پرش به محتوا

مناسک عمره مفرده، ویژه بانوان (مطابق با فتاوای مراجع معظم تقلید): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰: خط ۴۰:
==معرفى اجمالى==
==معرفى اجمالى==


'''مناسک عمره مفرده، ویژه بانوان (محشى)'''، مطابق با فتاواى مرحوم [[امام خمینى]] و هفت نفر از مراجع تقلید (حضرات آیات: [[خامنه‌ای، سید علی|خامنه‌اى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|مکارم]]، [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|صافى]]، [[بهجت، محمدتقی|بهجت]]، [[سیستانی، علی|سیستانى]]، [[تبریزی، جواد|تبریزى]] و [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنکرانى]]) است که آن را [[فلاح‌زاده، محمدحسین|محمدحسین فلاح‌زاده]] (متولد 1338ش) تحقیق و تنظیم کرده است.
'''مناسک عمره مفرده، ویژه بانوان (محشى)'''، مطابق با فتاواى مرحوم [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] و هفت نفر از مراجع تقلید (حضرات آیات: [[خامنه‌ای، سید علی|خامنه‌اى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|مکارم]]، [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|صافى]]، [[بهجت، محمدتقی|بهجت]]، [[سیستانی، علی|سیستانى]]، [[تبریزی، جواد|تبریزى]] و [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنکرانى]]) است که آن را [[فلاح‌زاده، محمدحسین|محمدحسین فلاح‌زاده]] (متولد 1338ش) تحقیق و تنظیم کرده است.


نام کامل کتاب حاضر، عبارت است از: «مناسک عمره مفرده، ویژه بانوان؛ مطابق با فتاواى حضرت آیت‌الله العظمى امام خمینى سلام‌الله‌علیه با حواشى مراجع معظم تقلید دامت‌برکاتهم».
نام کامل کتاب حاضر، عبارت است از: «مناسک عمره مفرده، ویژه بانوان؛ مطابق با فتاواى حضرت آیت‌الله العظمى امام خمینى سلام‌الله‌علیه با حواشى مراجع معظم تقلید دامت‌برکاتهم».
خط ۶۷: خط ۶۷:
#:آیت‌اللّه مکارم: انگشتر زینتى به هر قصد باشد، حرام است.
#:آیت‌اللّه مکارم: انگشتر زینتى به هر قصد باشد، حرام است.
#:آیت‌اللّه خامنه‌اى: بنا بر احتیاط واجب از هر کارى که زینت حساب شود، پرهیز کند، هرچند قصد زینت نکند.
#:آیت‌اللّه خامنه‌اى: بنا بر احتیاط واجب از هر کارى که زینت حساب شود، پرهیز کند، هرچند قصد زینت نکند.
#:آیت‌اللّه سیستانى: انگشتر به دست کردن براى زینت، بنا بر احتیاط واجب جایز نیست، ولى براى استحباب و یا نگهدارى آن اشکال ندارد <ref>همان، ص116</ref>.
آیت‌اللّه سیستانى: انگشتر به دست کردن براى زینت، بنا بر احتیاط واجب جایز نیست، ولى براى استحباب و یا نگهدارى آن اشکال ندارد <ref>همان، ص116</ref>.
#مُحرم کردن طفل و بردن او براى اعمال عمره، واجب نمى‌باشد؛ بنابراین، افرادى که کودکان خود را براى زیارت همراه مى‌برند، اگر بخواهند آنها را مُحرم کنند، باید کمال دقت را داشته باشند تا تمامى اعمالشان به‌طور صحیح انجام شود و با ناقص بودن اعمال، مشکلى در آینده براى آنها پیش نیاید. کودکى که براى عمره مفرده مُحرم شده است، باید طواف نساء و نماز آن را نیز به‌جا آورد و چنانچه انجام ندهد، نمى‌تواند ازدواج کند <ref>همان، ص133</ref>.
#مُحرم کردن طفل و بردن او براى اعمال عمره، واجب نمى‌باشد؛ بنابراین، افرادى که کودکان خود را براى زیارت همراه مى‌برند، اگر بخواهند آنها را مُحرم کنند، باید کمال دقت را داشته باشند تا تمامى اعمالشان به‌طور صحیح انجام شود و با ناقص بودن اعمال، مشکلى در آینده براى آنها پیش نیاید. کودکى که براى عمره مفرده مُحرم شده است، باید طواف نساء و نماز آن را نیز به‌جا آورد و چنانچه انجام ندهد، نمى‌تواند ازدواج کند <ref>همان، ص133</ref>.
#محقق محترم، در شرح اصطلاحات «قصد اجمالى» را به این صورت معنا کرده: «قصد و نیتى که قطعى نباشد» <ref>همان، ص152</ref>. شایان ذکر است که تعریف مذکور صحیح نیست و این اشکال به آن وارد است که قصد اجمالى در برابر قصد تفصیلى است و نیت انجام عمل معلوم به‌صورت اجمال، قصد اجمالى نامیده مى‌شود؛ یعنى نیت انجام عمل در جایى که عملى بر عهده مکلف گذاشته شده، ولى نوع آن عمل براى او به‌تفصیل معلوم نیست؛ مثل اینکه مى‌داند نماز واجبى بر عهده او است، اما بین ظهر و عصر بودن آن، مردد است؛ در اینجا مکلف به قصد عنوانى که در واقع بر او واجب شده است چهار رکعت نماز مى‌خواند <ref>ر.ک: فرهنگ‌نامه اصول فقه، ص634</ref>. این اشتباه همان است که در کتاب دیگر همین محقق در زمینه حجّ نیز تکرار شده است <ref>ر.ک: مناسک حجّ، ویژه بانوان، ص232</ref>.
#محقق محترم، در شرح اصطلاحات «قصد اجمالى» را به این صورت معنا کرده: «قصد و نیتى که قطعى نباشد» <ref>همان، ص152</ref>. شایان ذکر است که تعریف مذکور صحیح نیست و این اشکال به آن وارد است که قصد اجمالى در برابر قصد تفصیلى است و نیت انجام عمل معلوم به‌صورت اجمال، قصد اجمالى نامیده مى‌شود؛ یعنى نیت انجام عمل در جایى که عملى بر عهده مکلف گذاشته شده، ولى نوع آن عمل براى او به‌تفصیل معلوم نیست؛ مثل اینکه مى‌داند نماز واجبى بر عهده او است، اما بین ظهر و عصر بودن آن، مردد است؛ در اینجا مکلف به قصد عنوانى که در واقع بر او واجب شده است چهار رکعت نماز مى‌خواند <ref>ر.ک: فرهنگ‌نامه اصول فقه، ص634</ref>. این اشتباه همان است که در کتاب دیگر همین محقق در زمینه حجّ نیز تکرار شده است <ref>ر.ک: مناسک حجّ، ویژه بانوان، ص232</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش