۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مىن' به 'مین') |
جز (جایگزینی متن - 'مىد' به 'مید') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در مقدمه اول، به موضوع کتاب و اهمیت آن و تحریر آن برای عامه مسلمین و فتحالباب بودن آن برای تحقیق در علوم قرآنی، اشاره شده<ref>ر.ک: مقدمه اول، ج1، ص5-8</ref> و در مقدمات نویسنده، به بیان ویژگیهای چاپ اول و دوم کتاب، پرداخته شده است<ref>ر.ک: مقدمات مؤلف، ص9-13</ref>. | در مقدمه اول، به موضوع کتاب و اهمیت آن و تحریر آن برای عامه مسلمین و فتحالباب بودن آن برای تحقیق در علوم قرآنی، اشاره شده<ref>ر.ک: مقدمه اول، ج1، ص5-8</ref> و در مقدمات نویسنده، به بیان ویژگیهای چاپ اول و دوم کتاب، پرداخته شده است<ref>ر.ک: مقدمات مؤلف، ص9-13</ref>. | ||
جلد اول، فصل اول تا چهاردهم را در خود جای داده است. در فصل نخست، با اشاره به آیاتی هچون آیه 23 سوره مبارکه زمر '''اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَاباً مُتَشَابِهاً مَثَانِي تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ''' (خدا زیباترین سخن را [بهصورت] کتابى متشابه، متضمن وعده و وعید، نازل کرده است. آنان که از پروردگارشان مىهراسند، پوست بدنشان از آن به لرزه مىافتد، سپس پوستشان و دلشان به یاد خدا نرم مىگردد) و '''وَ كَذٰلِکَ أَوْحَينَا إِلَيكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنَا مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَ لاَ الْإِيمَانُ وَ لٰكِنْ جَعَلْنَاهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَ إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ أَلاَ إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ''' (و همینگونه، روحى از امر خودمان بهسوى تو وحى کردیم. تو | جلد اول، فصل اول تا چهاردهم را در خود جای داده است. در فصل نخست، با اشاره به آیاتی هچون آیه 23 سوره مبارکه زمر '''اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَاباً مُتَشَابِهاً مَثَانِي تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ''' (خدا زیباترین سخن را [بهصورت] کتابى متشابه، متضمن وعده و وعید، نازل کرده است. آنان که از پروردگارشان مىهراسند، پوست بدنشان از آن به لرزه مىافتد، سپس پوستشان و دلشان به یاد خدا نرم مىگردد) و '''وَ كَذٰلِکَ أَوْحَينَا إِلَيكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنَا مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَ لاَ الْإِيمَانُ وَ لٰكِنْ جَعَلْنَاهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَ إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ أَلاَ إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ''' (و همینگونه، روحى از امر خودمان بهسوى تو وحى کردیم. تو نمیدانستى کتاب چیست و نه ایمان [کدام است]، ولى آن را نورى گردانیدیم که هر که از بندگان خود را بخواهیم بهوسیله آن راه مینماییم و بهراستى که تو بهخوبى به راه راست هدایت مىکنى. راه همان خدایى که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست. هشدار که [همه] کارها به خدا بازمىگردد) و دیگر آیاتی که به عظمت قرآن کریم اشاره دارند، به بیان وجوب توجه به کتاب خدا و کیفیت و اهمیت تلاوت و تدبر در آن، پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص15-31</ref>. | ||
در فصل دوم، بهمنظور نشان دادن اهمیت علوم قرآنی و تلاش علما در حفظ و نشر آن، به معرفی آثار قدیمی و جدیدی که در این زمینه، به رشته تحریر درآمده، پرداخته شده است که از جمله آنها عبارتند از: آنچه که [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبری]] (متوفی 310ق) در مقدمه تفسیرش پیرامون علوم قرآنی در ده فصل نوشته است که به گفته نویسنده، لب موضوعات علوم قرآنی و مهمترین و مشهورترین آن میباشد؛ آنچه [[ماوردی، علی بن محمد|ابوالحسن ماوردی]] در مقدمه تفسیرش تحت عنوان «[[النكت و العيون تفسير الماوردي|النكت و العيون]]» به این فصول افزوده است؛ علمایی که کتبی را در این موضوع نوشته، اما نام علوم قرآن را بر آنها ننهادهاند، بلکه هریک از این آثار، دربردارنده موضوع یا موضوعاتی از این علوم است، مانند [[باقلانی، محمد بن طیب|ابوبکر باقلانی]] در «[[إعجاز القرآن]]»، «[[الانتصار للقرآن|الانتصار]]» و «التمهيد»، [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالی]] در «[[جواهر القرآن و درره]]»، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] در «[[قانون التأويل]]»، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در «[[فنون الأفنان في عجائب علوم القرآن|فنون الأفنان]]» و سایر کتبی که توسط علمای متأخر و معاصرین در این موضوع نوشته شده است، مانند: «[[الإتقان في علوم القرآن]]» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، «علوم القرآن بين الإتقان و البرهان - دراسة و موازنة» حازم سعید حیدر و...<ref>ر.ک: همان، ص32-52</ref>. | در فصل دوم، بهمنظور نشان دادن اهمیت علوم قرآنی و تلاش علما در حفظ و نشر آن، به معرفی آثار قدیمی و جدیدی که در این زمینه، به رشته تحریر درآمده، پرداخته شده است که از جمله آنها عبارتند از: آنچه که [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبری]] (متوفی 310ق) در مقدمه تفسیرش پیرامون علوم قرآنی در ده فصل نوشته است که به گفته نویسنده، لب موضوعات علوم قرآنی و مهمترین و مشهورترین آن میباشد؛ آنچه [[ماوردی، علی بن محمد|ابوالحسن ماوردی]] در مقدمه تفسیرش تحت عنوان «[[النكت و العيون تفسير الماوردي|النكت و العيون]]» به این فصول افزوده است؛ علمایی که کتبی را در این موضوع نوشته، اما نام علوم قرآن را بر آنها ننهادهاند، بلکه هریک از این آثار، دربردارنده موضوع یا موضوعاتی از این علوم است، مانند [[باقلانی، محمد بن طیب|ابوبکر باقلانی]] در «[[إعجاز القرآن]]»، «[[الانتصار للقرآن|الانتصار]]» و «التمهيد»، [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالی]] در «[[جواهر القرآن و درره]]»، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] در «[[قانون التأويل]]»، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در «[[فنون الأفنان في عجائب علوم القرآن|فنون الأفنان]]» و سایر کتبی که توسط علمای متأخر و معاصرین در این موضوع نوشته شده است، مانند: «[[الإتقان في علوم القرآن]]» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، «علوم القرآن بين الإتقان و البرهان - دراسة و موازنة» حازم سعید حیدر و...<ref>ر.ک: همان، ص32-52</ref>. |
ویرایش