۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00074.jpg|بندانگشتی|محقق کرکی، علی بن حسین]] | [[پرونده:NUR00074.jpg|بندانگشتی|محقق کرکی، علی بن حسین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |محقق کرکی، علی بن حسین | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | کرکی، علی بن حسین | ||
محقق ثانی، علی بن حسین | محقق ثانی، علی بن حسین | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |حسین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |ح 865 يا 870ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |جبل عامل لبنان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |913 ش یا 940 ق یا 1534 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |على بن هلال جزايرى | ||
محمد بن داوود بن موذن جزينى | |||
شمسالدين محمد بن خاتون عاملى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[جامع المقاصد في شرح القواعد]] | ||
[[نفحات اللاهوت فی لعن الجبت و الطاغوت]] | [[نفحات اللاهوت فی لعن الجبت و الطاغوت]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00074AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''على بن حسين محقق كركى''' | '''على بن حسين محقق كركى''' معروف به '''محقق ثانى''' و '''شيخ علايى''' ، از علماء و فقهای عهد صفوی، او از وطن خود، جبل عامل مهاجرت کرد و ابتدا به عراق رفت و سپس به دعوت شاه اسماعیل صفوی به ایران آمد و در تبلیغ و ترویج تشیع، در ایران نقش مهمی را بر عهده گرفت. شاه طهماسب او را به عنوان نایب امام زمان صاحب حقیقی دولت و شیخالاسلام خواند و لذا او اختیارات واقعی را در دست گرفت. | ||
== ولادت == | |||
در سال 865 يا 870ق متولد شد. دوران كودكى او به پاس مراقبت مادر و تلاش پدر به خوبى گذشت و محيط خانواده اسلامى آنان در او تأثير شگرفى گذاشت. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
ايشان پس از آموزشهاى ابتدايى به حوزه علميه كرك و در جرگه دانشپژوهان علوم اسلامى وارد شد و به تهذيب نفس همگام با تحصيل و درس و بحث همت گماشت. پس از آن به روستاى «ميس» رفت و با تلاش پيگير، از استادان آن حوزه شناخته شد. [[شهيد ثانى]] يكى از شاگردان آن حوزه بود كه «[[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]]» و «قواعد» را نزد او فرا گرفته است. چندى نيز در «جبع» لبنان به تحصيل مشغول بود و پس از آشنايى و بهدست آوردن تجارب و علوم در حوزه علميه «جبل عامل» رهسپار حوزه «دمشق» شد. آنگاه از دمشق راهى «بيت المقدس» شد و لختى از زمان را نيز به تحقيق و دانشاندوزى در شهر «الخليل» گذراند و سپس بار خود را بسته، رهسپار مركز حوزه اهل سنت در «مصر» گرديد. | ايشان پس از آموزشهاى ابتدايى به حوزه علميه كرك و در جرگه دانشپژوهان علوم اسلامى وارد شد و به تهذيب نفس همگام با تحصيل و درس و بحث همت گماشت. پس از آن به روستاى «ميس» رفت و با تلاش پيگير، از استادان آن حوزه شناخته شد. [[شهيد ثانى]] يكى از شاگردان آن حوزه بود كه «[[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]]» و «قواعد» را نزد او فرا گرفته است. چندى نيز در «جبع» لبنان به تحصيل مشغول بود و پس از آشنايى و بهدست آوردن تجارب و علوم در حوزه علميه «جبل عامل» رهسپار حوزه «دمشق» شد. آنگاه از دمشق راهى «بيت المقدس» شد و لختى از زمان را نيز به تحقيق و دانشاندوزى در شهر «الخليل» گذراند و سپس بار خود را بسته، رهسپار مركز حوزه اهل سنت در «مصر» گرديد. | ||
خط ۴۹: | خط ۵۶: | ||
اين سفرها و ديدار حوزههاى گوناگون از او مردى حزيم و دانشمندى خوشانديشه ساخت و شخصيت او را چنان زيبا ترسيم كرد كه عاقبت يكى از بزرگترين دانشمندان قرن دهم به شمار آمد و به «محقق ثانى»، «مولاى مروج»، «محقق كركى» و «شيخ علايى» شهرت يافت. | اين سفرها و ديدار حوزههاى گوناگون از او مردى حزيم و دانشمندى خوشانديشه ساخت و شخصيت او را چنان زيبا ترسيم كرد كه عاقبت يكى از بزرگترين دانشمندان قرن دهم به شمار آمد و به «محقق ثانى»، «مولاى مروج»، «محقق كركى» و «شيخ علايى» شهرت يافت. | ||
محقق كركى | محقق كركى سپس حوزه مصر را به سوى عراق و حوزه نجف اشرف ترك گفت و به سرزمين ولايت و آستان امامان معصوم وارد شد. در نجف اشرف بر كرسى تدريس نشسته بود كه پيكى از دربار ايران و شاه اسماعيل صفوى رسيد و او را براى تلاش و كار به دربار ايران دعوت كرد. او ديد از اين فرصت مىتواند براى سرفراز گردانيدن شیعیان و رساندن فرهنگ ناب تشيع به جامعه استفاده كند. اين تصميم بسيار مهم و حساس مى توانست مسير زندگى او و شیعیان را عوض كند. به همين دليل آن را پذيرفته، در سال 916ق در جنگ هرات به شاه اسماعيل صفوى پيوست. در اين حال او در حدود 50 بهار از عمر خود را گذرانده و پاى به عرصه مبارزه و تلاش، آن هم در محيط بسيار حساس دربار صفوى گذاشته بود. | ||
يكى از بخشهاى حساس زندگى محقق كركى انتخاب او به عنوان شيخالاسلام رسمى كشور ايران و دادن اختيارات به اوست كه وظيفه وى را بيش از پيش سنگين كرد. اين مقام توسط شاه طهماسب به وى عطا شد و از طرفى اين فرمان نشانگر عظمت او در ميان شاهان صفوى به مثابه يك رهبر شيعى است. | يكى از بخشهاى حساس زندگى محقق كركى انتخاب او به عنوان شيخالاسلام رسمى كشور ايران و دادن اختيارات به اوست كه وظيفه وى را بيش از پيش سنگين كرد. اين مقام توسط شاه طهماسب به وى عطا شد و از طرفى اين فرمان نشانگر عظمت او در ميان شاهان صفوى به مثابه يك رهبر شيعى است. |
ویرایش