۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابوطالب مکی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ابوطالب محمد بن على بن عطيه مكى'''، زاهد و عارف سده چهارم است كه در اصل از مردم جبل ايران بود و چون در مكه پرورش يافت، به مكى معروف شد. | |||
با آن‌كه ابوطالب از مولفان مشهور صوفيه بوده است و در دوره‌هاى بعد همواره به اقوال و روايات او استناد مى‌كرده‌اند، آگاهى درباره زندگانى و احوال شخصى او بسيار اندك است. | با آن‌كه ابوطالب از مولفان مشهور صوفيه بوده است و در دوره‌هاى بعد همواره به اقوال و روايات او استناد مى‌كرده‌اند، آگاهى درباره زندگانى و احوال شخصى او بسيار اندك است. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
بعد از وفات ابوالحسن ابن سالم در بصره در فاصله سال‌هاى 350 تا 360ق، ابوطالب به نشر آراء او پرداخت و زعامت مذهب سالميه را برعهده گرفت. وى نخست در بصره و سپس در بغداد به وعظ و تبليغ مشغول شد و مردم بسيار در مجالس او گردمى‌آمدند، اما گه‌گاه در سخنان او نكات و تعبيراتى شنيده مى‌شد كه با عقايد رايج مردم سازگار نبود و مورد انكار و انتقاد متشرعان قرار مى‌گرفت، چنان‌كه از او نقل كرده‌اند كه مى‌گفت: «ليس على المخلوقين اضر من الخالق» از اين رو به سخنان ناروا و بدعت‌آميز متهم شد و مردم از او روى‌گردان شدند و ناگزير تا پايان عمر ديگر مجلس نگفت. وى در سال 386ق در بغداد درگذشت و در جانب شرقى مقبره مالكيه به خاك سپرده شد. | بعد از وفات ابوالحسن ابن سالم در بصره در فاصله سال‌هاى 350 تا 360ق، ابوطالب به نشر آراء او پرداخت و زعامت مذهب سالميه را برعهده گرفت. وى نخست در بصره و سپس در بغداد به وعظ و تبليغ مشغول شد و مردم بسيار در مجالس او گردمى‌آمدند، اما گه‌گاه در سخنان او نكات و تعبيراتى شنيده مى‌شد كه با عقايد رايج مردم سازگار نبود و مورد انكار و انتقاد متشرعان قرار مى‌گرفت، چنان‌كه از او نقل كرده‌اند كه مى‌گفت: «ليس على المخلوقين اضر من الخالق» از اين رو به سخنان ناروا و بدعت‌آميز متهم شد و مردم از او روى‌گردان شدند و ناگزير تا پايان عمر ديگر مجلس نگفت. وى در سال 386ق در بغداد درگذشت و در جانب شرقى مقبره مالكيه به خاك سپرده شد. | ||
== آثار | == آثار== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
#اربعين كه متضمن چهل حديث بوده است. | #اربعين كه متضمن چهل حديث بوده است. | ||
== منابع | == منابع== | ||