۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
امینی، ابراهیم بن میرجلال‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''صدرالدين | '''صدرالدين ابراهیم امينى هروى'''، (882 ق)، فرزند ميرك جلال‌الدين قاسم بن ميرك محمد امين بن مولاناست و نسب دو سويه مادرى‌اش از يك طرف، به ابوسعيد ابوالخير عارف شهير و از سويى ديگر، به اميرعبدالهى بزرگ از نقبا و بزرگان شهر مشهد مى‌رسد. | ||
امينى مردى فاضل، مورخ و شاعر بود و به علوم عصر خود تسلط داشت. در آغاز در هرات به ندامت و ملازمت ابومنصور سلطان حسین ميرزا بايقرا درآمد و با نشان دادن توانايى‌هایش توانست، به مقام صدارت خاصه همايونى دست يابد. وى در زمان سلطان حسین ميرزا بر اين منسب برقرار بود تا اين كه با هجوم شيبك‌خان ازبك بر خاک خراسان مورد سرزنش واقع شد و انزوا را ترجيح داد. | امينى مردى فاضل، مورخ و شاعر بود و به علوم عصر خود تسلط داشت. در آغاز در هرات به ندامت و ملازمت ابومنصور سلطان حسین ميرزا بايقرا درآمد و با نشان دادن توانايى‌هایش توانست، به مقام صدارت خاصه همايونى دست يابد. وى در زمان سلطان حسین ميرزا بر اين منسب برقرار بود تا اين كه با هجوم شيبك‌خان ازبك بر خاک خراسان مورد سرزنش واقع شد و انزوا را ترجيح داد. | ||