پرش به محتوا

الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ '
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
جز (جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ ')
خط ۲۰: خط ۲۰:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =5099
| کتابخانۀ دیجیتال نور =5099
| کتابخوان همراه نور =03477
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۵: خط ۲۶:
}}
}}


'''الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي'''، تألیف [[امینی، محمدهادی|محمدهادى امينى]] به زبان عربى درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|محمد بن حسین بن موسى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] مؤلف [[نهج‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] است. اين اثر يكى از منابع جامع و كامل و پژوهشى درباره شخصيت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] مى‌باشد كه در دسترس مى‌باشد و شخصيت مؤلف [[نهج‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] را از همه زوايا مورد بررسى قرار داده است.
'''الشریف الرضي محمد بن الحسین بن موسی الموسوي'''، تألیف [[امینی، محمدهادی|محمدهادى امينى]] به زبان عربى درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|محمد بن حسین بن موسى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] مؤلف [[نهج‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] است. اين اثر يكى از منابع جامع و كامل و پژوهشى درباره شخصيت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] مى‌باشد كه در دسترس مى‌باشد و شخصيت مؤلف [[نهج‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] را از همه زوايا مورد بررسى قرار داده است.


==ساختار==
==ساختار==
مقدمه و متن كتاب در يازده بخش ساختار اين اثر را تشكيل مى‌دهند. اين بخش‌ها عبارتند از: الشريف الرضى، حيات شريف رضى، نفسيته الابيه الرفيعه، شيوخه و اساتذته، شعراء عصره، تلاميذه و الرواه عنه، تآليفه و مصنفاته، نهج‌البلاغه عند رجال الفكر و الادب، شروح نهج‌البلاغه، فهرست ديوان الشريف الرضى، مصادر البحث و الدراسه، فهرست كتاب.
مقدمه و متن كتاب در يازده بخش ساختار اين اثر را تشكيل مى‌دهند. اين بخش‌ها عبارتند از: الشريف الرضى، حيات شريف رضى، نفسيته الابيه الرفيعه، شيوخه و اساتذته، شعراء عصره، تلاميذه و الرواه عنه، تآليفه و مصنفاته، نهج‌البلاغه عند رجال الفكر و الادب، شروح نهج‌البلاغه، فهرست ديوان الشريف الرضى، مصادر البحث و الدراسه، فهرست كتاب.


شيوه بيان مطالب كتاب، همانند كتب انساب و شخصيت شناسى مى‌باشد كه از ابتداى تولد و والدين، تحصيلات،... را در پيش گرفته و به تمام زواياى و مطالبى كه در شناخت شخصيت برجسته [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] اهميت داشته، پرداخته است.
شيوه بيان مطالب كتاب، همانند كتب انساب و شخصيت شناسى مى‌باشد كه از ابتداى تولد و والدين، تحصيلات،... را در پيش گرفته و به تمام زواياى و مطالبى كه در شناخت شخصيت برجسته [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] اهميت داشته، پرداخته است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
مقدمه كتاب، درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] و علماى زمان ايشان و اثر گرانبهاى ايشان كتاب نهج‌البلاغه است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5099/1/9 الشریف الرضی،امینی،ص۹-۱۳]</ref> 
مقدمه كتاب، درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] و علماى زمان ايشان و اثر گرانبهاى ايشان كتاب نهج‌البلاغه است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5099/1/9 الشریف الرضی،امینی،ص۹-۱۳]</ref> 


بخش اول كتاب، درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] است كه در آن به ولادت، والده، والدته، فرزندان ايشان اشاره شده است.
بخش اول كتاب، درباره [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] است كه در آن به ولادت، والده، والدته، فرزندان ايشان اشاره شده است.


[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن، محمد بن حسین بن موسى موسوى بغدادى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] در سال 359ه‍.ق در شهر بغداد به دنيا آمد. او از خانواده‌هاى شريف و اصيل و از نسل ائمه معصومين عليهم‌السلام است. نسب او از طرف پدر به امام موسى كاظم عليه‌السلام و از طرف مادر به امام زين‌العابدين عليه‌السلام مى‌رسد.
[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|ابوالحسن، محمد بن حسین بن موسى موسوى بغدادى]]، معروف به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] در سال 359ه‍.ق در شهر بغداد به دنيا آمد. او از خانواده‌هاى شريف و اصيل و از نسل ائمه معصومين عليهم‌السلام است. نسب او از طرف پدر به امام موسى كاظم عليه‌السلام و از طرف مادر به امام زين‌العابدين عليه‌السلام مى‌رسد.


پدرش ابواحمد حسین، ملقب به طاهر و ذوالمنقبتين است كه از شخصيت‌هاى برجسته و مورد توجه حكومت بوده است. او بزرگ سادات و مسئول رسيدگى به شكايات مردم و اميرحج بود.
پدرش ابواحمد حسین، ملقب به طاهر و ذوالمنقبتين است كه از شخصيت‌هاى برجسته و مورد توجه حكومت بوده است. او بزرگ سادات و مسئول رسيدگى به شكايات مردم و اميرحج بود.
خط ۴۳: خط ۴۴:
مادرش فاطمه دختر ابومحمد، حسین بن احمد بن محمد ناصر كبير، زنى دانشمند و با تقوا بود و [[شيخ مفيد]] كتاب "أحكام النساء" را به درخواست ايشان به نگارش درآوردند.
مادرش فاطمه دختر ابومحمد، حسین بن احمد بن محمد ناصر كبير، زنى دانشمند و با تقوا بود و [[شيخ مفيد]] كتاب "أحكام النساء" را به درخواست ايشان به نگارش درآوردند.


بخش دوم كتاب، درباره دوره حيات و زندگانى ايشان مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] در نيمه دوم سده چهارم هجرى به دنيا آمد و تا سال 406 زيست. بنابراین، روزگار سيد‌‎را مى‌توان مقارن با دوره‌اى از خلافت عباسيان (447- 334ق) و فرمانروايى آل‌بويه بر عراق (447- 334ق)، و به لحاظ تاريخ ادبيات، معاصر با شاعرانى چون متنبى و ابوالعلاء معرّى دانست.
بخش دوم كتاب، درباره دوره حيات و زندگانى ايشان مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] در نيمه دوم سده چهارم هجرى به دنيا آمد و تا سال 406 زيست. بنابراین، روزگار سيد‌ ‎را مى‌توان مقارن با دوره‌اى از خلافت عباسيان (447- 334ق) و فرمانروايى آل‌بويه بر عراق (447- 334ق)، و به لحاظ تاريخ ادبيات، معاصر با شاعرانى چون متنبى و ابوالعلاء معرّى دانست.


بخش سوم كتاب، درباره بزرگى و مقام رفيع ايشان در عصر خويش مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] داراى صفات برجسته و كمالات فاضله‌اى بوده است كه باعث عظمت و بزرگى سيد، حتى نزد پادشاهان مى‌شده است. از جمله صفات بارز او نپذيرفتن صله و هديه حتى از پدر خود وشهامت و جسارت اوست كه همگان آن را نقل كرده‌اند.
بخش سوم كتاب، درباره بزرگى و مقام رفيع ايشان در عصر خويش مى‌باشد. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] داراى صفات برجسته و كمالات فاضله‌اى بوده است كه باعث عظمت و بزرگى سيد، حتى نزد پادشاهان مى‌شده است. از جمله صفات بارز او نپذيرفتن صله و هديه حتى از پدر خود وشهامت و جسارت اوست كه همگان آن را نقل كرده‌اند.


او در سن جوانى و در حالى كه پدر و برادر بزرگتر او؛ يعنى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] «رحمةالله‌عليه» زنده بودند، داراى مناصب اجتماعى مهمى بود. مثل نقابت و سرپرستى تمام خانواده‌هاى منسوب به ابوطالب كه خود منصبى رفيع و شايسته بود. نيز امارت و سرپرستى زائران خانه خدا كه از طرف پدر و خليفه وقت در سن 21 سالگى به او تنفيذ شد و همچنين نظارت ديوان مظالم.
او در سن جوانى و در حالى كه پدر و برادر بزرگتر او؛ يعنى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] «رحمةالله‌عليه» زنده بودند، داراى مناصب اجتماعى مهمى بود. مثل نقابت و سرپرستى تمام خانواده‌هاى منسوب به ابوطالب كه خود منصبى رفيع و شايسته بود. نيز امارت و سرپرستى زائران خانه خدا كه از طرف پدر و خليفه وقت در سن 21 سالگى به او تنفيذ شد و همچنين نظارت ديوان مظالم.


