پرش به محتوا

الرسائل الفشاركية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ '
جز (جایگزینی متن - 'بونه' به 'به‌گونه')
جز (جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ ')
خط ۲۰: خط ۲۰:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =592
| کتابخانۀ دیجیتال نور =592
| کتابخوان همراه نور =00173
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۵: خط ۲۶:
}}
}}


'''الرسائل الفشاركية'''، به زبان عربى، تأليف [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد‌‎محمد فشاركى]] (م 1316ق) است كه از اجلاى شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ بوده و بعد از رحلت ايشان، از سامراء به نجف رفته است([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، ج 4، ص378).
'''الرسائل الفشاركية'''، به زبان عربى، تأليف [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد‌ ‎محمد فشاركى]] (م 1316ق) است كه از اجلاى شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ بوده و بعد از رحلت ايشان، از سامراء به نجف رفته است([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، ج 4، ص378).


كتاب، مشتمل بر چند رساله در موضوعات مختلف فقهى و اصولى است.
كتاب، مشتمل بر چند رساله در موضوعات مختلف فقهى و اصولى است.
خط ۴۰: خط ۴۱:
#: مؤلف، در اين رساله، پس از تبيين حكم واقعى و ظاهرى، به توضيح پيرامون اصل برائت پرداخته است و با استفاده از دلايل عقلى و نقلى، آن را اثبات كرده و بعضى از موارد استفاده آن را در فقه متذكر شده است.
#: مؤلف، در اين رساله، پس از تبيين حكم واقعى و ظاهرى، به توضيح پيرامون اصل برائت پرداخته است و با استفاده از دلايل عقلى و نقلى، آن را اثبات كرده و بعضى از موارد استفاده آن را در فقه متذكر شده است.
#رسالة في تقوى السافل بالعالي:
#رسالة في تقوى السافل بالعالي:
#:در اين رساله، مسئله پاک ماندن قسمت بالايى آبى كه بر روى نجاست مى‌ريزد، بررسى شده است. متن كتاب از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ است كه پس از پایان يافتن آن، شرح و نقد [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد‌‎محمد فشاركى]]، بر قسمت‌هایى از آن ذكر شده است.
#:در اين رساله، مسئله پاک ماندن قسمت بالايى آبى كه بر روى نجاست مى‌ريزد، بررسى شده است. متن كتاب از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ است كه پس از پایان يافتن آن، شرح و نقد [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد‌ ‎محمد فشاركى]]، بر قسمت‌هایى از آن ذكر شده است.
#:اين شرح، به اصطلاح شرح بالقول(قوله...أقول) است كه به سبک فقه استدلالى به بيان و تفسير و نقد بعضى از نظريات ميرزاى بزرگ پرداخته است.
#:اين شرح، به اصطلاح شرح بالقول(قوله...أقول) است كه به سبک فقه استدلالى به بيان و تفسير و نقد بعضى از نظريات ميرزاى بزرگ پرداخته است.
#:از آن‌جايى كه در اين رساله، بعد از نام ميرزاى بزرگ، عبارت قدس‌سره و نظاير آن ديده نمى‌شود، اين كتاب در زمان زندگانى ميرزا؛ يعنى قبل از 1312ق، نوشته شده است.
#:از آن‌جايى كه در اين رساله، بعد از نام ميرزاى بزرگ، عبارت قدس‌سره و نظاير آن ديده نمى‌شود، اين كتاب در زمان زندگانى ميرزا؛ يعنى قبل از 1312ق، نوشته شده است.
#:نظر ميرزاى بزرگ و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد‌‎محمد فشاركى]] اين است كه اگر آبى از بالا جريان داشته باشد، قسمت پايين (سافل)، قسمت بالا (عالى) را از نجاست حفظ مى‌كند.
#:نظر ميرزاى بزرگ و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد‌ ‎محمد فشاركى]] اين است كه اگر آبى از بالا جريان داشته باشد، قسمت پايين (سافل)، قسمت بالا (عالى) را از نجاست حفظ مى‌كند.
#: مرحوم فشاركى در صفحه 215 مى‌نويسد: «لا ريب في أنه إذا كان فوق النجاسة عاليا بالنسبة إلى محل الملاقاة فهو لا يتأثر و أما محل الملاقاة و ما تحته فاعتصامه تابع لكرية المجموع بمقتضى عبارة الشهيد».
