پرش به محتوا

بخاری، محمد بن اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ اکتبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'گذاري' به 'گذاری')
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
خط ۴۹: خط ۴۹:
</div>
</div>


'''محمد بن اسماعيل بن ابراهيم بن مغيره بن بردزبه جعفى'''، كنيه‌اش '''ابوعبدالله''' و لقبش '''بخارى''' است. او در شب جمعه سيزده شوال سال ۱۹۹ق در شهر بخارا متولد شد. پدرش، اسماعيل از عالمان وارع و پرهيزگار و شخص متمول و ثروتمند و از شاگردان مالك و حماد بن زيد بود. او به هنگام مرگش گفته‌است كه در سرمايه او مال حرام و مشتبه وجود ندارد.
'''محمد بن اسماعيل بن ابراهیم بن مغيره بن بردزبه جعفى'''، كنيه‌اش '''ابوعبدالله''' و لقبش '''بخارى''' است. او در شب جمعه سيزده شوال سال ۱۹۹ق در شهر بخارا متولد شد. پدرش، اسماعيل از عالمان وارع و پرهيزگار و شخص متمول و ثروتمند و از شاگردان مالك و حماد بن زيد بود. او به هنگام مرگش گفته‌است كه در سرمايه او مال حرام و مشتبه وجود ندارد.


بخارى كودكى بود كه پدرش وفات يافت، از آن‌رو مادرش به تربيت و تعليم فرزندش همت گماشت و ثروت فراوانى را كه از پدرش به ارث مانده بود، وقف تعليم و تربيت او نمود.
بخارى كودكى بود كه پدرش وفات يافت، از آن‌رو مادرش به تربيت و تعليم فرزندش همت گماشت و ثروت فراوانى را كه از پدرش به ارث مانده بود، وقف تعليم و تربيت او نمود.
خط ۶۲: خط ۶۲:
او چه در حضر و چه در سفر از اساتيد بیشمارى استماع احاديث نموده و خودش آنان را بيشتر از يك‌هزار نفر به شمار آورده‌است و ما به طور مثال، از بعضى از استادان او نام مى‌بريم:
او چه در حضر و چه در سفر از اساتيد بیشمارى استماع احاديث نموده و خودش آنان را بيشتر از يك‌هزار نفر به شمار آورده‌است و ما به طور مثال، از بعضى از استادان او نام مى‌بريم:


در بخارا، محمد بن سلام البيكندى، عبدالله بن جعفر المسندى، محمد بن يوسف و محمد بن عروه. در بلخ، مكى بن ابراهيم، قتيبه بن سعيد بغلانى و يحيى بن بشر. در بغداد، عفان، محمد بن عيسى، سريج بن نعمان، على بن المدينى و [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]. در مكه: ابوعبدالرحمن المقرئ، و حسان بن حسان البصرى. در بصره، ابوعاصم النبيل و انصارى. در كوفه، عبيدالله بن موسى و [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]]. در شام، ابومسهر و محمد بن يوسف فريابى. در عسقلان، آدم. در حمص، ابواليمان. در دمشق، ابومسهر و...
در بخارا، محمد بن سلام البيكندى، عبدالله بن جعفر المسندى، محمد بن يوسف و محمد بن عروه. در بلخ، مكى بن ابراهیم، قتيبه بن سعيد بغلانى و يحيى بن بشر. در بغداد، عفان، محمد بن عيسى، سريج بن نعمان، على بن المدينى و [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]. در مكه: ابوعبدالرحمن المقرئ، و حسان بن حسان البصرى. در بصره، ابوعاصم النبيل و انصارى. در كوفه، عبيدالله بن موسى و [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]]. در شام، ابومسهر و محمد بن يوسف فريابى. در عسقلان، آدم. در حمص، ابواليمان. در دمشق، ابومسهر و...


== شاگردان ==
== شاگردان ==




وى شاگردان بى‌شمارى را هم تربيت كرد، به عنوان نمونه برخى از ايشان را نام مى‌بريم: مسلم، ترمذى، نسائى، محمد بن نصر مروزى، صالح بن محمد، مطين، ابن خزيمه، ابوقريش، ابن صاعد، ابن ابى‌داود، ابوعبدالله فريرى، ابوعبدالله محاملى، ابوزرعه، ابوحاتم، ابراهيم بن اسحاق، محمد بن يوسف، منصور بن محمد، حماد بن شاكر و...
وى شاگردان بى‌شمارى را هم تربيت كرد، به عنوان نمونه برخى از ايشان را نام مى‌بريم: مسلم، ترمذى، نسائى، محمد بن نصر مروزى، صالح بن محمد، مطين، ابن خزيمه، ابوقريش، ابن صاعد، ابن ابى‌داود، ابوعبدالله فريرى، ابوعبدالله محاملى، ابوزرعه، ابوحاتم، ابراهیم بن اسحاق، محمد بن يوسف، منصور بن محمد، حماد بن شاكر و...


بخارى از حيث قدرت ضبط و قوت حافظه، از نوابغ روزگار بود، هرگاه كتابى را يك بار مطالعه مى‌كرد، آن كتاب در حافظه‌اش مى‌ماند. بارى، هم‌درسانش كه هنوز از قدرت حافظه او آگاهى نيافته بودند، هنگامى كه احاديثى را استماع مى‌نمودند و آن‌ها را يادداشت می‌كردند، مى‌ديدند كه بخارى احاديث را يادداشت نمى‌كند، لذا او را به تنبلى متهم كرده و ملامت مى‌نمودند كه چرا وقت خود را بيهوده صرف مى‌نمايى. بخارى به آنان گفت: جمع احاديثى را كه يادداشت كرده‌ايد، پيش روى خود بگذارید كه جمعا يازده هزار حديث هستند و من آن‌ها را از حفظ برایتان مى‌خوانم، بخارى تمام آن احاديث را در حفظ داشت و همان‌گونه كه آنان يادداشت كرده بودند، آن‌ها را بيان نمود و تمام هم‌درسانش را در شگفتى و تعجب انداخت.
بخارى از حيث قدرت ضبط و قوت حافظه، از نوابغ روزگار بود، هرگاه كتابى را يك بار مطالعه مى‌كرد، آن كتاب در حافظه‌اش مى‌ماند. بارى، هم‌درسانش كه هنوز از قدرت حافظه او آگاهى نيافته بودند، هنگامى كه احاديثى را استماع مى‌نمودند و آن‌ها را يادداشت می‌كردند، مى‌ديدند كه بخارى احاديث را يادداشت نمى‌كند، لذا او را به تنبلى متهم كرده و ملامت مى‌نمودند كه چرا وقت خود را بيهوده صرف مى‌نمايى. بخارى به آنان گفت: جمع احاديثى را كه يادداشت كرده‌ايد، پيش روى خود بگذارید كه جمعا يازده هزار حديث هستند و من آن‌ها را از حفظ برایتان مى‌خوانم، بخارى تمام آن احاديث را در حفظ داشت و همان‌گونه كه آنان يادداشت كرده بودند، آن‌ها را بيان نمود و تمام هم‌درسانش را در شگفتى و تعجب انداخت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش