پرش به محتوا

الإبانة: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}


'''الإبانة'''، یا «الإبانة الكبری»، یا «الإبانة عن شريعة الفرقة الناجية و مجانبة الفرق المذمومة»، تألیف ابوعبدالله عبیدالله بن محمد بن محمد بن حمدان عکبری معروف به ابن بطة عکبری (متوفی 387ق)، کتابی کلامی- روایی در دفاع از عقاید فرقه حنبلی است. کتاب با مقدمه و تحقیق احمد فرید مزیدی منتشر شده است.
'''الإبانة'''، یا «الإبانة الكبری»، یا «الإبانة عن شريعة الفرقة الناجية و مجانبة الفرق المذمومة»، تألیف [[ابن بطه، عبيد الله بن محمد|ابوعبدالله عبیدالله بن محمد بن محمد بن حمدان عکبری]] معروف به [[ابن بطه، عبيد الله بن محمد|ابن بطة عکبری]] (متوفی 387ق)، کتابی کلامی- روایی در دفاع از عقاید فرقه حنبلی است. کتاب با مقدمه و تحقیق احمد فرید مزیدی منتشر شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۶: خط ۳۶:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
منظور از ابن بطّه شیعی، ابوجعفر محمد‌ بن‌ جعفر بن بطّه قمی مؤدّب است‌، و منظور‌ از‌ ابن‌ بطّه‌ حنبلی، ابوعبدالله عبیدالله‌ بن‌ محمد بن محمد بن محمد بن حمدان بن بطّه عکبری صاحب الإبانة (متوفی 387 ق) می‌باشد<ref>ر.ک: مرعشی نجفی، سید محمود، ص73، پاورقی 2</ref>‏.
منظور از ابن بطّه شیعی، ابوجعفر محمد‌ بن‌ جعفر بن بطّه قمی مؤدّب است‌، و منظور‌ از‌ ابن‌ بطّه‌ حنبلی، [[ابن بطه، عبيد الله بن محمد|ابوعبدالله عبیدالله‌ بن‌ محمد بن محمد بن محمد بن حمدان بن بطّه عکبری]] صاحب الإبانة (متوفی 387 ق) می‌باشد<ref>ر.ک: مرعشی نجفی، سید محمود، ص73، پاورقی 2</ref>‏.


ابن بطه در مباحث کلامی صرفاً به کتاب و سنت، چنانکه روش اسلاف وی بوده، تکیه دارد و تفکر حنبلی را با تعصب شدید طرح می‌کند و در فصل اول کتاب ابانه، لبه تیز حملات خود را متوجه مخالفین به‌خصوص شیعه نموده است. حتی فصل دوم این کتاب که با هدف تبیین معتقدات تألیف شده است، جنبه جدلی دارد و به‌طورکلی با توجه به همین خصیصه در کلام ابن بطه، درک بهتر آن مستلزم مقایسه کتاب ابانه او با آثار مخالفین معاصرش، مانند استغاثة ابوالقاسم کوفی امامی خواهد بود. ابن بطه یکی از شخصیت‌های برجسته جنبشی است که در سده 4ق/10م پدید آمد و هدف آن دفاع از ابوبکر، عمر، عثمان و نیز معاویه و کلاً آن دسته از اصحاب پیامبر(ص) بوده که مورد بی‌مهری شیعیان بوده‌اند؛ مثلاً وی از نخستین کسانی است که معاویه را با لقب خال‌المؤمنین یاد کرده است<ref>ر.ک: پاکت‌چی، احمد، ص 126</ref>‏.
[[ابن بطه، عبيد الله بن محمد|ابن بطه]] در مباحث کلامی صرفاً به کتاب و سنت، چنانکه روش اسلاف وی بوده، تکیه دارد و تفکر حنبلی را با تعصب شدید طرح می‌کند و در فصل اول کتاب ابانه، لبه تیز حملات خود را متوجه مخالفین به‌خصوص شیعه نموده است. حتی فصل دوم این کتاب که با هدف تبیین معتقدات تألیف شده است، جنبه جدلی دارد و به‌طورکلی با توجه به همین خصیصه در کلام ابن بطه، درک بهتر آن مستلزم مقایسه کتاب ابانه او با آثار مخالفین معاصرش، مانند استغاثة ابوالقاسم کوفی امامی خواهد بود. ابن بطه یکی از شخصیت‌های برجسته جنبشی است که در سده 4ق/10م پدید آمد و هدف آن دفاع از ابوبکر، عمر، عثمان و نیز معاویه و کلاً آن دسته از اصحاب پیامبر(ص) بوده که مورد بی‌مهری شیعیان بوده‌اند؛ مثلاً وی از نخستین کسانی است که معاویه را با لقب خال‌المؤمنین یاد کرده است<ref>ر.ک: پاکت‌چی، احمد، ص 126</ref>‏.


نویسنده در مقدمه‌اش به احادیثی در ایجاد بدعت‌ها در دین اشاره کرده است؛ مثلاً در حدیث شماره 11 کتاب اثری از ابن عباس آورده که در هر سال بدعتی ایجاد می‌شود و سنتی از بین می‌روید تا اینکه بدعت‌ها احیاء و همه سنت‌ها از بین می‌روند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص30</ref>‏؛ و در شماره 24 به سخن فضیل بن عیاض اشاره کرده که از زمانی سخن می‌گوید که مردم، حق و باطل و مؤمن و کافر و امین و خائن را از هم تشخیص نمی‌دهند و معروف را معروف و منکر را منکر نمی‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>‏.
نویسنده در مقدمه‌اش به احادیثی در ایجاد بدعت‌ها در دین اشاره کرده است؛ مثلاً در حدیث شماره 11 کتاب اثری از ابن عباس آورده که در هر سال بدعتی ایجاد می‌شود و سنتی از بین می‌روید تا اینکه بدعت‌ها احیاء و همه سنت‌ها از بین می‌روند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص30</ref>‏؛ و در شماره 24 به سخن فضیل بن عیاض اشاره کرده که از زمانی سخن می‌گوید که مردم، حق و باطل و مؤمن و کافر و امین و خائن را از هم تشخیص نمی‌دهند و معروف را معروف و منکر را منکر نمی‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>‏.
خط ۴۴: خط ۴۴:
سپس در انتهای مقدمه با تأکید بر پیروی از سلف می‌نویسد: هرکسی که خداوند به او عقل درست و چشم نافذ عطا کرده است، با دقت نظر و تفکر و تأمل در امر اسلام و مسلمانان و با میانه‌روی و پیمودن راه درست برایش روشن می‌شود که بیشتر و عموم مردم از اعقاب و گذشتگان خویش روی برگردانده، پس از راه دور شدند و از برهان صحیح برگشتند. روشن است که بسیاری از مردم آنچه را که گذشتگان قبیح می‌دانستند نیکو شمردند و آنچه را حلال می‌دانستند حرام شمردند و البته اخلاق مسلمین و عملکرد آنان که بصیرت دینی داشتند و اهل ایمان و یقین این‌گونه نبوده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.
سپس در انتهای مقدمه با تأکید بر پیروی از سلف می‌نویسد: هرکسی که خداوند به او عقل درست و چشم نافذ عطا کرده است، با دقت نظر و تفکر و تأمل در امر اسلام و مسلمانان و با میانه‌روی و پیمودن راه درست برایش روشن می‌شود که بیشتر و عموم مردم از اعقاب و گذشتگان خویش روی برگردانده، پس از راه دور شدند و از برهان صحیح برگشتند. روشن است که بسیاری از مردم آنچه را که گذشتگان قبیح می‌دانستند نیکو شمردند و آنچه را حلال می‌دانستند حرام شمردند و البته اخلاق مسلمین و عملکرد آنان که بصیرت دینی داشتند و اهل ایمان و یقین این‌گونه نبوده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.


