۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
استفتائات پزشکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''استفتائات پزشکی''' مشتمل بر مجموعه استفتائاتی است که در رابطه با پزشکی و مسائل مرتبط با آن مطرح شده و [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|آیت‌الله صافی گلپایگانی]] به آن‌ها پاسخ داده‌اند. مجموع استفتائات مطرح شده در کتاب به عدد 119 می‌رسد. | |||
'''استفتائات پزشکی''' مشتمل بر مجموعه استفتائاتی است که در رابطه با پزشکی و مسائل مرتبط با آن مطرح شده و آیت‌الله صافی گلپایگانی به آن‌ها پاسخ داده‌اند. مجموع استفتائات مطرح شده در کتاب به عدد 119 می‌رسد. | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در مقدمه کتاب ابتدا با استناد به روایتی از امام صادق(ع)، طبیب آگاه و مطمئن از ارکان تمدن هر جامعه‌ای دانسته است. مطلب بسیار مهم و قابل‌توجه این است که به فرموده آنحضرت پزشکانی در تمدن و رشد و پیشرفت جامعه، اثر مستقیم دارند که دارای دو خصوصیت و امتیاز «ثقة و بصیر» باشند و آن دو جهت، اخلاق الطبابة و فقه الطبابة است که با کلمه ثقه اشاره به موضوع اول و با کلمه بصیر، اشاره به موضوع دوم فرموده‌اند. پزشک در پرتو اخلاق الطبابة شاهد موفقیت‌های چشمگیری خواهد بود و تأثیر و نفوذ آن، چنان است که گاهی نه‌تنها جسم بیمار را از درد و نقاهت می‌رهاند و سلامت بدن او را تأمین می‌کند که روح و جان وی را نیز پرورش داده، صفات عالیه و ملکات فاضله انسانی را در جان او تزریق می‌کند و او را از یأس و وازدگی و دنائت و پستی و طمع و دریوزگی نیز نجات داده، به اوج مکرمت‌ها و صفات نیک انسانی هدایت می‌نماید. | نویسنده در مقدمه کتاب ابتدا با استناد به روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، طبیب آگاه و مطمئن از ارکان تمدن هر جامعه‌ای دانسته است. مطلب بسیار مهم و قابل‌توجه این است که به فرموده آنحضرت پزشکانی در تمدن و رشد و پیشرفت جامعه، اثر مستقیم دارند که دارای دو خصوصیت و امتیاز «ثقة و بصیر» باشند و آن دو جهت، اخلاق الطبابة و فقه الطبابة است که با کلمه ثقه اشاره به موضوع اول و با کلمه بصیر، اشاره به موضوع دوم فرموده‌اند. پزشک در پرتو اخلاق الطبابة شاهد موفقیت‌های چشمگیری خواهد بود و تأثیر و نفوذ آن، چنان است که گاهی نه‌تنها جسم بیمار را از درد و نقاهت می‌رهاند و سلامت بدن او را تأمین می‌کند که روح و جان وی را نیز پرورش داده، صفات عالیه و ملکات فاضله انسانی را در جان او تزریق می‌کند و او را از یأس و وازدگی و دنائت و پستی و طمع و دریوزگی نیز نجات داده، به اوج مکرمت‌ها و صفات نیک انسانی هدایت می‌نماید. | ||
جهت دیگر که در طبابت، اثر بارز و نقش عمده و اساسی دارد، موضوع فقه الطبابة است. پزشک باید آگاهی کامل از مسائل حلال و حرام داشته باشد، وگرنه بر اثر عدم اطلاع از احکام الهی در رابطه با کار خودش، به حرام می‌افتد و مرتکب گناهان بی‌شمار می‌گردد و ازاین‌رو پزشکان متعهد و پای‌بند به عقاید مقدس مذهبی، همواره برنامه‌های پزشکی و روش‌های طبابت خود را در مورد بیماران مختلف و با وسایل و ابزار گوناگون و کار تجویز دارو را موردبحث و بررسی قرار می‌دهند مسائل مربوطه را با متخصصان فقاهت در میان گذاشته و حکم هر یک از آن موارد را از اعلام و فقهای بزرگوار، پرسش می‌کنند تا بر اساس مجوز شرعی دست‌به‌کار طبابت و علاج بیماران شوند<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-5</ref>. | جهت دیگر که در طبابت، اثر بارز و نقش عمده و اساسی دارد، موضوع فقه الطبابة است. پزشک باید آگاهی کامل از مسائل حلال و حرام داشته باشد، وگرنه بر اثر عدم اطلاع از احکام الهی در رابطه با کار خودش، به حرام می‌افتد و مرتکب گناهان بی‌شمار می‌گردد و ازاین‌رو پزشکان متعهد و پای‌بند به عقاید مقدس مذهبی، همواره برنامه‌های پزشکی و روش‌های طبابت خود را در مورد بیماران مختلف و با وسایل و ابزار گوناگون و کار تجویز دارو را موردبحث و بررسی قرار می‌دهند مسائل مربوطه را با متخصصان فقاهت در میان گذاشته و حکم هر یک از آن موارد را از اعلام و فقهای بزرگوار، پرسش می‌کنند تا بر اساس مجوز شرعی دست‌به‌کار طبابت و علاج بیماران شوند<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-5</ref>. | ||
