۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
وحدت از دیدگاه امام خمینی(س): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'براي' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'موسس' به 'مؤسس') |
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
«در نظر [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره)، اختلاف «مال شيطان» است و «در رحمان اختلاف نيست» و اگر مردم براى اسلام و حق خدمت كنند، در اين صورت، اختلاف پيدا نخواهد شد و بر اساس همين «عقل سياسى» است كه امام(ره) مى‌فرمايد: شما مى‌بينيد كه تمام سعى منافقين و مفسدين خارج و داخل بر اين است كه بين مردم شكاف ايجاد نمايند و اين خود، بهترين دليل است كه ما بايد وحدتمان را حفظ كنيم. اين پيروزى عظيم و بزرگى كه رزمندگان ما به دست آورده‌اند و [مزدوران] وابسته به قدرت‌هاى بزرگ را از سرزمين خودمان بيرون كردند، از حفظ وحدت است»<ref>همان، ص310</ref> | «در نظر [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره)، اختلاف «مال شيطان» است و «در رحمان اختلاف نيست» و اگر مردم براى اسلام و حق خدمت كنند، در اين صورت، اختلاف پيدا نخواهد شد و بر اساس همين «عقل سياسى» است كه امام(ره) مى‌فرمايد: شما مى‌بينيد كه تمام سعى منافقين و مفسدين خارج و داخل بر اين است كه بين مردم شكاف ايجاد نمايند و اين خود، بهترين دليل است كه ما بايد وحدتمان را حفظ كنيم. اين پيروزى عظيم و بزرگى كه رزمندگان ما به دست آورده‌اند و [مزدوران] وابسته به قدرت‌هاى بزرگ را از سرزمين خودمان بيرون كردند، از حفظ وحدت است»<ref>همان، ص310</ref> | ||
«[[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]](ره) بيان مى‌كند كه اسلام و قرآن، ما را به وحدت دعوت كرده و فرموده است: '''«و اعتصموا بحبل الله جميعا و لا تفرّقوا»'''<ref>آل عمران: 103</ref>؛ | «[[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]](ره) بيان مى‌كند كه اسلام و قرآن، ما را به وحدت دعوت كرده و فرموده است: '''«و اعتصموا بحبل الله جميعا و لا تفرّقوا»'''<ref>آل عمران: 103</ref>؛ بنابراین، تخلف از اين دستور الهى جرم است، گناه است، ما همه بايد با هم باشيم... همه بايد معتصم به حبل الله باشند، با اعتصام به حبل الله پيشرفت كرديم و خواهيم كرد و اسلام «بانى عقد اخوت» است و بنابراین، همه بايد با هم باشند. اين يك تكليف الهى شرعى است، به عهده ما و به عهده همه ملت. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) با اشاره به سيره [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مى‌افزايد: [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) در بسيارى از امورى كه برایش خيلى سخت بود، دندان روى جگر مى‌گذاشت و موافقت مى‌كرد براى مصالح كلى، براى مصالح اسلام. ما اگر تبعيت از او داريم، بايد اين طور باشيم... | ||
آن‌گاه امام(ره) وظيفه عالمان دين را يادآورى كرده و مى‌گويد: بايد ما بدانيم كه همه مكلّف هستيم، علماى اسلام مكلفند در صف جلو، وظيفه آنها زيادتر از ديگران است، وظيفه آنها هدايت جامعه است. الان ما احتياج داريم به اينكه جامعه را هدايت كنيم، از اين تفرقه‌اى كه مى‌خواهند بين جامعه بيندازند جلوگيرى كنيم و اين به عهده علما در درجه اول است كه مردم را آگاه كنند»<ref>همان</ref> | آن‌گاه امام(ره) وظيفه عالمان دين را يادآورى كرده و مى‌گويد: بايد ما بدانيم كه همه مكلّف هستيم، علماى اسلام مكلفند در صف جلو، وظيفه آنها زيادتر از ديگران است، وظيفه آنها هدايت جامعه است. الان ما احتياج داريم به اينكه جامعه را هدايت كنيم، از اين تفرقه‌اى كه مى‌خواهند بين جامعه بيندازند جلوگيرى كنيم و اين به عهده علما در درجه اول است كه مردم را آگاه كنند»<ref>همان</ref> | ||