۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]] | | data-type="authorTeachers" |[[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]] | ||
[[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] | [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|بحرالعلوم]] | ||
[[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] | |||
[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۴۶: | خط ۵۰: | ||
==تحصیلات و اساتید== | ==تحصیلات و اساتید== | ||
علوم عربی و فنون ادب را نزد پدرش (متوفی 1200ق) در برغان فراگرفت. در کودکی قرآن مجید و نهج البلاغه را حفظ کرد. سپس به قزوین رفت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد جمعی از علمای قزوین از جمله شیخ ملا محمدعلی جنگلی مازندرانی و دیگران فراگرفت و بعد راهی اصفهان گشت و علوم عقلی را نزد آخوند ملا آقا محمد بیدآبادی (متوفی 1197ق) تلمذ کرد. سپس به عتبات مقدسه هجرت کرد و در کربلا به حوزه درس وحید بهبهانی (متوفی 1205ق) ملحق گشت و بعد از مدتی به ایران بازگشت و مدتی از محضر پدرش در برغان استفاده کرد. سپس به قم رفت و از حوزه درس میرزا ابوالقاسم قمی صاحب قوانین (متوفی 1231ق) بهرهمند گشت و راهی اصفهان شد و در حوزه درس فیلسوف شهیر ملا علی نوری (متوفی 1246ق) علوم عقلی را به پایان رسانید. بعد برای زیارت حضرت رضا(ع) به خراسان رفت و در آن سامان، زمانی از حوزه درس سید میرزا مهدی خراسانی (شهید در سال 1217ق) استفاده برد و مجددا برای مرتبه دوم به عراق بازگشت و در نجف اشرف به حوزه درس سید مهدی بحرالعلوم (متوفی 1212ق) و شیخ جعفر کبیر صاحب «كشف الغطاء» (متوفی 1228ق) پیوست و بعد به کربلا منتقل گردید و حوزه درس سید میرزا مهدی شهرستانی (متوفی 1216ق) و سید علی طباطبایی حایری صاحب | علوم عربی و فنون ادب را نزد پدرش (متوفی 1200ق) در برغان فراگرفت. در کودکی قرآن مجید و نهج البلاغه را حفظ کرد. سپس به قزوین رفت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد جمعی از علمای قزوین از جمله شیخ ملا محمدعلی جنگلی مازندرانی و دیگران فراگرفت و بعد راهی اصفهان گشت و علوم عقلی را نزد آخوند ملا آقا محمد بیدآبادی (متوفی 1197ق) تلمذ کرد. سپس به عتبات مقدسه هجرت کرد و در کربلا به حوزه درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] (متوفی 1205ق) ملحق گشت و بعد از مدتی به ایران بازگشت و مدتی از محضر پدرش در برغان استفاده کرد. سپس به قم رفت و از حوزه درس [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] صاحب قوانین (متوفی 1231ق) بهرهمند گشت و راهی اصفهان شد و در حوزه درس فیلسوف شهیر [[نوری، علی بن جمشید|ملا علی نوری ]](متوفی 1246ق) علوم عقلی را به پایان رسانید. بعد برای زیارت [[امام رضا(ع)|حضرت رضا(ع)]] به خراسان رفت و در آن سامان، زمانی از حوزه درس سید میرزا مهدی خراسانی (شهید در سال 1217ق) استفاده برد و مجددا برای مرتبه دوم به عراق بازگشت و در نجف اشرف به حوزه درس [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سید مهدی بحرالعلوم]] (متوفی 1212ق) و [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] صاحب «كشف الغطاء» (متوفی 1228ق) پیوست و بعد به کربلا منتقل گردید و حوزه درس سید میرزا مهدی شهرستانی (متوفی 1216ق) و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی حایری]] صاحب «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|ریاض]]» (متوفی 1231ق) را درک کرد، تا اینکه به درجه عظیم علمی و مقام اجتهاد نایل گردید<ref>ر.ک: شهیدی صالحی، عبدالحسین، ص22-23</ref>. | ||
==بازگشت به ایران و فتوای تاریخی== | ==بازگشت به ایران و فتوای تاریخی== | ||
خط ۵۶: | خط ۶۰: | ||
==مشهورترین شاگردان مدرسه صالحیه== | ==مشهورترین شاگردان مدرسه صالحیه== | ||
مشهورترین شاگردان مدرسه صالحیه که تحول بزرگی در بلاد اسلامی ایجاد کردند، عبارتند از: | مشهورترین شاگردان مدرسه صالحیه که تحول بزرگی در بلاد اسلامی ایجاد کردند، عبارتند از: | ||
الف)- مردان: میرزای اول، میرزا محمدحسن مجدد شیرازی (1230-1339ق)؛ سید جمالالدین اسدآبادی (1254-1314ق)؛ میرزا کوچکخان جنگلی (1298-1339ق)؛ اشرفالدین قزوینی، معروف به نسیم شمال (1288-1352ق). | |||
الف)- مردان: [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|میرزای اول، میرزا محمدحسن مجدد شیرازی]] (1230-1339ق)؛ سید جمالالدین اسدآبادی (1254-1314ق)؛ میرزا کوچکخان جنگلی (1298-1339ق)؛ اشرفالدین قزوینی، معروف به نسیم شمال (1288-1352ق). | |||
ب)- زنان: آمنه خانم (1202-1269ق)، دختر شیخ محمدعلی بن شیخ عبدالکریم (صاحب کتاب «نظم الغرر») بن شیخ محمدیحیی (صاحب «ترجمان اللغة») بن مولی شیخ محمدشفیع قزوینی، سبط سید حسین قزوینی (متوفی 1208ق)، صاحب «معارج الأحكام» و همسر مؤسس مدرسه علامه برغانی؛ امکلثوم دختر شیخ عبدالکریم روغنی قزوینی (حدود 1243-1320ق)؛ خدیجه سلطان خانم (متوفی حدود 1321ق) و ربابه خانم (متوفی 1335ق)، دختران شیخ محمد صالح برغانی حایری<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ب)- زنان: آمنه خانم (1202-1269ق)، دختر شیخ محمدعلی بن شیخ عبدالکریم (صاحب کتاب «نظم الغرر») بن شیخ محمدیحیی (صاحب «ترجمان اللغة») بن مولی شیخ محمدشفیع قزوینی، سبط سید حسین قزوینی (متوفی 1208ق)، صاحب «معارج الأحكام» و همسر مؤسس مدرسه علامه برغانی؛ امکلثوم دختر شیخ عبدالکریم روغنی قزوینی (حدود 1243-1320ق)؛ خدیجه سلطان خانم (متوفی حدود 1321ق) و ربابه خانم (متوفی 1335ق)، دختران شیخ محمد صالح برغانی حایری<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
ویرایش