۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00110.jpg|بندانگشتی|ابن فهد حلی، احمد بن محمد]] | [[پرونده:NUR00110.jpg|بندانگشتی|ابن فهد حلی، احمد بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن فهد حلی، احمد بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ابن فهد حلی، جمالالدین ابوالعباس احمد بن شمسالدین محمد | ||
حلی، احمد بن محمد | حلی، احمد بن محمد | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |757 هجرى | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دقیقا مشخص نیست (احتمالا حله) | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |841 ق-کربلا | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد سيورى]]، شيخ على بن خازن فقيه حائرى، سيد بهاءالدين على بن عبدالكريم نيلى، ابن متوج بحرانى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |آداب الداعي، أسرار الصلاة، مصباح المبتدي و هداية المهتدي | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00110AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''جمالالدين، ابوالعباس، احمد بن محمد بن فهد اسدى حلى'''(۷۵۷- | '''جمالالدين، ابوالعباس، احمد بن محمد بن فهد اسدى حلى''' (۷۵۷-۸۴۱ق)، یکی از بزرگترین فقیهان و محدثان و علمای امامیه در قرن هشتم و نهم هجری میباشد، بهترين معرف مقامات باطنى او، آثار و تأليفات باقى مانده از اوست كه حكايت از مقامات باطنى و معنوى او مىنمايد. گر چه ابن فهد در علوم مختلف از جمله فقه و تاريخ و كلام و غير اينها تأليفاتى دارد، اما نام او تداعى كنندۀ عرفان وسير و سلوك و زهد و تقوا است و بيشتر بهاين صفات شهرت دارد و در یک نظر سريع به نوشتههاى او نيز این مطلب به خوبى مشاهده مىگردد. مهمترین کتاب او [[عدة الداعي و نجاح الساعي]] است که در موضوع دعا و سیر و سلوک نگاشته شده است. | ||
== | == ولادت == | ||
در سال 757 متولد شد. زادگاه ابن فهد به درستی معلوم نیست، اما همین مقدار روشن است که زمانی در حلّه اقامت داشته و در مدرسه زینیه به تدریس مشغول بوده است. همچنین او بخشی از عمر خود را در کربلا سپری کرده است. | |||
== تحصیلات == | |||
پس از فراگیری خواندن و نوشتن به حوزه علمیه حله رفته و تحصیل علوم اسلامی را شروع کرد. | |||
== | |||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
مشايخ حديث و اساتيد فقهى او عبارتند از: | مشايخ حديث و اساتيد فقهى او عبارتند از: | ||
خط ۸۹: | خط ۶۶: | ||
# شيخ محمد بن طى عاملى، مؤلف کتاب مسائل ابن طى | # شيخ محمد بن طى عاملى، مؤلف کتاب مسائل ابن طى | ||
== | ==كلام بزرگان== | ||
صاحب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] در شرح زندگى او مىنویسد: | |||
«عالم عارف پر از اسرار، كاشف اسرار فضائل، جمالالدين ابوالعباس احمد بن شمسالدين محمد بن فهد اسدى حلى، در اثر شهرت و اعتبار، بىنياز از توصيف و تعريف مىباشد. | |||
وى جامع معقول و منقول، فروع و اصول ظاهرى و باطنى و علم و عمل است. او از شاگردان [[شهيد اول]] و [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] مىباشد...» | |||
==مناظره با اهل سنت== | |||
او در مناظره و بحث تبحر و توانايى كامل داشت و با برخى از پيروان فقه اهل سنت به ویژه در مورد مسأله امامت و رهبرى گفتگوهایى انجام داد و بر جمع كثيرى از علماى مذاهب اهل سنت غلبه يافت. | |||
در سال ۸۴۰ق از طرف حکمران بغداد، اسپند میرزا برای مناظره با علمای اهل سنت به بغداد دعوت شد. مجلس مناظره بر پاشد و ابن فهد و عالمان شیعی در یک طرف و بزرگان اهل سنت در طرف دیگر به بحث نشستند. این مناظرهها پس از جدالی حسّاس در حضور سلطان پایان رفت و ابن فهد حلی توانست در اثبات حقانیت تشیع حکمران بغداد را اقناع کند. بدین ترتیب اسپند میرزا حاکم بغداد مذهب شیعه را اختیار کرده، سکه به نام دوازده امام (ع) زد و مذهب شیعه را مذهب رسمی حوزه حکمرانیاش قرار داد. | |||
== وفات == | |||
ابن فهد حلى - قدسسره - پس از یک عمر پر بركت و سرشار از تلاش خستگى ناپذير در راه معشوق و معبود و سير و سياحت روحى، در سال 841 هجرى و در سن 84 سالگى در كربلاى معلى به رحمت ايزدى پيوست. | |||
بنا به گفته خوانساری مدفنش در کربلا کنارِ خیمهگاه واقع شده است | |||
==آثار== | |||
# آداب الداعي | # آداب الداعي | ||
# استخراج الحوادث و بعض الوقايع المستقبلة من كلام أمیر المؤمنين عليهالسلام فيما أنشأه في صفين بعد شهادة عمار بن ياسر، در این کتاب برخى از اسرار علوم غريبه مانند خروج چنگيز و پديد آمدن اسماعيل صفوى از كلمات معجزه آمیز علی عليهالسلام استنباط و استخراج شده است. | # استخراج الحوادث و بعض الوقايع المستقبلة من كلام أمیر المؤمنين عليهالسلام فيما أنشأه في صفين بعد شهادة عمار بن ياسر، در این کتاب برخى از اسرار علوم غريبه مانند خروج چنگيز و پديد آمدن اسماعيل صفوى از كلمات معجزه آمیز علی عليهالسلام استنباط و استخراج شده است. | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۰: | ||
# المهذب البارع في شرح المختصر النافع | # المهذب البارع في شرح المختصر النافع | ||
# الموجز الحاوی و كتب و رسالههاى ديگر. | # الموجز الحاوی و كتب و رسالههاى ديگر. | ||
ویرایش