۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي' به 'زبان =عربی') |
جز (جایگزینی متن - 'حش' به 'حش') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
جلد اول کتاب در نگاه کلی ابتدا به طرح ادله نقلی از قرآن و سنت، برای اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پرداخته و سپس ادله عقلی بر این مدعا را مطرح میسازد و سپس به طرح و رد ادله مثبت خلافت ابوبکر میپردازد و در نهایت به طرح ادله اثبات امامت سایر ائمه اطهار(ع) و مباحثی پیرامون امام مهدی(عج) میپردازد. | جلد اول کتاب در نگاه کلی ابتدا به طرح ادله نقلی از قرآن و سنت، برای اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پرداخته و سپس ادله عقلی بر این مدعا را مطرح میسازد و سپس به طرح و رد ادله مثبت خلافت ابوبکر میپردازد و در نهایت به طرح ادله اثبات امامت سایر ائمه اطهار(ع) و مباحثی پیرامون امام مهدی(عج) میپردازد. | ||
اولین دلیل | اولین دلیل طرحشده در بحث اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچیک از اهلبیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضحالدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص17-40</ref>. | ||
آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی میباشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع میشود، مشاهده میگردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت خویش را، یعنی [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع میکند و به درگاه خدا عرض میکند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهلبیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت میکند<ref>ر.ک: همان، ص41-66</ref>. | آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی میباشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع میشود، مشاهده میگردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت خویش را، یعنی [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع میکند و به درگاه خدا عرض میکند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهلبیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت میکند<ref>ر.ک: همان، ص41-66</ref>. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات میکند. سپس وارد بحث دلالی این آیه میشود و با بیان ویژگیهای خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگیهای ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله میپردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت میپردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص95-126</ref>. | حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات میکند. سپس وارد بحث دلالی این آیه میشود و با بیان ویژگیهای خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگیهای ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله میپردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت میپردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص95-126</ref>. | ||
پنجمین دلیل | پنجمین دلیل مطرحشده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ''' ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] بهعنوان جانشین و ولی امر امت بود که در این راستا حضرت بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و دست [[امام على(ع)|علی(ع)]] را در مقابل امت بالا برد و فرمود: «من كنت مولاه فإن عليا مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» (هرکس من مولای او هستم، از این پس علی مولای اوست؛ خدایا دوست دوستدار او باش و دشمن دشمن او). | ||
سپس مؤلف، وجوه گوناگون استدلال به این روایت بر ولایت [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] را تشریح میکند<ref>ر.ک: همان، ص127-156</ref>. | سپس مؤلف، وجوه گوناگون استدلال به این روایت بر ولایت [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] را تشریح میکند<ref>ر.ک: همان، ص127-156</ref>. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
بخش بعدی در مورد ادله قول به خلافت ابوبکر است که نگارنده، ده دلیل را بر این ادعا مفصلا برمیشمارد و سپس به نقد و بررسی تکتک آنها میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص355-388</ref>. | بخش بعدی در مورد ادله قول به خلافت ابوبکر است که نگارنده، ده دلیل را بر این ادعا مفصلا برمیشمارد و سپس به نقد و بررسی تکتک آنها میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص355-388</ref>. | ||
موضوع بعدی | موضوع بعدی مطرحشده در این جلد، بحث از ادله مثبت امامت و ولایت مابقی ائمه اطهار(ع) است که مؤلف با بیان نصوص حدیثی دال بر این مدعا به تشریح این موضوع میپردازد و در نهایت فصلی را اختصاص به امام زمان(عج) داده و در طی سه فصل به بررسی آن همت میگمارد: فصل اول در مورد اصل اعتقاد به امام زمان است. فصل دوم در مورد مباحثی است که مرتبط به امام زمان است، با توجه به روایات و اقوال اهل سنت در این موضوع. فصل سوم در باب جواب به سؤالاتی است که در موضوع مهدویت مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص421-444</ref>. | ||
جلد دوم کتاب، مشتمل بر دوازده بخش است. مؤلف در بخش اول، موضوع مظلومیت حضرت زهرا(س) را مطرح میکند؛ در این راستا ابتدا به ذکر احادیثی در مورد مقام و منزلت حضرت صدیقه طاهره میپردازد و در ادامه، سایر مباحث مرتبط با آن حضرت را مطرح میکند. در بخشهای بعدی به مباحثی چون برتری ائمه اطهار(ع) بر پیامبران، عصمت امامان، صحابه و شوری، عدم تحریف قرآن، متعه و غیره پرداخته شده است. | جلد دوم کتاب، مشتمل بر دوازده بخش است. مؤلف در بخش اول، موضوع مظلومیت حضرت زهرا(س) را مطرح میکند؛ در این راستا ابتدا به ذکر احادیثی در مورد مقام و منزلت حضرت صدیقه طاهره میپردازد و در ادامه، سایر مباحث مرتبط با آن حضرت را مطرح میکند. در بخشهای بعدی به مباحثی چون برتری ائمه اطهار(ع) بر پیامبران، عصمت امامان، صحابه و شوری، عدم تحریف قرآن، متعه و غیره پرداخته شده است. |
ویرایش