[[علامه امينى]] در [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مى‌نويسد: «بهاءالدوله ديلمى در سال 388ق او را به «شريف اجل» و در سال 392ق به «ذوالمنقتبين» و در سال 398 به «رضى ذوالحسبين» ملقب نمود.
[[علامه امينى]] در [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مى‌نويسد: «بهاءالدوله ديلمى در سال 388ق او را به «شريف اجل» و در سال 392ق به «ذوالمنقتبين» و در سال 398 به «رضى ذوالحسبين» ملقب نمود.
خط ۵۳: خط ۵۴:
اين مناصب آن هم در سن جوانى و در زمان حيات پدر و برادر بزرگتر، نشان قدرت علمى و نفوذ سياسى و درايت و شجاعت اين عالم بزرگوار بود.
اين مناصب آن هم در سن جوانى و در زمان حيات پدر و برادر بزرگتر، نشان قدرت علمى و نفوذ سياسى و درايت و شجاعت اين عالم بزرگوار بود.


بخش چهارم، درباره شيوخ و اساتيد [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] مى‌باشد.
بخش چهارم، درباره شيوخ و اساتيد [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] مى‌باشد.


== اساتيد ومشايخ ==
== اساتيد ومشايخ ==
خط ۶۰: خط ۶۱:
# ابوعلى فارسی، مؤلف كتاب «ايضاح» كه او را در علوم عربیت يگانه زمان مى‌دانند.
# ابوعلى فارسی، مؤلف كتاب «ايضاح» كه او را در علوم عربیت يگانه زمان مى‌دانند.
# [[شيخ مفيد]]: فقيه و متكلم بزرگ شيعه كه جايگاه او در فقه بين همه بزرگان زبان زد است.
# [[شيخ مفيد]]: فقيه و متكلم بزرگ شيعه كه جايگاه او در فقه بين همه بزرگان زبان زد است.
# ابوالفتح ابن جنى، از دانشمدان مشهور علم نحو، جالب است كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] در سن 22 سالگى قصيده‌اى در وصف ناصرالدوله با الفاظى زيبا و معانى بلند سر و دو استادش ابن جنى كتابى در شرح ابيات آن تصنيف كرد.
# ابوالفتح ابن جنى، از دانشمدان مشهور علم نحو، جالب است كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] در سن 22 سالگى قصيده‌اى در وصف ناصرالدوله با الفاظى زيبا و معانى بلند سر و دو استادش ابن جنى كتابى در شرح ابيات آن تصنيف كرد.
# ابوعبدالله مرزبانى، او از دانشمندان و محدثان و شعراء و ادبا و مؤلفان مشهور است.
# ابوعبدالله مرزبانى، او از دانشمندان و محدثان و شعراء و ادبا و مؤلفان مشهور است.
# هارون بن موسى تلعُكبرى، از فقهاء و محدثين و مشايخ بزرگ شيعه در اواسط قرن چهارم است.
# هارون بن موسى تلعُكبرى، از فقهاء و محدثين و مشايخ بزرگ شيعه در اواسط قرن چهارم است.
# ابن بناته، يكى از پيشوايان علوم ادبى و داراى خطبه‌هایى است كه همه گفته‌اند، نظير نداشته است.
# ابن بناته، يكى از پيشوايان علوم ادبى و داراى خطبه‌هایى است كه همه گفته‌اند، نظير نداشته است.
# على بن عيسى ربعى، او از دانشمندان علم نحو است.
# على بن عيسى ربعى، او از دانشمندان علم نحو است.
# ابواسحاق ابراهیم بن احمد طبرى، فقيه مالكى، شيخ شيوخ و همان كسى است كه به كرامت اخلاق و افضال بر اهل علم موصوف بوده است. همان كه خانه‌اش را به سيد‌‎بخشيد و گفت: حق منبر تو از پدرت بيشتر است و سيد‌‎به ناچار پذيرفت.
# ابواسحاق ابراهیم بن احمد طبرى، فقيه مالكى، شيخ شيوخ و همان كسى است كه به كرامت اخلاق و افضال بر اهل علم موصوف بوده است. همان كه خانه‌اش را به سيد‌ ‎بخشيد و گفت: حق منبر تو از پدرت بيشتر است و سيد‌ ‎به ناچار پذيرفت.


بخش پنجم، شعراء عصر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] و مقام ادبى ايشان مى‌باشد.
بخش پنجم، شعراء عصر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] و مقام ادبى ايشان مى‌باشد.


در اين بخش اشخاصى؛ همانند ابن الحجاج البغدادى، أبواسحاق الصابى، أبوالعلاء المعرى، ابوسعيد ابن خلف، السيد‌‎المرتضى، ألصاحب بن عباد، عبدالمحسن الصورى، مهيار الديلمى مورد بحث قرار گرفته‌اند.
در اين بخش اشخاصى؛ همانند ابن الحجاج البغدادى، أبواسحاق الصابى، أبوالعلاء المعرى، ابوسعيد ابن خلف، السيد‌ ‎المرتضى، ألصاحب بن عباد، عبدالمحسن الصورى، مهيار الديلمى مورد بحث قرار گرفته‌اند.


بخش ششم كتاب، به شاگردان و كسانى كه از ايشان روايت نقل كرده‌اند پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5099/1/107 الشریف الرضی،امینی،ص۱۰۷]</ref>  اين شاگردان عبارتند از:
بخش ششم كتاب، به شاگردان و كسانى كه از ايشان روايت نقل كرده‌اند پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5099/1/107 الشریف الرضی،امینی،ص۱۰۷]</ref>  اين شاگردان عبارتند از:


# ابوزيد سيد‌‎عبداللّه الكبايكى الحسينى الجرجانى. فقيه عالى‌قدر، و مجتهد محقق و عالم فاضل، معروف به ابوزيد كبايكى. در خدمت [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] و سيّد رضى هر دو شاگردى كرد و پس از در گذشت استادش، از هر دو روايت مى‌كرد، و به تدريس اشتغال پيدا كرد.
# ابوزيد سيد‌ ‎عبداللّه الكبايكى الحسينى الجرجانى. فقيه عالى‌قدر، و مجتهد محقق و عالم فاضل، معروف به ابوزيد كبايكى. در خدمت [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و سيّد رضى هر دو شاگردى كرد و پس از در گذشت استادش، از هر دو روايت مى‌كرد، و به تدريس اشتغال پيدا كرد.
# ابوعبداللّه شيخ محمد بن على حلوانى، عالم فاضل و اديب و شاعر كه او هم از شاگردان [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] و سيدرضى، و از بزرگان ادب در قرن پنجم هجرى بوده است.
# ابوعبداللّه شيخ محمد بن على حلوانى، عالم فاضل و اديب و شاعر كه او هم از شاگردان [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و سيدرضى، و از بزرگان ادب در قرن پنجم هجرى بوده است.
# ابوعبداللّه شيخ جعفر بن محمد بن احمد دوريستى عبسى، (در گذشته حدود سال 473ق) از خاندان علم و معروف به فقه و فضل و پاکى. وى در نزد [[شيخ مفيد]] و شريف مرتضى و شريف رضى علم آموخت.
# ابوعبداللّه شيخ جعفر بن محمد بن احمد دوريستى عبسى، (در گذشته حدود سال 473ق) از خاندان علم و معروف به فقه و فضل و پاکى. وى در نزد [[شيخ مفيد]] و شريف مرتضى و شريف رضى علم آموخت.
# ابوالحسن سيد‌‎على بن بندار بن محمد قاضى هاشمى.
# ابوالحسن سيد‌ ‎على بن بندار بن محمد قاضى هاشمى.
# حافظ ابومحمد عبدالرحمن بنابى‌بكر خزاعى نيشابورى، معروف به مفيد نيشابورى (درگذشته به سال 445ق). در رى مى‌زيست و از بزرگان شيوخ اماميه، و حافظ و واعظ و خطيب و ثقه بود، براى سماع حديث به شرق و غرب مسافرت كرد و از راويان بسيارى حديث شنيد و از آنان روايت كرد، چنانكه از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] و [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] و [[شيخ مفيد]] حديث روايت كرد و شاگردى آنان را داشت.
# حافظ ابومحمد عبدالرحمن بنابى‌بكر خزاعى نيشابورى، معروف به مفيد نيشابورى (درگذشته به سال 445ق). در رى مى‌زيست و از بزرگان شيوخ اماميه، و حافظ و واعظ و خطيب و ثقه بود، براى سماع حديث به شرق و غرب مسافرت كرد و از راويان بسيارى حديث شنيد و از آنان روايت كرد، چنانكه از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] و [[شيخ مفيد]] حديث روايت كرد و شاگردى آنان را داشت.
# ابوبكر نيشابورى احمد بن حسین بن احمد خزاعى(متوفا به سال حدود 480 ه) ساكن رى. حافظ و فقيه و ثقه و محدّث، از بزرگان مشايخ اماميه. پدر دو عالم مشهور و محدث: حافظ مفيد عبدالرحمن بن احمد، و مفيد أبى سعيد محمد بن احمد، و جد ابوالفت و حرازى نویسنده نخستين تفسير به زبان فارسی.
# ابوبكر نيشابورى احمد بن حسین بن احمد خزاعى(متوفا به سال حدود 480 ه) ساكن رى. حافظ و فقيه و ثقه و محدّث، از بزرگان مشايخ اماميه. پدر دو عالم مشهور و محدث: حافظ مفيد عبدالرحمن بن احمد، و مفيد أبى سعيد محمد بن احمد، و جد ابوالفت و حرازى نویسنده نخستين تفسير به زبان فارسی.
# ابوالحسن مهيار ديلمى پسر مرزويه، از زردشتى ان ایرانى و از مردم ديلم (رودبار گيلان)، بود كه در سال 394ق به دست [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] مسلمان شد، و به مذهب شيعه اماميه درآمد و در دوستى اهلبيت، و در رثاى امام حسین شعر گفته است. وى پس از مسلمان شدن، نزد سيد‌‎به فراگرفتن شعر و ادبيات عربى پرداخت.
# ابوالحسن مهيار ديلمى پسر مرزويه، از زردشتى ان ایرانى و از مردم ديلم (رودبار گيلان)، بود كه در سال 394ق به دست [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] مسلمان شد، و به مذهب شيعه اماميه درآمد و در دوستى اهلبيت، و در رثاى امام حسین شعر گفته است. وى پس از مسلمان شدن، نزد سيد‌ ‎به فراگرفتن شعر و ادبيات عربى پرداخت.
# قاضى ابومنصور محمد بنابى نصر عكبرى معدل بغدادى(در گذشته به سال 472ق). محدث فقيه محقق ثقه [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]]. در بغداد از شريف مرتضى و شرى فرضى حديث شنيد، و از آن دو و از ديگران روايت كرد.
# قاضى ابومنصور محمد بنابى نصر عكبرى معدل بغدادى(در گذشته به سال 472ق). محدث فقيه محقق ثقه [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]]. در بغداد از شريف مرتضى و شرى فرضى حديث شنيد، و از آن دو و از ديگران روايت كرد.


بخش هفتم مربوط به تأليفات و آثار ايشان است. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] سه كتاب ارزشمند به زبان عربى است كه به حق مى‌توان گفت كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] با اين سه كتاب سازنده ستون‌هاى بلاغت عربى است. اين سه كتاب عبارتند از:
بخش هفتم مربوط به تأليفات و آثار ايشان است. [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] سه كتاب ارزشمند به زبان عربى است كه به حق مى‌توان گفت كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] با اين سه كتاب سازنده ستون‌هاى بلاغت عربى است. اين سه كتاب عبارتند از:


# تلخيص البيان في مجازات القرآن اين كتاب ارزنده كه حدود ده قرن گمشده بود و با تلاش استاد سيد‌‎محمد مشكات از گرد و غبار زمان خارج شد.
# تلخيص البيان في مجازات القرآن اين كتاب ارزنده كه حدود ده قرن گمشده بود و با تلاش استاد سيد‌ ‎محمد مشكات از گرد و غبار زمان خارج شد.
# مجازات الآثار النبويه كه مجموعه سخنان پيامبر اكرم(ص) است.
# مجازات الآثار النبويه كه مجموعه سخنان پيامبر اكرم(ص) است.
# نهج‌البلاغه.
# نهج‌البلاغه.
خط ۹۴: خط ۹۵:
بخش نهم، درباره شروح كتاب نهج‌البلاغه است. در اين بخش 129 كتاب درباره [[نهج‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] معرفى شده است.
بخش نهم، درباره شروح كتاب نهج‌البلاغه است. در اين بخش 129 كتاب درباره [[نهج‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] معرفى شده است.


بخش دهم، كتاب ديوان [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌‎رضى]] را به صورت موضوعى آورده است.  
بخش دهم، كتاب ديوان [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد‌ ‎رضى]] را به صورت موضوعى آورده است.  


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش