۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رسالة الآثار العلوية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ی' به 'ه‌ی'
جز (جایگزینی متن - 'ش‌ه' به 'ش‌ه') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ی' به 'ه‌ی') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11629 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11629 | ||
| کتابخوان همراه نور =01777 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
در مقدمه، ابتدا به بررسی مصادر رساله پرداخته شده و سپس، به مضمون آن، اشاره گردیده است.<ref>مقدمه، ص5- 24</ref>. | در مقدمه، ابتدا به بررسی مصادر رساله پرداخته شده و سپس، به مضمون آن، اشاره گردیده است.<ref>مقدمه، ص5- 24</ref>. | ||
آثار عُلوی، یا کائنات الجو، عنوانی كه فلاسفه اسلامی در مورد مباحث مربوط به پدیده‌های جوی به كار برده‌اند. در نظر این دانشمندان، آثار علوی یكی از 8 بخش اصلی دانش‌های طبیعی است كه «باز نماینده و خبر دهنده بُوَد از حادثه‌هایی كه در هوا پیدا شود چون رعدوبرق و باران و برف و شگفتی‌هایی كه بر زمین بُوَدْ چون بیرون آمدن چشمه‌ها و روان گشتن كاریزها و رودها از كوه‌ها و آن چیزها كه در زمین تولد كند مانند جوهرهایی كه آن را فلزات گویند و انواع كبریت (گوگرد) و زیبق (جیوه) و زاج و مانند این». زمینه اصلی این مباحث، كتاب «متئورولوگیای» ارسطوست كه توسط یحیی بن بطریق از مترجمان دوره مأمون عباسی، از سریانی به عربی ترجمه شده است. این كتاب از لحاظ | آثار عُلوی، یا کائنات الجو، عنوانی كه فلاسفه اسلامی در مورد مباحث مربوط به پدیده‌های جوی به كار برده‌اند. در نظر این دانشمندان، آثار علوی یكی از 8 بخش اصلی دانش‌های طبیعی است كه «باز نماینده و خبر دهنده بُوَد از حادثه‌هایی كه در هوا پیدا شود چون رعدوبرق و باران و برف و شگفتی‌هایی كه بر زمین بُوَدْ چون بیرون آمدن چشمه‌ها و روان گشتن كاریزها و رودها از كوه‌ها و آن چیزها كه در زمین تولد كند مانند جوهرهایی كه آن را فلزات گویند و انواع كبریت (گوگرد) و زیبق (جیوه) و زاج و مانند این». زمینه اصلی این مباحث، كتاب «متئورولوگیای» ارسطوست كه توسط یحیی بن بطریق از مترجمان دوره مأمون عباسی، از سریانی به عربی ترجمه شده است. این كتاب از لحاظ ریشه‌یابی عقاید مربوط به زمین‌شناسی و هواشناسی و چگونگی تكوین نظریه‌های مربوط به طبیعیات، در میان مسلمانان اهمیت بسزایی دارد و از سده 3ق/9م توجه اهلفن را به خود برانگیخته و اینان در توضیح و یا تكمیل آن، كتاب‌ها نوشته‌اند که از جمله آن‌ها، [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]] می‌باشد<ref>موحد، صمد، ج1، ص110</ref>. | ||
این رساله، از گروه رساله‌های [[ارسطو]] در علم طبیعت است. «رساله فیزیک» نخستین مباحثی است که [[ارسطو]] در کتابش ذکر کرده است. در این بخش، از اصول کلی تغییر، نامتناهی، مکان، خلأ و زمان سخن گفته شده است. پس‌از آن، رساله «در آسمان» است که موضوع آن، نشان دادن تمایز اساسی میان جهان فوق قمر و جهان تحت قمر است. در ادامه آن، رساله «در کون و فساد» می‌آید که ادامه بررسی اجسام تحت قمر و خصوصیات اساسی آن‌ها، یعنی کون و فساد است و موضوع آن، عمدتاًًً بررسی عناصر چهارگانه، ماهیت آن‌ها و تبدل آن‌ها به یکدیگر است و بالاخره، رساله حاضر که رساله «آثار علوی» است که موضوع آن، به‌طورکلی، ارائه نظریه بدیع وجود دو بخار خشک و تر است که [[ارسطو]] به یاری آن، پدیده‌هایی را که در جو و خشکی و دریا روی می‌دهد، مانند شهاب ثاقب، ستارگان دنباله‌دار، راه شیری، باران، مه، برف، تگرگ، باد، زمینلرزه، رعدوبرق، صاعقه و رنگین‌کمان، هاله، رودها و دریاها و سنگها و فلزات را تبیین می‌کند. وی بر آن است که گویی جریانی دائمی از مرکز زمین به‌سوی بالاترین نقاط جو حرکت می‌کند و دوباره به آن باز می‌گردد<ref>ر.ک: سعادت، اسماعیل، صفحه نه- یازده</ref>. | این رساله، از گروه رساله‌های [[ارسطو]] در علم طبیعت است. «رساله فیزیک» نخستین مباحثی است که [[ارسطو]] در کتابش ذکر کرده است. در این بخش، از اصول کلی تغییر، نامتناهی، مکان، خلأ و زمان سخن گفته شده است. پس‌از آن، رساله «در آسمان» است که موضوع آن، نشان دادن تمایز اساسی میان جهان فوق قمر و جهان تحت قمر است. در ادامه آن، رساله «در کون و فساد» می‌آید که ادامه بررسی اجسام تحت قمر و خصوصیات اساسی آن‌ها، یعنی کون و فساد است و موضوع آن، عمدتاًًً بررسی عناصر چهارگانه، ماهیت آن‌ها و تبدل آن‌ها به یکدیگر است و بالاخره، رساله حاضر که رساله «آثار علوی» است که موضوع آن، به‌طورکلی، ارائه نظریه بدیع وجود دو بخار خشک و تر است که [[ارسطو]] به یاری آن، پدیده‌هایی را که در جو و خشکی و دریا روی می‌دهد، مانند شهاب ثاقب، ستارگان دنباله‌دار، راه شیری، باران، مه، برف، تگرگ، باد، زمینلرزه، رعدوبرق، صاعقه و رنگین‌کمان، هاله، رودها و دریاها و سنگها و فلزات را تبیین می‌کند. وی بر آن است که گویی جریانی دائمی از مرکز زمین به‌سوی بالاترین نقاط جو حرکت می‌کند و دوباره به آن باز می‌گردد<ref>ر.ک: سعادت، اسماعیل، صفحه نه- یازده</ref>. | ||