نویسنده در بخشی از مطالب کتاب به اشاره به اینکه فرقه ناجیه یکی و فرقه‌های مذمومه هفتادوچند فرقه هستند تصریح کرده که در تشخیص فرقه ناجیه اختلاف فراوان وجود دارد. هر یک از فقهای مسلمین مذهب خود را فرقه ناجیه دانسته و بر مخالفانش ایراد می‌گیرد<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص203</ref>‏. مالک بن انس، شافعی، احمد بن حنبل هر یک مذهبی دارند که دیگران با او مخالفت می‌کنند. گروهی از معتزله و رافضه (شیعه) و غیر اهل سنت بر ما ایراد می‌گیرند و می‌گویند که حق یکی است پس چگونه این مذاهب با هم اختلاف دارند؟ او با توجیه این موضوع که اختلافات بین این مذاهب در اصول و اساس دین نیست به انتساب اتهاماتی به شیعه (رافضه) پرداخته و چنین تصویر کرده که شیعه هر کسی را که از این مذهب پیروی نکند را کافر می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص205-203</ref>‏.
نویسنده در بخشی از مطالب کتاب به اشاره به اینکه فرقه ناجیه یکی و فرقه‌های مذمومه هفتادوچند فرقه هستند تصریح کرده که در تشخیص فرقه ناجیه اختلاف فراوان وجود دارد. هر یک از فقهای مسلمین مذهب خود را فرقه ناجیه دانسته و بر مخالفانش ایراد می‌گیرد<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد1، ص203</ref>‏. [[مالک بن انس]]، [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] هر یک مذهبی دارند که دیگران با او مخالفت می‌کنند. گروهی از معتزله و رافضه (شیعه) و غیر اهل سنت بر ما ایراد می‌گیرند و می‌گویند که حق یکی است پس چگونه این مذاهب با هم اختلاف دارند؟ او با توجیه این موضوع که اختلافات بین این مذاهب در اصول و اساس دین نیست به انتساب اتهاماتی به شیعه (رافضه) پرداخته و چنین تصویر کرده که شیعه هر کسی را که از این مذهب پیروی نکند را کافر می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص205-203</ref>‏.


تمسک به سنت و جماعت<ref>ر.ک: همان، ص79</ref>‏، رد عقاید مرجئه<ref>ر.ک: همان، ص376</ref>‏، تبیین کفر و گمراهی جهمیه<ref>ر.ک: همان، جلد 2، ص166</ref>‏، پاسخ‌های احمد حنبل به سؤالات معتصم تحت عنوان محنة و مصیبت امام احمد بن حنبل<ref>ر.ک: همان، ص269</ref> از جمله مباحث کتاب است.
تمسک به سنت و جماعت<ref>ر.ک: همان، ص79</ref>‏، رد عقاید مرجئه<ref>ر.ک: همان، ص376</ref>‏، تبیین کفر و گمراهی جهمیه<ref>ر.ک: همان، جلد 2، ص166</ref>‏، پاسخ‌های [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد حنبل]] به سؤالات معتصم تحت عنوان محنة و مصیبت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد بن حنبل]]<ref>ر.ک: همان، ص269</ref> از جمله مباحث کتاب است.


یکی از ابواب کتاب به احادیث امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) اختصاص یافته است. در یک از روایات پیرمردی از آنحضرت پیرامون قضا و قدر سؤال می‌کند. آنحضرت می‌فرماید: ای شیخ، آیا گمان کردی که قضا و قدر اجباری است. اگر این‌گونه بود امر و نهی، وعد و وعید، ثواب و عقاب باطل می‌شد؛ و نیکوکار در پاداش گرفتن بر گناهکار اولویت نداشت و گناهکار در عقوبت شدن بر نیکوکار مقدم نبود<ref>ر.ک: همان، ص520</ref>‏.
یکی از ابواب کتاب به احادیث [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع)]] اختصاص یافته است. در یک از روایات پیرمردی از آنحضرت پیرامون قضا و قدر سؤال می‌کند. آنحضرت می‌فرماید: ای شیخ، آیا گمان کردی که قضا و قدر اجباری است. اگر این‌گونه بود امر و نهی، وعد و وعید، ثواب و عقاب باطل می‌شد؛ و نیکوکار در پاداش گرفتن بر گناهکار اولویت نداشت و گناهکار در عقوبت شدن بر نیکوکار مقدم نبود<ref>ر.ک: همان، ص520</ref>‏.


فعالیت‌‎های محقق کتاب عبارتند از:
فعالیت‌‎های محقق کتاب عبارتند از:
خط ۶۴: خط ۶۴:


==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۷۳: خط ۷۳:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش