القول الفاخر في صلاة المسافر؛ بحوث الإستدلالية في فقه صلاة المسافر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''القول الفاخر في صلاة المسافر'''، اثر لطف‌الله صافی گلپایگانی (معاصر)، کتابی است استدلالی در موضوع فقه نماز مسافر و بیان و بررسی احکام آن به زبان عربی.

# قصد مسافت: نویسنده در ابتدا، به ذکر روایت عمار ساباطی از امام صادق(ع)، بدین مضمون پرداخته که: «سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَخْرُجُ فِي حَاجَةٍ فَيَسِيرُ خَمْسَةَ فَرَاسِخَ أَوْ سِتَّةَ فَرَاسِخَ فَيَأْتِي قَرْيَةً فَيَنْزِلُ فِيهَا ثُمَّ يَخْرُجُ مِنْهَا فَيَسِيرُ خَمْسَةَ فَرَاسِخَ أُخْرَى أَوْ سِتَّةَ فَرَاسِخَ لَا يَجُوزُ ذَلِكَ ثُمَّ يَنْزِلُ فِي ذَلِكَ الْمَوْضِعِ؟ قَالَ: لَا يَكُونُ مُسَافِراً حَتَّى يَسِيرَ مِنْ مَنْزِلِهِ أَوْ قَرْيَتِهِ ثَمَانِيَةَ فَرَاسِخَ فَلْيُتِمَّ الصَّلَاةَ» (درباره شخصی که از شهرش برای احتیاجی که داشته راه می‌افتد و پنج یا شش فرسخ می‌رود و به قریه‌ای می‌رسد و آنجا می‌ماند، سپس پنج یا شش فرسخ دیگر می‌رود و از این مسافت دیگر تعدی نمی‌کند و دوباره در موضعی که بعد از شش فرسخ هست نزول می‌کند، پرسیدم که این شخص نمازش چطور است؟ امام(ع) فرمودند: این شخص عنوان مسافر شرعی را ندارد، مگر اینکه از منزلش که از شهر آمده قصد هشت فرسخ کند یا از آن قریه که شب مانده فردا که می‌خواهد برود قصد هشت فرسخ کند و چنین شخصی باید نمازش را تمام بخواند) و سپس، به این نکته اشاره نموده است که بر اساس ظاهر این روایت، شرط شکسته شدن نماز، آن است که شخص از ابتدا قصد طی هشت فرسخ را داشته باشد<ref>همان، ص55</ref>.