۱۴۷٬۰۲۷
ویرایش
الصلة بين التصوف و التشيع: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'الصلة (ابهام زدایی)' به 'الصلة (ابهامزدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'بىا' به 'بیا') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الصلة (ابهام زدایی)' به 'الصلة (ابهامزدایی)') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| چاپ =3 | | چاپ =3 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18327 | ||
| کتابخوان همراه نور =18327 | | کتابخوان همراه نور =18327 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الصلة (ابهامزدایی)}} | |||
'''الصلة بين التصوف و التشيع''' تألیف [[شيبي، کامل مصطفي|کامل مصطفی شیبی]]، اندیشمند و پژوهشگر عراقی، اثری است که ارتباط بین مذهب تشیع و تصوف از ابتدا تا عهد صفوی را مورد بررسی قرار داده است. | '''الصلة بين التصوف و التشيع''' تألیف [[شيبي، کامل مصطفي|کامل مصطفی شیبی]]، اندیشمند و پژوهشگر عراقی، اثری است که ارتباط بین مذهب تشیع و تصوف از ابتدا تا عهد صفوی را مورد بررسی قرار داده است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
نویسنده مباحث کتاب را با تعریف لغوی و اصطلاحی شیعه آغاز میکند: «تشیع با شیعه همریشه است و شیعه هر کس پیروان و یاران اوست. این نام بیشتر بر کسانی که دوستدار علی(ع) و خاندان او هستند اطلاق میشود، چنانکه اکنون نام مخصوص آنان شده است... کلمه تشیع در لغت به معنی پیروی و دوستی متبوع است در راه دین بر وجه اخلاص»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19516/1/19 ر.ک: متن کتاب، ج 1، ص19]؛ شهابی، علیاکبر، ص3</ref>. | نویسنده مباحث کتاب را با تعریف لغوی و اصطلاحی شیعه آغاز میکند: «تشیع با شیعه همریشه است و شیعه هر کس پیروان و یاران اوست. این نام بیشتر بر کسانی که دوستدار علی(ع) و خاندان او هستند اطلاق میشود، چنانکه اکنون نام مخصوص آنان شده است... کلمه تشیع در لغت به معنی پیروی و دوستی متبوع است در راه دین بر وجه اخلاص»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19516/1/19 ر.ک: متن کتاب، ج 1، ص19]؛ شهابی، علیاکبر، ص3</ref>. | ||
محققان، چه پیشینیان و چه متأخران، در اینکه تشیع در چه زمانى ظاهر شده است، اختلاف دارند. شیخ محمدحسین کاشف الغطاء و احمد امین برین عقیدهاند که شیعه در زمان زندگى خود پیغمبر(ص) ظاهر شد؛ اما نوبختى که از دانشمندان قرن سوم هجرى و از پیشقدمان مؤلفان شیعه است، چنین عقیده دارد که تشیع پس از وفات پیغمبر اکرم(ص) پدید آمده است. آرای دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که دیدگاه نویسنده در آخر چنین است: «آنچه از مجموع آراء و عقاید به نظر ما درستتر میآید آن است که تشیع بدان معنى که بیان کردیم که عبارت است از: یارى على و پیروى از او، به همان اندازه قدیم است که اسلام قدیم است و در نخستین لحظهاى که اظهار آن براى مردم مناسب | محققان، چه پیشینیان و چه متأخران، در اینکه تشیع در چه زمانى ظاهر شده است، اختلاف دارند. شیخ محمدحسین کاشف الغطاء و احمد امین برین عقیدهاند که شیعه در زمان زندگى خود پیغمبر(ص) ظاهر شد؛ اما نوبختى که از دانشمندان قرن سوم هجرى و از پیشقدمان مؤلفان شیعه است، چنین عقیده دارد که تشیع پس از وفات پیغمبر اکرم(ص) پدید آمده است. آرای دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که دیدگاه نویسنده در آخر چنین است: «آنچه از مجموع آراء و عقاید به نظر ما درستتر میآید آن است که تشیع بدان معنى که بیان کردیم که عبارت است از: یارى على و پیروى از او، به همان اندازه قدیم است که اسلام قدیم است و در نخستین لحظهاى که اظهار آن براى مردم مناسب مینمود بهصورت دعوتى رسمى ظاهر شد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19516/1/23 ر.ک: متن کتاب، ج 1، ص23]؛ شهابی، علیاکبر، ص8</ref>. | ||
یکی از موضوعات عجیبی که نویسنده مطرح کرده فرضیه یکی بودن عبدالله بن سبأ و عمار یاسر است. مغنیه درباره عبدالله بن سبأ مینویسد: دستهاى معتقدند که تشیع از بدعتهاى عبدالله بن سبأ است ولى این سخن اشتباه است و از روى بیاطلاعى به حقیقت مذهب شیعه گفته شده: زیرا کسانی که خصوصیات عبدالله بن سبأ را در نزد شیعیان بدانند و بیزارى شیعیان را از گفتار و کردار او به دست آورند و سخن دانشمندان شیعه را درباره مذمت او دیده باشند، پیدایش شیعه را به عبدالله نسبت نمیدهند<ref>مغنیه، محمدجواد، ص36</ref>. در واقع داستان عبدالله سبأ منتهى به ابن عساکر و طبرى میگردد و هردو از سیف بن عمر تمیمى (متوفی 170ق) نقل کردهاند و سیف قابل اعتماد نیست<ref>ر.ک: مغنیه، محمدجواد، ص36، پاورقی 1؛ عسکری، مرتضی، ج 1، ص64</ref>. | یکی از موضوعات عجیبی که نویسنده مطرح کرده فرضیه یکی بودن عبدالله بن سبأ و عمار یاسر است. مغنیه درباره عبدالله بن سبأ مینویسد: دستهاى معتقدند که تشیع از بدعتهاى عبدالله بن سبأ است ولى این سخن اشتباه است و از روى بیاطلاعى به حقیقت مذهب شیعه گفته شده: زیرا کسانی که خصوصیات عبدالله بن سبأ را در نزد شیعیان بدانند و بیزارى شیعیان را از گفتار و کردار او به دست آورند و سخن دانشمندان شیعه را درباره مذمت او دیده باشند، پیدایش شیعه را به عبدالله نسبت نمیدهند<ref>مغنیه، محمدجواد، ص36</ref>. در واقع داستان عبدالله سبأ منتهى به ابن عساکر و طبرى میگردد و هردو از سیف بن عمر تمیمى (متوفی 170ق) نقل کردهاند و سیف قابل اعتماد نیست<ref>ر.ک: مغنیه، محمدجواد، ص36، پاورقی 1؛ عسکری، مرتضی، ج 1، ص64</ref>. | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
#[[:noormags:1034382|طباطبایی، سید محمدکاظم، «عبدالله بن سبأ آنچه بود و آنچه نبود»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله حدیث حوزه، بهار و تابستان 1393، سال چهارم، شماره 8، ص5-24]]. | #[[:noormags:1034382|طباطبایی، سید محمدکاظم، «عبدالله بن سبأ آنچه بود و آنچه نبود»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله حدیث حوزه، بهار و تابستان 1393، سال چهارم، شماره 8، ص5-24]]. | ||
# مغنیه، محمدجواد، شیعه و زمامداران خودسر، قم، انتشارات شهید گمنام، چاپ دوم، 1343ش. | # مغنیه، محمدجواد، شیعه و زمامداران خودسر، قم، انتشارات شهید گمنام، چاپ دوم، 1343ش. | ||
# عسکرى، مرتضى، عبدالله بن سبأ و اساطير اخری، تهران، المجمع العلمی | # عسکرى، مرتضى، عبدالله بن سبأ و اساطير اخری، تهران، المجمع العلمی الاسلامي، چاپ اول، 1417ق. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[همبستگی میان تصوف و تشیع]] | [[همبستگی میان تصوف و تشیع]] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||