پرش به محتوا

دیوان انوری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۷ دسامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'م‎د' به 'م‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ی' به 'ه‌ی')
جز (جایگزینی متن - 'م‎د' به 'م‌د')
خط ۲۳: خط ۲۳:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =35551
| کتابخانۀ دیجیتال نور =35551
| کتابخوان همراه نور =38834
| کد پدیدآور =2525
| کد پدیدآور =2525
| پس از =
| پس از =
خط ۳۸: خط ۳۹:
بین سخن‌سرایان ایرانی که از آغاز نشأت زبان فارسی دری تا پایان قرن ششم برخاسته‌اند، [[انوری، محمد بن محمد|انوری ابیوردی]] به‌خاطر خصائصی‎ چند‎ از‎ دیگران ممتاز است. نخست آنکه وی از دانش‌های عصر خود‎ مخصوصاًً هیئت و نجوم به ‎مقدار قابل توجهی برخوردار بوده است و این امتیاز موجب می‌شود که گذشته از مقام بلندی‎ که‎ در‎ شعر فارسی دارد، او را در زمره دانشمندان بشمار آورد. دوم‎ آنکه‎ انوری تقریباً در پایان عصری می‌زیسته است که در آن عصر قصیده‌سرایی یا بهتر بگوییم مدیحه‌سرایی‎ پس از‎ آنکه به اوج ترقی و غایت کمال رسیده بود، رو به انحطاط می‌نهد. پایان عمر‎ انوری‎ در‎ نیمه دوم قرن ششم هجری است و هرچند نمی‌توان گفت سال‎های بین 485 به بعد‎ را‎ دیده‎ و شاهد قران معروفی که گویند خود آن را پیش‌بینی کرده، بوده است، اما به احتمال قوی‎ در‎ اوایل نیمه دوم قرن ششم درگذشته است. پس از وی شاعری که در‎ مدیحه‌سرایی‎ به‎ سبک خراسانی به پایه او یا شاعران پیش از او برسد، برنخاست.  
بین سخن‌سرایان ایرانی که از آغاز نشأت زبان فارسی دری تا پایان قرن ششم برخاسته‌اند، [[انوری، محمد بن محمد|انوری ابیوردی]] به‌خاطر خصائصی‎ چند‎ از‎ دیگران ممتاز است. نخست آنکه وی از دانش‌های عصر خود‎ مخصوصاًً هیئت و نجوم به ‎مقدار قابل توجهی برخوردار بوده است و این امتیاز موجب می‌شود که گذشته از مقام بلندی‎ که‎ در‎ شعر فارسی دارد، او را در زمره دانشمندان بشمار آورد. دوم‎ آنکه‎ انوری تقریباً در پایان عصری می‌زیسته است که در آن عصر قصیده‌سرایی یا بهتر بگوییم مدیحه‌سرایی‎ پس از‎ آنکه به اوج ترقی و غایت کمال رسیده بود، رو به انحطاط می‌نهد. پایان عمر‎ انوری‎ در‎ نیمه دوم قرن ششم هجری است و هرچند نمی‌توان گفت سال‎های بین 485 به بعد‎ را‎ دیده‎ و شاهد قران معروفی که گویند خود آن را پیش‌بینی کرده، بوده است، اما به احتمال قوی‎ در‎ اوایل نیمه دوم قرن ششم درگذشته است. پس از وی شاعری که در‎ مدیحه‌سرایی‎ به‎ سبک خراسانی به پایه او یا شاعران پیش از او برسد، برنخاست.  


سوم یعنی امتیازی‎ که‎ او را کاملاً از همگنان مشخص می‌دارد این است که [[انوری، محمد بن محمد|انوری]] شاعری مدیحه‌سرا‎ به مفهوم‎ واقعی‎ کلمه است. شاعری است که هدف او ستودن ممدوح و راضی نگاهداشتن اوست. نان خود را‎ در‎ ستایش کسان می‌جسته است و چون در مدیحه‌سرایی مشارکانی از شاعران متقدم و همکاران‎ یا‎ هم‎چشمانی‎ از معاصران خود داشته، کوشیده است تا در ستایش ممدوح مضمون‌هایی بیافریند که گذشتگان و یا‎ هم‎دوره‌هایش‎ آن را‎ نگفته باشند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/27243/42 ر.ک: شهیدی، سید جعفر، ص42]</ref>.  
سوم یعنی امتیازی‎ که‎ او را کاملاً از همگنان مشخص می‌دارد این است که [[انوری، محمد بن محمد|انوری]] شاعری مدیحه‌سرا‎ به مفهوم‎ واقعی‎ کلمه است. شاعری است که هدف او ستودن ممدوح و راضی نگاهداشتن اوست. نان خود را‎ در‎ ستایش کسان می‌جسته است و چون در مدیحه‌سرایی مشارکانی از شاعران متقدم و همکاران‎ یا‎ هم‎چشمانی‎ از معاصران خود داشته، کوشیده است تا در ستایش ممدوح مضمون‌هایی بیافریند که گذشتگان و یا‎ هم‌دوره‌هایش‎ آن را‎ نگفته باشند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/27243/42 ر.ک: شهیدی، سید جعفر، ص42]</ref>.  


[[قزوینی، زکریا بن محمد|انوری]] از اینکه به‌صراحت بگوید که مداحی او به‌خاطر‎ صلت‎ستانی‎ است باکی ندارد؛ چنان‌که در‎ ضمن‎ قطعه‌ای‎ به ممدوح خود می‌گوید‎:
[[قزوینی، زکریا بن محمد|انوری]] از اینکه به‌صراحت بگوید که مداحی او به‌خاطر‎ صلت‎ستانی‎ است باکی ندارد؛ چنان‌که در‎ ضمن‎ قطعه‌ای‎ به ممدوح خود می‌گوید‎:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش