۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR07725.jpg|بندانگشتی|ابن شهید ثانی، محمد بن حسن]] | [[پرونده:NUR07725.jpg|بندانگشتی|ابن شهید ثانی، محمد بن حسن]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن شهید ثانی، محمد بن حسن | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |حسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |دوشنبه ۱۰ شعبان ۹۸۰ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |۱۰ ذیالقعده ۱۰۳۰ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07725AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زيدالدين''' نوه [[شهيد ثانى]] و فرزند [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]] است. | '''فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زيدالدين''' (۹۸۰-۱۰۳۰ق)، نوه [[شهيد ثانى]] و فرزند [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]] است. | ||
وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهرهورى از محضر آن فقيه ژرفانديش بزرگ و فقيه جليلالقدر سيد محمد، صاحب «المدارك» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر [[استرآبادی، محمد بن علی|میرزا محمد استرآبادى]] صاحب «کتاب الرجال» به تعمیق و توسيع آموختههایش پرداخت و بهویژه در حديث و رجال از آن بزرگوار بسى بهره برد. | وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهرهورى از محضر آن فقيه ژرفانديش بزرگ و فقيه جليلالقدر سيد محمد، صاحب «المدارك» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر [[استرآبادی، محمد بن علی|میرزا محمد استرآبادى]] صاحب «کتاب الرجال» به تعمیق و توسيع آموختههایش پرداخت و بهویژه در حديث و رجال از آن بزرگوار بسى بهره برد. |
ویرایش