#: مرحوم فشاركى در صفحه 215 مى‌نويسد: «لا ريب في أنه إذا كان فوق النجاسة عاليا بالنسبة إلى محل الملاقاة فهو لا يتأثر و أما محل الملاقاة و ما تحته فاعتصامه تابع لكرية المجموع بمقتضى عبارة الشهيد».
#:و در صفحه 218 آمده است: «إن مقتضى مفهوم الحديث أن الجريان غير مانع و إن كان عرفا مانعا فكلّ ماء جار علم من الخارج بإجماع و نحوه أن ملاقاة أسفله بالنجاسة لا تقتضى التأثير في الأعلى فهو و إلاّ وجب الحكم بكون الجاري كالساكن. ففي مثل العمود القائم إذا لاقى أسفله النجاسة يحكم بطهارة الأعلى للإجماع و كذلك ما يلحق به و أمّا لجريان في تساوي السطح فلا دليل على الاعتصام به و كونه مانعا».
#:و در صفحه 218 آمده است: «إن مقتضى مفهوم الحديث أن الجريان غير مانع و إن كان عرفا مانعا فكلّ ماء جار علم من الخارج بإجماع و نحوه أن ملاقاة أسفله بالنجاسة لا تقتضى التأثير في الأعلى فهو و إلاّ وجب الحكم بكون الجاري كالساكن. ففي مثل العمود القائم إذا لاقى أسفله النجاسة يحكم بطهارة الأعلى للإجماع و كذلك ما يلحق به و أمّا لجريان في تساوي السطح فلا دليل على الاعتصام به و كونه مانعا».
خط ۵۷: خط ۵۸:
#:در بين اين فقهاء، نظريات [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (م 1266ق) در «نجاة العباد» و «[[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]]» و نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق) در كتاب «الصلاة» و نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ(م 1312ق) بيش از ديگران مطرح شده است كه موجب گرديده كتاب از جايگاه ويژه‌اى برخوردار شود.
#:در بين اين فقهاء، نظريات [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (م 1266ق) در «نجاة العباد» و «[[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]]» و نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق) در كتاب «الصلاة» و نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ(م 1312ق) بيش از ديگران مطرح شده است كه موجب گرديده كتاب از جايگاه ويژه‌اى برخوردار شود.
#:علاوه بر مباحث احكام خلل در نماز، ناسخ كتاب، بعضى از مباحث متفرقه ديگر از مؤلف را به آن ضميمه كرده است و در مورد علّت آن در صفحه 438 مى‌نويسد:
#:علاوه بر مباحث احكام خلل در نماز، ناسخ كتاب، بعضى از مباحث متفرقه ديگر از مؤلف را به آن ضميمه كرده است و در مورد علّت آن در صفحه 438 مى‌نويسد:
#:هذا آخر ما برز من تحرير سيدنا العلامة آیت‌اللهالسيد‌‎محمد الاصفهاني - قدس‌سره - في بحث الخلل مجتمعا، و وجد بعض أوراق متفرقة بخطه الشريف، غير مبيضة و لا مهذّبة، فاستنسخه أيضا لما فيه من الفائدة الكثيرة للطلاب.
#:هذا آخر ما برز من تحرير سيدنا العلامة آیت‌اللهالسيد‌ ‎محمد الاصفهاني - قدس‌سره - في بحث الخلل مجتمعا، و وجد بعض أوراق متفرقة بخطه الشريف، غير مبيضة و لا مهذّبة، فاستنسخه أيضا لما فيه من الفائدة الكثيرة للطلاب.
#: فقه الحديث و بررسى دقيق متن روايات همراه با بيان گسترده اقوال و نظريات فقها و متن روان و دقت نظر مؤلف، از ديگر خصوصيات اين كتاب ارزش‌مند است.
#: فقه الحديث و بررسى دقيق متن روايات همراه با بيان گسترده اقوال و نظريات فقها و متن روان و دقت نظر مؤلف، از ديگر خصوصيات اين كتاب ارزش‌مند است.
#:با توجه به عبارت «رضوان اللّه عليه»، «رحمه اللّه»، «قدس اللّه نفسه الزكيّة» كه در صفحات 366، 372، 375 و نظاير آن، پس از نام ميرزاى بزرگ(م 1312ق) كه از وى تعبير به سيد‌‎مشائخنا شده است و با توجه به سال وفات مؤلف كه 1316ق، است، اين كتاب بين سال‌هاى 1312ق تا 1316ق نوشته شده است.
#:با توجه به عبارت «رضوان اللّه عليه»، «رحمه اللّه»، «قدس اللّه نفسه الزكيّة» كه در صفحات 366، 372، 375 و نظاير آن، پس از نام ميرزاى بزرگ(م 1312ق) كه از وى تعبير به سيد‌ ‎مشائخنا شده است و با توجه به سال وفات مؤلف كه 1316ق، است، اين كتاب بين سال‌هاى 1312ق تا 1316ق نوشته شده است.
#:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى اين رساله، احتياط مؤلف در انتخاب نظريه در مواردى است كه به‌طور مسلّم براى او مطلبى كشف نشده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 413 در تساوى طرفين شك، در پایان آن مى‌نويسد: «فليتأمّل فيها و المسئلة محتاجة إلى التأمل لعلّ اللّه يوفقنا لتنقيحها بعد حين».
#:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى اين رساله، احتياط مؤلف در انتخاب نظريه در مواردى است كه به‌طور مسلّم براى او مطلبى كشف نشده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 413 در تساوى طرفين شك، در پایان آن مى‌نويسد: «فليتأمّل فيها و المسئلة محتاجة إلى التأمل لعلّ اللّه يوفقنا لتنقيحها بعد حين».
#:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، اشاره به نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ و محل و زمان تدريس وى است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 390 آمده است: «هذا خلاصة ما أفاده سيد‌‎مشايخنا في مدرسته المبارکة، حين تشرفنا بخدمته في داره المبارکة المعروفة بسر من رأى، شكراللّه سعيه».
#:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، اشاره به نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ و محل و زمان تدريس وى است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 390 آمده است: «هذا خلاصة ما أفاده سيد‌ ‎مشايخنا في مدرسته المبارکة، حين تشرفنا بخدمته في داره المبارکة المعروفة بسر من رأى، شكراللّه سعيه».
#:و در صفحه 372 و 373 آمده است: «هذه خلاصة ما أفاده سيد‌‎مشائخنا - رضوان‌الله‌عليه - في الدرس في النجف الأشرف في مسجد الهندی، شكراللّه سعيه و أجزل مثوبته».
#:و در صفحه 372 و 373 آمده است: «هذه خلاصة ما أفاده سيد‌ ‎مشائخنا - رضوان‌الله‌عليه - في الدرس في النجف الأشرف في مسجد الهندی، شكراللّه سعيه و أجزل مثوبته».
#رسالة في الخيارات:
#رسالة في الخيارات:
#:اين رساله، دربردارنده مقدمه‌اى در معنى بيع، عقد، لزوم و جواز بيع و قسمتى از بحث خيارات، شامل خيارهاى مجلس، حيوان، شرط و غبن است.
#:اين رساله، دربردارنده مقدمه‌اى در معنى بيع، عقد، لزوم و جواز بيع و قسمتى از بحث خيارات، شامل خيارهاى مجلس، حيوان، شرط و غبن است.
#:با توجه به تكرار خطبه‌هایى كه در مقدمه خيارهاى مجلس، شرط، حيوان ذكر شده است، احتمالا مؤلف، قصد تأليف كتاب مستقلى را نداشته است و به همين دليل نيز خيارهاى رؤيت، تأخير و عيب در آن مطرح نشده است.
#:با توجه به تكرار خطبه‌هایى كه در مقدمه خيارهاى مجلس، شرط، حيوان ذكر شده است، احتمالا مؤلف، قصد تأليف كتاب مستقلى را نداشته است و به همين دليل نيز خيارهاى رؤيت، تأخير و عيب در آن مطرح نشده است.
#:اين كتاب، به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن، نظريات بزرگان از فقها، از قبيل [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق) و [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] (م 481ق) تا [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌‎على طباطبايى]](م 1231ق)، صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]» و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، مطرح گرديده است.
#:اين كتاب، به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن، نظريات بزرگان از فقها، از قبيل [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق) و [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] (م 481ق) تا [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]](م 1231ق)، صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]» و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، مطرح گرديده است.
#: تحليل دقيق نظريات فقهاء، فقه الحديث كم‌نظير و...، اين كتاب را در نوع خود كم‌نظير ساخته است. اگر چه در موارد نادرى به نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] در مبحث خيارات كتاب «المكاسب» وى اشاره شده است، اما مؤلف تحت تأثير عظمت علمى وى واقع نشده است و متن كتاب، دلالت بر استقلال نظر وى در تنظيم و تدوين و ارائه نظريات فقهى دارد.
#: تحليل دقيق نظريات فقهاء، فقه الحديث كم‌نظير و...، اين كتاب را در نوع خود كم‌نظير ساخته است. اگر چه در موارد نادرى به نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] در مبحث خيارات كتاب «المكاسب» وى اشاره شده است، اما مؤلف تحت تأثير عظمت علمى وى واقع نشده است و متن كتاب، دلالت بر استقلال نظر وى در تنظيم و تدوين و ارائه نظريات فقهى دارد.
#:از آن‌جايى كه پس از نام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، در صفحات 502، 504، 515، 518 و غير آن، عبارت «قدس‌سره» به كار برده شده است و از طرفى در صفحه 546، پس از نام [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ شيرازى]] (م 1312ق) كه مؤلف از سال 1286ق، از محضر وى استفاده نموده است، عبارت «دام عمره و عزّه» به كار برده شده است، اين كتاب در حدود سال‌هاى 1287 تا 1312ق، نوشته شده است.
#:از آن‌جايى كه پس از نام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق)، در صفحات 502، 504، 515، 518 و غير آن، عبارت «قدس‌سره» به كار برده شده است و از طرفى در صفحه 546، پس از نام [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ شيرازى]] (م 1312ق) كه مؤلف از سال 1286ق، از محضر وى استفاده نموده است، عبارت «دام عمره و عزّه» به كار برده شده است، اين كتاب در حدود سال‌هاى 1287 تا 1312ق، نوشته شده است.
#:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه مؤلف، در بيان احكام الهى بسيار محتاط و دقيق بوده است و در موارد زيادى در نقل احكام الهى احتياط نموده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 463 مى‌نويسد: «و الإنصاف أن المسئلة من المشكلات، ليس غير التوقف عنها و الاحتياط طريقا للنجاة» و يا در صفحه 469 آمده است: «هذا غاية ما يسع لنا من الكلام في هذه المسئلة و هي كسابقتها في غاية الإشكال و الاحتياط حسن على كل حال».
#:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى كتاب، اين است كه مؤلف، در بيان احكام الهى بسيار محتاط و دقيق بوده است و در موارد زيادى در نقل احكام الهى احتياط نموده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 463 مى‌نويسد: «و الإنصاف أن المسئلة من المشكلات، ليس غير التوقف عنها و الاحتياط طريقا للنجاة» و يا در صفحه 469 آمده است: «هذا غاية ما يسع لنا من الكلام في هذه المسئلة و هي كسابقتها في غاية الإشكال و الاحتياط حسن على كل حال».
#:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، عنايت خاص مؤلف به اجماعات و اتفاق فقها است كه معمولا بر طبق آن نظر مى‌دهد، البته در موارد نادرى مثل خيار شرط، در صفحه 489 بر خلاف آنان نظر داده و مى‌نويسد: «أما الإجماعات فهي مع مصير المتأخرين إلى خلافها لا يمكن المصير معها إلى مخالفته القاعدة المتفق عليها، خصوصا مع كون أغلب إجماعات السيد‌‎في الغنية و القاضي في الجواهر مأخوذة من إجماعات السيد‌‎في [[الانتصار]] كما قيل».
#:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، عنايت خاص مؤلف به اجماعات و اتفاق فقها است كه معمولا بر طبق آن نظر مى‌دهد، البته در موارد نادرى مثل خيار شرط، در صفحه 489 بر خلاف آنان نظر داده و مى‌نويسد: «أما الإجماعات فهي مع مصير المتأخرين إلى خلافها لا يمكن المصير معها إلى مخالفته القاعدة المتفق عليها، خصوصا مع كون أغلب إجماعات السيد‌ ‎في الغنية و القاضي في الجواهر مأخوذة من إجماعات السيد‌ ‎في [[الانتصار]] كما قيل».
#رسالة في الإجارة:
#رسالة في الإجارة:
#:اين نوشته، شرح قسمتى از شرط دوّم و چهارم و نيز تمامى شرط سوّم از شرايط شش‌گانه اجاره مذكور در «شرائع الاسلام» است.
#:اين نوشته، شرح قسمتى از شرط دوّم و چهارم و نيز تمامى شرط سوّم از شرايط شش‌گانه اجاره مذكور در «شرائع الاسلام» است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش