پرش به محتوا

ابومدین مغربی، شعیب بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تلمسانی (ابهام زدایی)' به 'تلمسانی (ابهام‌زدایی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تلمسانی (ابهام زدایی)' به 'تلمسانی (ابهام‌زدایی)')
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type="authorName" |ابومدین مغربی، شعیب بن حسن
! نام!! data-type="authorName" |ابومدین مغربی، شعیب بن حسین
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
| data-type="authorOtherNames" | اب‍و م‍دی‍ن ال‍ت‍ل‍م‍س‍ان‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌
| data-type="authorOtherNames" | اب‍و م‍دی‍ن ال‍ت‍ل‍م‍س‍ان‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ین‌


اب‍و م‍دی‍ن ال‍م‍غ‍رب‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌
اب‍و م‍دی‍ن ال‍م‍غ‍رب‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ین‌


ان‍دل‍س‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌
ان‍دل‍س‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ین‌


ت‍ل‍م‍س‍ان‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌
ت‍ل‍م‍س‍ان‍ی‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ین‌


م‍غ‍رب‍ی الان‍ص‍اری‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ن‌
م‍غ‍رب‍ی الان‍ص‍اری‌، ش‍ع‍ی‍ب ب‍ن ال‍ح‍س‍ین‌
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |حسن
| data-type="authorfatherName" |حسین
|-
|-
|متولد  
|متولد  
خط ۳۸: خط ۳۸:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |
| data-type="authorWritings" |شرح الحكم الغوثية
 
ديوان أبي‌مدين شعيب الغوث
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۴۴: خط ۴۶:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|تلمسانی (ابهام‌زدایی)}}


'''ابومدين شعيب بن حسین انصارى''' (متوفای: ح 588 تا 593ق)، صوفی، عارف مشهور سده 6ق در اندلس،  
'''ابومدين شعيب بن حسین انصارى''' (متوفای حدود 588 تا 593ق)، صوفی، عارف مشهور سده 6ق در اندلس،  


==تولد==
==ولادت==
از زادروز او اطلاع دقيقى در دست نيست، اما از آنجا كه منابع موجود به سالخوردگى او در هنگام وفات اشاره دارند، مى‌توان گفت كه ولادت او در نخستين يا دومین دهه سده 5ق، بوده است.
از زادروز او اطلاع دقيقى در دست نيست، اما از آنجا كه منابع موجود به سالخوردگى او در هنگام وفات اشاره دارند، مى‌توان گفت كه ولادت او در نخستين يا دومین دهه سده 5ق، بوده است.


درباره زادگاه او نيز اختلاف‌نظر است. برخى، مولدش را حصن منتوجب دانسته و به آنجا منسوبش داشته‌اند و بعضى ديگر او را به قريه قنطيانه منسوب كرده‌اند.
درباره زادگاه او نيز اختلاف‌نظر است. برخى، مولدش را حصن منتوجب دانسته و به آنجا منسوبش داشته‌اند و بعضى ديگر او را به قريه قنطيانه منسوب كرده‌اند.


==تحصیل==
==تحصیلات==
یکى از مريدان ابومدين، محمد بن ابراهیم انصارى به نقل از خود وى گفته است كه در خردسالى، پدر را از دست داده و در پناه برادرانش مى‌زيسته است و آنان نيز او را به چوپانى گماشته بودند، ولى او از این كار ناخشنود بوده و رغبت به آموختن تعاليم دين و شناخت شرايط و احكام عبادات داشته است؛ ازاين‌روى بر آن شد تا شبانى را رها سازد. سرانجام با وجود ممانعت برادر بزرگ، خانه را ترك كرد و از زادگاه خود بيرون شد. مدتى در سياحت بود و به قول حسن غافقى، مريدى كه 30 سال با ابومدين مصاحبت داشته است، نخست از طريق دريا رهسپار مغرب شد. پس از این سفر، به اشبيليه بازگشت و سپس به شريش و از آنجا به جزيره خضراء سفر كرد و پس از آن از راه دريا به سبته رفت و در آنجا گاهى نزد ماهى‌گيران اجير شد و سرانجام به مراكش كوچ كرد.
یکى از مريدان ابومدين، محمد بن ابراهیم انصارى به نقل از خود وى گفته است كه در خردسالى، پدر را از دست داده و در پناه برادرانش مى‌زيسته است و آنان نيز او را به چوپانى گماشته بودند، ولى او از این كار ناخشنود بوده و رغبت به آموختن تعاليم دين و شناخت شرايط و احكام عبادات داشته است؛ ازاين‌روى بر آن شد تا شبانى را رها سازد. سرانجام با وجود ممانعت برادر بزرگ، خانه را ترك كرد و از زادگاه خود بيرون شد. مدتى در سياحت بود و به قول حسن غافقى، مريدى كه 30 سال با ابومدين مصاحبت داشته است، نخست از طريق دريا رهسپار مغرب شد. پس از این سفر، به اشبيليه بازگشت و سپس به شريش و از آنجا به جزيره خضراء سفر كرد و پس از آن از راه دريا به سبته رفت و در آنجا گاهى نزد ماهى‌گیران اجير شد و سرانجام به مراكش كوچ كرد.


در مراكش، نام وى را در زمره سپاهيان نوشتند و به اندلس بردند. اگر درست باشد كه با شيخ ابوسعود اندلسى آشنا بوده و يا نزد او سلوك داشته است، این آشنايى مى‌بايست مربوط به همین دوره باشد. به‌هرحال ظاهرا در اندلس بوده است كه آوازه مشايخ و فقيهان فاس را شنيده و برای كسب فضل و دانش به آنجا رفته است، اما در فاس از مجلس درس فقيهان و واعظان چندان بهره‌اى نمى‌برده است، تا آنكه به حلقه درس على بن حرزهم پيوست و چون سخنان او را گرم و گيرا يافت، مدتى ملازم مجلس و درس او شد.
در مراكش، نام وى را در زمره سپاهيان نوشتند و به اندلس بردند. اگر درست باشد كه با شيخ ابوسعود اندلسى آشنا بوده و يا نزد او سلوك داشته است، این آشنايى مى‌بايست مربوط به همین دوره باشد. به‌هرحال ظاهرا در اندلس بوده است كه آوازه مشايخ و فقيهان فاس را شنيده و برای كسب فضل و دانش به آنجا رفته است، اما در فاس از مجلس درس فقيهان و واعظان چندان بهره‌اى نمى‌برده است، تا آنكه به حلقه درس على بن حرزهم پيوست و چون سخنان او را گرم و گیرا يافت، مدتى ملازم مجلس و درس او شد.


وى کتاب معروف «الرعاية لحقول الله» حارث محاسبى را نزد ابن حرزهم سماع كرد. و احتمال دارد كه آشنايى او با «[[إحياء علوم الدين]]» و روش عرفانى [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]] نيز حاصل نشست و برخاست با ابن حرزهم بوده باشد، زيرا به قولى، ابومدين «احياء» را نيز از همو استماع كرده است. ظاهرا در همین ايام، ابومدين از مجلس درس ديگر مشايخ مشهور فاس نيز بهره مى‌گرفت؛ چنان‌كه نزد على بن غالب فاسى، [[سنن ترمذى]] را استماع كرد و به حفظ آن توفيق يافت و نزد وى و نزد ايوب بن عبدالله فهرى فقه آموخت.
وى کتاب معروف «الرعاية لحقول الله» حارث محاسبى را نزد ابن حرزهم سماع كرد. و احتمال دارد كه آشنايى او با «[[إحياء علوم الدين]]» و روش عرفانى [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالى]] نيز حاصل نشست و برخاست با ابن حرزهم بوده باشد، زيرا به قولى، ابومدين «احياء» را نيز از همو استماع كرده است. ظاهرا در همین ايام، ابومدين از مجلس درس ديگر مشايخ مشهور فاس نيز بهره مى‌گرفت؛ چنان‌كه نزد على بن غالب فاسى، [[سنن ترمذى]] را استماع كرد و به حفظ آن توفيق يافت و نزد وى و نزد ايوب بن عبدالله فهرى فقه آموخت.
خط ۸۲: خط ۸۵:
علاوه بر اقوال بسيارى كه از او در كتب تراجم و تصنيفات صوفيه نقل شده است، آنچه به‌عنوان آثار ابومدين باقى مانده، تنها چند قصيده كوتاه عارفانه است كه در میان مريدانش شهرت داشته و بعضى از صوفيه بدانها استشهاد می‌كردند و نيز برخى نوشته‌هاى كوتاه در حكم و وصايا به نام او منسوب است كه ظاهرا امالى اوست و يا مجموعه برخى گفته‌هاى او كه شاگردان و مريدانش گرد آورده‌اند؛ به‌هرحال، برخى از آثار مزبور عبارتند از:
علاوه بر اقوال بسيارى كه از او در كتب تراجم و تصنيفات صوفيه نقل شده است، آنچه به‌عنوان آثار ابومدين باقى مانده، تنها چند قصيده كوتاه عارفانه است كه در میان مريدانش شهرت داشته و بعضى از صوفيه بدانها استشهاد می‌كردند و نيز برخى نوشته‌هاى كوتاه در حكم و وصايا به نام او منسوب است كه ظاهرا امالى اوست و يا مجموعه برخى گفته‌هاى او كه شاگردان و مريدانش گرد آورده‌اند؛ به‌هرحال، برخى از آثار مزبور عبارتند از:


1. آداب الصحبة؛
{{ستون-شروع|2}}
 
# آداب الصحبة؛
2. استغفارية؛
# استغفارية؛
 
# انس الوحيد و نزهة المريد في التوحيد همراه با شرح شهاب‌الدين‌احمد بن عبدالقادر با نام «البيان المزيد المشتمل على معانى التنزيه و حقائق التوحيد»؛
3. انس الوحيد و نزهة المريد في التوحيد همراه با شرح شهاب‌الدين‌احمد بن عبدالقادر با نام «البيان المزيد المشتمل على معانى التنزيه و حقائق التوحيد»؛
# حرز الاقسام؛
 
# عقيدة؛
4. حرز الاقسام؛
# وصية؛
 
# بداية المريدين؛
5. عقيدة؛
# حكم؛
 
# رسالة في السلوك؛
6. وصية؛
# غاية؛
 
# قصيدة الجوهرية؛
7. بداية المريدين؛
# قصيدة الخمرية؛
 
# قصيدة المضرية؛
8. حكم؛
# مفاتيح الغيب لازالة الريب و ستر العيب<ref>مایل هروی، نجیب، ج6، ص220</ref>.
 
{{پایان}}
9. رسالة في السلوك؛
 
10. غاية؛
 
11. قصيدة الجوهرية؛
 
12. قصيدة الخمرية؛
 
13. قصيدة المضرية؛


14. مفاتيح الغيب لازالة الريب و ستر العيب<ref>مایل هروی، نجیب، ج6، ص220</ref>.
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۱۲۲: خط ۱۱۵:




[[شرح الحکم الغوثیة]]  
[[شرح الحكم الغوثية]]  


[[ديوان أبيمدين شعيب الغوث]]  
[[ديوان أبي‌مدين شعيب الغوث]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]