پرش به محتوا

الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‎چ' به 'ه‌چ'
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي' به 'زبان =عربی')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎چ' به 'ه‌چ')
خط ۲۳: خط ۲۳:
این اجازه‌نامه در ذی‎حجه سال 1399ق صادر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/30 ر.ک: متن اجازه‌نامه، صفحه ل]</ref>.
این اجازه‌نامه در ذی‎حجه سال 1399ق صادر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/30 ر.ک: متن اجازه‌نامه، صفحه ل]</ref>.


اجازه، اصطلاحی در علوم حدیث است که بر گونه‌ای از انحاء فراگیری حدیث دلالت دارد. در اصطلاح محدثان اجازه در کنار سماع، عرض و قرائت، یکی از روش‌های دریافت حدیث شمرده شده است و با رخصت شفاهی و کتبی شیخ به راوی برای روایت احادیث مضبوط در متن یا متونی که در ثبت دارد تحقق می‌پذیرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 ر.ک: مدیر شانه‎چی، کاظم، ص596]</ref>.
اجازه، اصطلاحی در علوم حدیث است که بر گونه‌ای از انحاء فراگیری حدیث دلالت دارد. در اصطلاح محدثان اجازه در کنار سماع، عرض و قرائت، یکی از روش‌های دریافت حدیث شمرده شده است و با رخصت شفاهی و کتبی شیخ به راوی برای روایت احادیث مضبوط در متن یا متونی که در ثبت دارد تحقق می‌پذیرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 ر.ک: مدیر شانه‌چی، کاظم، ص596]</ref>.


اجازه از دیرباز در بین‎ علما‎ و دانشمندان‎ علوم مـختلف مـرسوم بـوده و اساتید فن به‌منظور بزرگداشت از مقام علمی شاگردانشان و به نشانه‎ کفایت‎ها و شایستگی‌هایی کـه در آنان وجود داشته برایشان اجازه صادر‎ می‌نمودند. در حوزه‌های‎ مختلف عـلوم اسلامی همچون تـفسیر، حـدیث، فقه، طب، ادبیات و عرفان تبادل اجازه بین اساتید و شاگردان مرسوم بوده است؛ مثلاً محدثین اجازه روایت حدیث و یا روایت کتاب‌های حدیثی را به حدیث‎پژوهان‎ اعطا‎ نموده و فقها اجازه اجتهاد و یا تصدی امور حـسبیه را بـرای لایقان این مناصب انشا می‌کردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: حافظیان بابلی، ابوالفضل، ص185]</ref>.
اجازه از دیرباز در بین‎ علما‎ و دانشمندان‎ علوم مـختلف مـرسوم بـوده و اساتید فن به‌منظور بزرگداشت از مقام علمی شاگردانشان و به نشانه‎ کفایت‎ها و شایستگی‌هایی کـه در آنان وجود داشته برایشان اجازه صادر‎ می‌نمودند. در حوزه‌های‎ مختلف عـلوم اسلامی همچون تـفسیر، حـدیث، فقه، طب، ادبیات و عرفان تبادل اجازه بین اساتید و شاگردان مرسوم بوده است؛ مثلاً محدثین اجازه روایت حدیث و یا روایت کتاب‌های حدیثی را به حدیث‎پژوهان‎ اعطا‎ نموده و فقها اجازه اجتهاد و یا تصدی امور حـسبیه را بـرای لایقان این مناصب انشا می‌کردند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6581/185 ر.ک: حافظیان بابلی، ابوالفضل، ص185]</ref>.
خط ۴۹: خط ۴۹:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# متن اجازه‌نامه.
# متن اجازه‌نامه.
# [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 مدیر شانه‎چی، کاظم، دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، ج 6، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1373].
# [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/3946 مدیر شانه‌چی، کاظم، دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، ج 6، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1373].
#[[:noormags:118860|حافظیان بابلی، ابوالفضل، اجازات حسبیه امام(ره)، پایگاه مجلات تخصصی نور: فصلنامه حکومت اسلامی، تابستان 1378، شماره 12، صفحه 185 تا 193]].
#[[:noormags:118860|حافظیان بابلی، ابوالفضل، اجازات حسبیه امام(ره)، پایگاه مجلات تخصصی نور: فصلنامه حکومت اسلامی، تابستان 1378، شماره 12، صفحه 185 تا 193]].
# [http://www.hadith.net/post/39795 حدیث نت، پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه، معارف حدیث، پرسش و پاسخ، علوم حدیث، اصطلاحات حدیثی]
# [http://www.hadith.net/post/39795 حدیث نت، پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه، معارف حدیث، پرسش و پاسخ، علوم حدیث، اصطلاحات حدیثی]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش