الألفين في إمامة مولانا أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ '
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
جز (جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۵: خط ۲۵:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11265
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11265
| کتابخوان همراه نور =01422
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۴: خط ۳۵:
وجه تسميۀ اين كتاب به الفين (دو هزار) اين است كه مؤلف هزار دليل در اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و هزار دليل در رد شبهات مخالفين امامت آن حضرت بيان مى‌كند.
وجه تسميۀ اين كتاب به الفين (دو هزار) اين است كه مؤلف هزار دليل در اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و هزار دليل در رد شبهات مخالفين امامت آن حضرت بيان مى‌كند.


مؤلف در مقدمه مى‌گويد: «أوردت فيه من الادلة اليقينية و البراهین العقلية و النقلية الف دليل على امامة سيد‌‎الوصيين على بن ابى‌طالب(ع) و الف دليل على ابطال شبهه الطاعنين و أوردت فيه من الادلة على باقى الائمة ما فيه كفاية للمسترشدين».
مؤلف در مقدمه مى‌گويد: «أوردت فيه من الادلة اليقينية و البراهین العقلية و النقلية الف دليل على امامة سيد‌ ‎الوصيين على بن ابى‌طالب(ع) و الف دليل على ابطال شبهه الطاعنين و أوردت فيه من الادلة على باقى الائمة ما فيه كفاية للمسترشدين».


مؤلف اين كتاب را نتوانسته به اتمام برساند. او هزار دليل اول را تمام كرده و از هزار دليل دوم تنها 38 دليل بيان كرده است. او اين كتاب را به فرزندش محمد ([[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]) نگاشته است.
مؤلف اين كتاب را نتوانسته به اتمام برساند. او هزار دليل اول را تمام كرده و از هزار دليل دوم تنها 38 دليل بيان كرده است. او اين كتاب را به فرزندش محمد ([[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]) نگاشته است.
خط ۶۰: خط ۶۱:
اكثر ادله‌اى كه مؤلف در اين كتاب آنها را برای وجوب عصمت امام بيان كرده است، به خود او اختصاص دارد و قبل از او كسى از اين ادله استفاده نكرده است و همين كتاب مى‌تواند دلالت كند بر عظمت علمى و دقت نظر او.
اكثر ادله‌اى كه مؤلف در اين كتاب آنها را برای وجوب عصمت امام بيان كرده است، به خود او اختصاص دارد و قبل از او كسى از اين ادله استفاده نكرده است و همين كتاب مى‌تواند دلالت كند بر عظمت علمى و دقت نظر او.


مؤلف همچنانكه گفته شد، در اين كتاب كمتر از ديگران استفاده نموده است؛ ش‍ ولى در بين كسانى كه از آنها مطلبى نقل مى‌كند، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] و كتاب شافى او در صدر قرار دارد. او در موارد متعددى از آراء [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] استفاده كرده است؛ مثلا: 288/1، 310، 317، 318، 320، 326، 151/2، 152، 154 و 159.
مؤلف همچنانكه گفته شد، در اين كتاب كمتر از ديگران استفاده نموده است؛ ش‍ ولى در بين كسانى كه از آنها مطلبى نقل مى‌كند، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] و كتاب شافى او در صدر قرار دارد. او در موارد متعددى از آراء [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] استفاده كرده است؛ مثلا: 288/1، 310، 317، 318، 320، 326، 151/2، 152، 154 و 159.


تعداد رواياتى كه در اين كتاب مورد استناد و استشهاد مؤلف قرار گرفته است، كمتر از 20 روايت مى‌باشد و حال آنكه آيات مورد استناد و استشهاد مؤلف قريب به 500 آيه مى‌باشد.
تعداد رواياتى كه در اين كتاب مورد استناد و استشهاد مؤلف قرار گرفته است، كمتر از 20 روايت مى‌باشد و حال آنكه آيات مورد استناد و استشهاد مؤلف قريب به 500 آيه مى‌باشد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش