۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
استرآبادی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* [[استرآبادی، محمدمهدی|میرزا محمد مهدي خان اِسْتَرابادي]] (د ح1173ق) فرزند محمدنصير، منشى و وقايع‌نگار نادر شاه افشار. استرابادي، به گفته برخى‌از نویسندگان معاصرش، در شعر «كوكب» تخلص مى‌كرده است. | * [[استرآبادی، محمدمهدی|میرزا محمد مهدي خان اِسْتَرابادي]] (د ح1173ق) فرزند محمدنصير، منشى و وقايع‌نگار نادر شاه افشار. استرابادي، به گفته برخى‌از نویسندگان معاصرش، در شعر «كوكب» تخلص مى‌كرده است. | ||
* [[رضی‌الدین استرآبادی، محمد بن حسن |شيخ رضى‌الدين محمد بن حسن استرآبادى]] (متوفای پس از 688ق)، معروف به «شيخ رضى» و ملقب به «نجم‌الائمه» از مفاخر دانشمندان شيعه در عرصه ادبيات عرب، صرف، نحو و بلاغت است و از آثار او می‌توان به [[شرح الرضي علی الكافية|شرح كافيه]] (در علم نحو) و ديگرى [[شرح شافیة ابن الحاجب|شرح شافيه]] (در علم صرف) اشاره کرد. | * [[رضی‌الدین استرآبادی، محمد بن حسن |شيخ رضى‌الدين محمد بن حسن استرآبادى]] (متوفای پس از 688ق)، معروف به «شيخ رضى» و ملقب به «نجم‌الائمه» از مفاخر دانشمندان شيعه در عرصه ادبيات عرب، صرف، نحو و بلاغت است و از آثار او می‌توان به [[شرح الرضي علی الكافية|شرح كافيه]] (در علم نحو) و ديگرى [[شرح شافیة ابن الحاجب|شرح شافيه]] (در علم صرف) اشاره کرد. | ||
* [[هندوشاه امحمد قاسم هندوشاه استرآبادى|هندوشاه امحمد قاسم هندوشاه استرآبادى]] (977-1023ق)، معروف به فرشته، مورخ و پزشک شيعى ايرانى الاصل اهل استرآباد و كارگزار سلاطين احمدنگر و بيجاپور هند كه از وى با عنوان "غريبان" و "غريب‌زاده" نيز ياد شده است. | |||
* [[واعظ استرآبادی، سلطان‌حسین|سلطان حسين استرآبادى]] (994-1082ق)، فرزند سلطان محمد، عالم و خطيب شيعى، از شاگردان شيخ بهايى است كه پس از پايان تحصيلاتش در اصفهان، به زادگاهش استرآباد بازگشت و در آنجا به تأليف كتاب و ارشاد مردمان پرداخت. | |||
[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]] | [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]] | ||
[[رده: آذر (98)]] | [[رده: آذر (98)]] | ||