کتاب حاضر، مجموعه‌ای از همان مسائل است که از سوی دانشکده‌های پزشکی کشور و از ناحیه پزشکان محترم و دانشجویان گرامی مورد پرسش قرار گرفته و سؤالاتی مفید و سودمند است که جواب داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | کتاب حاضر، مجموعه‌ای از همان مسائل است که از سوی دانشکده‌های پزشکی کشور و از ناحیه پزشکان محترم و دانشجویان گرامی مورد پرسش قرار گرفته و سؤالاتی مفید و سودمند است که جواب داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ||
قسمتی از این استفتائات در عصر زعامت مرجع بزرگ جهان تشیع، مرحوم [[گلپایگانی، محمدرضا|آیت‌الله‌العظمی آقای گلپایگانی]] (متوفی 1372ش)، از آن زعیم بزرگ سؤال شده بود که جواب آن را محول به فقیه گران‌قدر و محقق بزرگ، حضرت مستطاب [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|آیت‌الله آقای حاج شیخ لطف‌الله صافی]] نمودند و ایشان جواب همه آن مسائل را نوشتند. ولیکن پیش از طبع آن، حادثه درگذشت زعیم اسلام پیش آمد. قسمت دیگر استفتائاتی است که بعد از ارتحال زعیم بزرگ شیعه از محضر خود این مرجع بزرگوار شده و پاسخ داده‌اند و اینک یکجا در اختیار خوانندگان قرار می‌گیرد<ref>ر.ک: همان </ref>. | |||
قسمتی از این استفتائات در عصر زعامت مرجع بزرگ جهان تشیع، مرحوم آیت‌الله‌العظمی آقای گلپایگانی (متوفی 1372ش)، از آن زعیم بزرگ سؤال شده بود که جواب آن را محول به فقیه گران‌قدر و محقق بزرگ، حضرت مستطاب آیت‌الله آقای حاج شیخ لطف‌الله صافی نمودند و ایشان جواب همه آن مسائل را نوشتند. ولیکن پیش از طبع آن، حادثه درگذشت زعیم اسلام پیش آمد. قسمت دیگر استفتائاتی است که بعد از ارتحال زعیم بزرگ شیعه از محضر خود این مرجع بزرگوار شده و پاسخ داده‌اند و اینک یکجا در اختیار خوانندگان قرار می‌گیرد<ref>ر.ک: همان </ref>. | |||
استفتائات کتاب در موضوعات هزینه درمان، معاینات، پیوند اعضا، تشریح، دوران بارداری، عمل جراحی، ضمان طبیب، نازایی و حفظ جان دسته‌بندی شده است. | استفتائات کتاب در موضوعات هزینه درمان، معاینات، پیوند اعضا، تشریح، دوران بارداری، عمل جراحی، ضمان طبیب، نازایی و حفظ جان دسته‌بندی شده است. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۵: | ||
در پاسخ چنین آمده است: حفظ نفس بیمار به هر صورت لازم و اهم است. و الله العالم<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73 </ref>. | در پاسخ چنین آمده است: حفظ نفس بیمار به هر صورت لازم و اهم است. و الله العالم<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73 </ref>. | ||
آیت‌الله صافی گلپایگانی پیوند اعضا را حتی در صورت وصیت شخص منوط به حفظ نفس محترمه بر آن دانسته است. در استفتاء شماره 51 و پاسخش چنین می‌خوانیم: اگر شخصی وصیت کند بعد از وفاتش، اعضای قابل پیوندش را به بیماران پیوند زنند آیا مجاز به این کار هستیم؟ در صورت توقف حفظ نفس محترمه بر آن، جواز قابل توجیه است و الا وصیت شخص مجوز نیست. و الله العالم<ref>ر.ک: متن کتاب، ص48</ref>. | [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|آیت‌الله صافی گلپایگانی]] پیوند اعضا را حتی در صورت وصیت شخص منوط به حفظ نفس محترمه بر آن دانسته است. در استفتاء شماره 51 و پاسخش چنین می‌خوانیم: اگر شخصی وصیت کند بعد از وفاتش، اعضای قابل پیوندش را به بیماران پیوند زنند آیا مجاز به این کار هستیم؟ در صورت توقف حفظ نفس محترمه بر آن، جواز قابل توجیه است و الا وصیت شخص مجوز نیست. و الله العالم<ref>ر.ک: متن کتاب، ص48</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۱: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۴: | ||
[[رده:فقه مذاهب]] | [[رده:فقه مذاهب]] | ||
[[رده:فقه شیعه]] | [[رده:فقه شیعه]] | ||
[[رده:آماده برای غنی سازی]] | [[رده:آماده برای غنی سازی]] | ||