باخرزی، سعید بن مطهر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR05297.jpg|بندانگشتی|سیف‌الدین باخرزی، سعید بن مطهر]]
[[پرونده:NUR05297.jpg|بندانگشتی|باخرزی، سعید بن مطهر]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type="authorName" |سیف‌الدین باخرزی، سعید بن مطهر
! نام!! data-type="authorName" |باخرزی، سعید بن مطهر
|-
|-
|نام‎های دیگر  
|نام‎های دیگر  
| data-type="authorOtherNames" | ب‍اخ‍رزی‌، اب‍وال‍م‍ع‍ال‍ی‌ س‍ع‍ی‍د ب‍ن‌ م‍طه‍ر
| data-type="authorOtherNames" | ب‍اخ‍رزی‌، اب‍وال‍م‍ع‍ال‍ی‌ س‍ع‍ی‍د ب‍ن‌ م‍طه‍ر


ب‍اخ‍رزی‌، س‍ی‍فال‍دی‍ن
ب‍اخ‍رزی‌، س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن


س‍ی‍فال‍دی‍ن‌ ب‍اخ‍رزی‌، اب‍وال‍م‍ع‍ال‍ی‌ س‍ع‍ی‍د ب‍ن‌ م‍طه‍ر
س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌ ب‍اخ‍رزی‌، اب‍وال‍م‍ع‍ال‍ی‌ س‍ع‍ی‍د ب‍ن‌ م‍طه‍ر


س‍ی‍ف‌ ب‍اخ‍رزی‌، س‍ع‍ی‍د ب‍ن‌ م‍طه‍ر
س‍ی‍ف‌ ب‍اخ‍رزی‌، س‍ع‍ی‍د ب‍ن‌ م‍طه‍ر
خط ۴۰: خط ۴۰:
|}
|}
</div>
</div>
 
{{کاربردهای دیگر|باخرزی (ابهام‌زدایی)}}
'''باخَرْزى، ابوالمعالى سيف‌الدين سعيد بن مطهر بن سعيد''' (586-629ق)، مشهور به شيخ عالَم، محدث، عارف و از مشايخ بزرگ طريقه كبرويه
'''باخَرْزى، ابوالمعالى سيف‌الدين سعيد بن مطهر بن سعيد''' (586-629ق)، مشهور به شيخ عالَم، محدث، عارف و از مشايخ بزرگ طريقه كبرويه، [[باخرزی، یحیی بن احمد|ابوالمفاخر يحيى بن احمد باخرزى]] نواده ایشان است.


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۵۹: خط ۵۹:
وى به‌رغم مقام و جايگاهش، مدتى دستخوش سعايت و حسادت برخى معاندان شد و در سمرقند به زندان افتاد و چون آزاد گرديد، باز به بخارا بازگشت و همان جا بود تا درگذشت. در تاريخ وفات او اختلاف كرده‌اند، اما ذى‌قعده 659ق / 1261م درست‌تر به نظر مى‌رسد. پيكر او را در خانقاهش در روستاى فتح‌آباد به خاک سپردند و به همين سبب، او را خواجه فتح‌آبادى هم ناميده‌اند.
وى به‌رغم مقام و جايگاهش، مدتى دستخوش سعايت و حسادت برخى معاندان شد و در سمرقند به زندان افتاد و چون آزاد گرديد، باز به بخارا بازگشت و همان جا بود تا درگذشت. در تاريخ وفات او اختلاف كرده‌اند، اما ذى‌قعده 659ق / 1261م درست‌تر به نظر مى‌رسد. پيكر او را در خانقاهش در روستاى فتح‌آباد به خاک سپردند و به همين سبب، او را خواجه فتح‌آبادى هم ناميده‌اند.


[[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] مزار و خانقاه شيخ را در 733ق، ديده است كه در آن زمان نواده او، ابوالمفاخر يحيى باخرزى (د 736ق) متولى و عهده‌دار آن خانقاه بوده و ظاهراً موقوفاتى نيز داشته است. اين خانقاه را امير تيمور در 788ق، تعمير و بازسازى كرد. در كنار تربت او، بسيارى از بزرگان، از جمله دو فرزند او جلال‌الدين محمد و مظفرالدين احمد و همچنين نواده او، ابوالمفاخر يحيى باخرزى، مدفونند.
[[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] مزار و خانقاه شيخ را در 733ق، ديده است كه در آن زمان نواده او، ابوالمفاخر يحيى باخرزى (متوفای  736ق) متولى و عهده‌دار آن خانقاه بوده و ظاهراً موقوفاتى نيز داشته است. اين خانقاه را امير تيمور در 788ق، تعمير و بازسازى كرد. در كنار تربت او، بسيارى از بزرگان، از جمله دو فرزند او جلال‌الدين محمد و مظفرالدين احمد و همچنين نواده او، ابوالمفاخر يحيى باخرزى، مدفونند.


از جمله بزرگان و مشايخى كه مصاحب باخرزى بودند، مى‌توان به سعدالدين ابن حمويه، كمال‌الدين خوارزمى، شيخ حسن بلغارى و خواجه غريب اشاره كرد.
از جمله بزرگان و مشايخى كه مصاحب باخرزى بودند، مى‌توان به سعدالدين ابن حمويه، كمال‌الدين خوارزمى، شيخ حسن بلغارى و خواجه غريب اشاره كرد.
خط ۷۳: خط ۷۳:
== آثار چاپى==
== آثار چاپى==


# رباعيات؛
# رساله در عشق؛
# وصايا.


1. رباعيات؛
== آثار خطى==


2. رساله در عشق؛
# شرح اسماء الحسنى (شرح اسماء الله الحسنى)؛
# نامه به [[سعدالدین حمویه، محمد بن مؤید|سعدالدين حمويه]]؛
# وقايع الخلوة.


3. وصايا.
رساله‌اى نيز به نام «رساله وصية السفر» به وى نسبت داده شده و ابوالمفاخر يحيى باخرزى در تأليف «أوراد الأحباب» از آن استفاده كرده است. ابوالمفاخر همچنين اثرى به نام «روزنامه» نيز به او نسبت داده كه حاوى شرح احوال و خاطرات وى بوده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/6067 شمس، محمدجواد، ج11، ص57]</ref>.


== آثار خطى==
==پانویس==
<references />


==منابع مقاله==


1. شرح اسماء الحسنى (شرح اسماء الله الحسنى)؛
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/6067 شمس، محمدجواد، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378]


2. نامه به [[سعدالدین حمویه، محمد بن موید|سعدالدين حمويه]]؛


3. وقايع الخلوة.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


رساله‌اى نيز به نام «رساله وصية السفر» به وى نسبت داده شده و ابوالمفاخر يحيى باخرزى در تأليف «أوراد الأحباب» از آن استفاده كرده است. ابوالمفاخر همچنين اثرى به نام «روزنامه» نيز به او نسبت داده كه حاوى شرح احوال و خاطرات وى بوده است.
[[دو رساله عرفانی در عشق]]


== منابع مقاله ==
[[آشنایی با مکتب کبرویه]]


[[سعدالدّین حموی (زندگی، سلوک و اندیشه)]]


دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 11، ص 57، نوشته: محمدجواد شمس.
[[نجم کبری]]


[[رباعیات باخرزی]]


==وابسته‌ها==
[[میراث سیف‌الدین باخرزی: شرح اسماءالله، اسرار الاربعین لاخیار السائرین، مکتوبات و مجالس]]
{{وابسته‌ها}}
 
[[دو رساله عرفانی در عشق]]  


[[باخرزی‌نامه: مجالس و نامه‌ها و رساله‌ها و لطایف و قطعات پراکنده]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]