسيموف؛
# رهبر علم، نوشته آیزاک آسیموف؛


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
[[زندگینامه علمی دانشوران]]  
{{وابسته‌ها}}
 
[[زندگی‌نامه علمی دانشوران]]
 
[[گاهنامۀ تطبیقی سه هزار ساله]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:فروردین(99)]]
[[رده:مترجمان]]
[[رده:ریاضیدانان]]
[[رده:برگزیدگان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران]]