۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - 'مىن' به 'مین') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
میلانی در ادامه تأکید میکند که حدیث شریف کساء در کتابهای صحیح ششگانه، مسندها و دیگر منابع حدیثی نقل شده است. سپس این حدیث شریف را به روایت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، مسلم، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] میآورد. برخی از علمای اهل سنت گذشته از نقل این حدیث، به صحّت این حدیث اعتراف کردهاند که بیانگر اختصاص آیه کریمه به اهلبیت(ع) است؛ چراکه یا روایت یادشده را در صحیح خود آوردهاند و یا به درستى و صحّت آن تصریح کردهاند. از این افراد مىتوان به اسامى ذیل اشاره کرد: [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج]] و ابن حبّان این روایت را در صحیح خود نقل کردهاند و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در المستدرك على الصحيحين، به صحّت آن تصریح نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/24 ر.ک: همان، ص42-24]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/13 همان، ص24-13]</ref> | میلانی در ادامه تأکید میکند که حدیث شریف کساء در کتابهای صحیح ششگانه، مسندها و دیگر منابع حدیثی نقل شده است. سپس این حدیث شریف را به روایت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، مسلم، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] میآورد. برخی از علمای اهل سنت گذشته از نقل این حدیث، به صحّت این حدیث اعتراف کردهاند که بیانگر اختصاص آیه کریمه به اهلبیت(ع) است؛ چراکه یا روایت یادشده را در صحیح خود آوردهاند و یا به درستى و صحّت آن تصریح کردهاند. از این افراد مىتوان به اسامى ذیل اشاره کرد: [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج]] و ابن حبّان این روایت را در صحیح خود نقل کردهاند و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در المستدرك على الصحيحين، به صحّت آن تصریح نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/24 ر.ک: همان، ص42-24]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/13 همان، ص24-13]</ref> | ||
احادیث نقلشده در صحیحها، مسندها و کتابهاى حدیثى با سندهاى صحیح و بسیار زیاد، دو نکته را آشکار | احادیث نقلشده در صحیحها، مسندها و کتابهاى حدیثى با سندهاى صحیح و بسیار زیاد، دو نکته را آشکار مینمایند: | ||
# مقصود از «اهلبیت» در آیه مبارکه، پیامبر(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) هستند و هرگز شامل همسران پیامبر و دیگران نمىشود. دلیل اینکه همسران پیامبر(ص) مصداق این آیه شریفه نبودهاند، این است که این احادیث تصریح میکنند پیامبر خدا(ص) به هیچیک از آنان اجازه ورود به زیر عبا را نداد. دلیل عدم شمول این آیه برای غیر از همسران پیامبر(ص) این است که پیامبر(ص) فقط به فاطمه(ع) امر فرمود که همسر و دو فرزندت را بیاور و اگر به شخص دیگرى نظر داشتند - حتى از خاندان نبوّت - دستور احضار آن افراد را نیز میدادند. | # مقصود از «اهلبیت» در آیه مبارکه، پیامبر(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) هستند و هرگز شامل همسران پیامبر و دیگران نمىشود. دلیل اینکه همسران پیامبر(ص) مصداق این آیه شریفه نبودهاند، این است که این احادیث تصریح میکنند پیامبر خدا(ص) به هیچیک از آنان اجازه ورود به زیر عبا را نداد. دلیل عدم شمول این آیه برای غیر از همسران پیامبر(ص) این است که پیامبر(ص) فقط به فاطمه(ع) امر فرمود که همسر و دو فرزندت را بیاور و اگر به شخص دیگرى نظر داشتند - حتى از خاندان نبوّت - دستور احضار آن افراد را نیز میدادند. | ||
# این آیه مبارکه در موضوع مشخص و حادثه معینى نازل شده است و به عبارات پیش و پس از خود، هیچ ارتباطى ندارد. از طرفى، هیچ منافاتى با وقوع این آیه بین آیات متعلق به همسران پیامبر ندارد؛ همان گونه که بسیارى از آیات مدنى بین آیات مکى هستند و برعکس.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/42 ر.ک: همان، ص43-42]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/25 همان، ص26-25]</ref> | # این آیه مبارکه در موضوع مشخص و حادثه معینى نازل شده است و به عبارات پیش و پس از خود، هیچ ارتباطى ندارد. از طرفى، هیچ منافاتى با وقوع این آیه بین آیات متعلق به همسران پیامبر ندارد؛ همان گونه که بسیارى از آیات مدنى بین آیات مکى هستند و برعکس.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/42 ر.ک: همان، ص43-42]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/25 همان، ص26-25]</ref> |
ویرایش